Σαν σήμερα πριν από 7 χρόνια έφυγε από τη ζωή, στα 78 του, ο πλέον επιτυχημένος Έλληνας προπονητής, που έκατσε στον πάγκο της εθνικής μας ομάδας, ο Άλκέτας Παναγούλιας.
Στις τρεις διαφορετικές θητείες του στην εθνική, κατάφερε πράγματα που μέχρι εκείνη την ώρα στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, ανήκαν στη σφαίρα της φαντασίας.
Η αρχή έγινε με τη συμμετοχή στο Κύπελλο Εθνών του 1980. Με τον Παναγούλια στο τιμόνι η εθνική μας κατάφερε για πρώτη φορά να συμμετάσχει σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Μάλιστα κατάφερε να προσπεράσει Σοβιετική Ένωση και Ουγγαρία και να τερματίσει στην πρώτη θέση του προκριματικού της ομίλου. Στα τελικά ο όμιλος με Τσεχοσλοβακία, Ολλανδία και Δυτική Γερμανία δεν άφηνε πολλά περιθώρια για διάκριση, αλλά φύγαμε από την Ιταλία με το “παράσημο” του 0-0, απέναντι στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Δυτική Γερμανία. Στην τελική φάση εκείνης της διοργάνωσης συμμετείχαν μόλις 8 ομάδες οπότε καταλαβαίνουμε τη σημασία της ελληνικής επιτυχίας.
Ο Αλκέτας όμως ήταν πίσω από μία ακόμη μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου, την πρώτη μας συμμετοχή σε μουντιάλ. Το 1994 ήμασταν παρόντες στα γήπεδα των Ηνωμένων Πολιτειών, τερματίζοντας πρώτοι και αήττητοι στα προκριματικά, μπροστά από Ρωσία και Ουγγαρία. Τα πράγματα στην τελική φάση δεν εξελίχθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με την Ελλάδα να γνωρίζει τρεις ήττες από Αργεντινή, Βουλγαρία και Νιγηρία, με συνολικό σκορ 10-0. Το ξέσπασμα του Παναγούλια στα αποδυτήρια έχει μείνει στην ιστορία.
Συνολικά κάθισε στον πάγκο της εθνικής μας ομάδας σε 55 αναμετρήσεις με απολογισμό 17 νικών, 14 ισοπαλιών και 24 ηττών.
Καθοδήγησε τεχνικά και την εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ πέρασε από τον πάγκο του Ολυμπιακού, με τον οποίο κατέκτησε 3 πρωταθλήματα, του Άρη, του Λεβαδειακού και του Ηρακλή.