Το 1986 η Εθνική ποδοσφαίρου του Βελγίου εντυπωσίασε στο Παγκόσμιο κύπελλο φτάνοντας μέχρι τον ημιτελικό. Τα αστέρια της τότε ομάδας και πασίγνωστοι ποδοσφαιριστές της τότε γενιάς ήταν οι: Βερκότερεν, Κέλεμανς, Πφαφ, Σίφο, Γκέρετς, Φαν Ντερ Ελστ, Φαν Ντερ Έικεν. Όλοι τους γεννημένοι στις Κάτω Χώρες όπως και οι 22 συνολικά που συμμετείχαν στην αποστολή.
Σήμερα 30 χρόνια μετά, το Βέλγιο είναι πρώτο στην κατάταξη της FIFA και προβάλει ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του Euro της Γαλλίας. Τα αστέρια της ομάδας είναι οι: Μπεντέκε, Τσαντλί, Φελαϊνί, Ναϊνγκολάν, Μπατσουαΐ, Λουκάκου, Οριτζί, Αζάρ, Ντεμπελέ. Άπαντες όπως φαίνεται και από τα επίθετά τους, προερχόμενοι από Αφρικανικές και Αραβικές χώρες, όπως και οι περισσότεροι της 23μελης αποστολής.
Τα ίδια πάνω κάτω σχεδόν ισχύουν και με τις Εθνικές ομάδες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Σουηδίας με τους γηγενείς ποδοσφαιριστές να είναι μειοψηφία. Ο κόσμος καλώς ή κακώς έχει αλλάξει, πολλά χρόνια τώρα. Η Δυτική και Κεντρική Ευρώπη εδώ και αρκετά χρόνια έχει γίνει πόλος έλξης για εκατομμύρια μετανάστες που όταν υπήρχε ανάγκη βοήθησαν την οικονομία της, προσφέροντας εργασία με φτηνά μεροκάματα σε δουλειές που δεν θα έκανε εύκολα Ευρωπαίος.
Κάπου όμως ο έλεγχος χάθηκε και σε συνδυασμό με τη διεθνή οικονομική κρίση, άρχισε η κατάσταση να ξεφεύγει. Στην Ελλάδα που το θέμα ακόμη δεν μας έχει απασχολήσει σε τέτοιο βαθμό, ο Γιάννης Αντετοκούμπο πήρε (απόλυτα δίκαια) με πρωθυπουργική απόφαση μέσα σε μια νύχτα την ελληνική ιθαγένεια για να παίξει με την Εθνική Ελλάδος, αλλά εκατοντάδες άλλοι συνομήλικοι του, μετανάστες 2ης γενιάς αντιμετωπίζονται ως ξένοι, Αφρικανοί, νέγροι, χωρίς δικαιώματα στη χώρα που γεννήθηκαν.
Οι ίδιοι εμείς που καμαρώνουμε τον Αντετοκούμπο ως Έλληνα δίπλα στους κορυφαίους του πλανήτη, λοιδορούμε έναν άλλο μετανάστη με τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά 30 πόντους κοντύτερο, που δεν ξέρει μπάσκετ και πουλάει «μαϊμού» τσάντες για να ζήσει.
Το ποιος ευθύνεται περισσότερο και ποιος λιγότερο για τη σημερινή κατάσταση είναι μεγάλη κουβέντα. Οι μισοί Έλληνες βρίζουν την Ιμπεριαλιστική Δύση και οι άλλοι μισοί αποκαλούν κάθε Μωαμεθανό… Ισλαμοπίθηκο. Το θέμα είναι ότι και εμείς οι ίδιοι ως κοινωνία έχουμε λανθασμένες και φανατισμένες αντιλήψεις. Όποιος είναι κατάλληλος και χρήσιμος του φερόμαστε σωστά και όποιος μας είναι άχρηστος… στα σκουπίδια.
Ο αδελφός του Ναζίμ Λαχραουί που «αιματοκύλησε» τις Βρυξέλλες, εκπροσωπεί το Βέλγιο με την Εθνική ομάδα Ταε Κβον Ντο, έχοντας προσφέρει διακρίσεις στη χώρα του. Αν και ο τρομοκράτης είχε π.χ. καλό αριστερό πόδι και έκανε τα 100 μέτρα σε 10 δεύτερα, ίσως το καλοκαίρι να τραγουδούσε τον Εθνικό ύμνο του Βελγίου στο Euro της Γαλλίας.