Μια ματιά στο συγκλονιστικό πρωτάθλημα της Νιγηρίας, εκεί που η έννοια «δύναμη της έδρας» παίρνει το αληθινό της νόημα.

Μια ματιά στο συγκλονιστικό πρωτάθλημα της Νιγηρίας, εκεί που η έννοια «δύναμη της έδρας» παίρνει το αληθινό της νόημα.

Θεωρείτε ότι οι ελληνικές έδρες όπως το «Γ. Καραϊσκάκης», η Τούμπα, η Λεωφόρος ή το «Κ. Βικελίδης» είναι από τις πιο «καυτές» στον κόσμο;

Νομίζετε ότι είναι δύσκολο να κερδίσεις στο «Καμπ Νόου», το «Μπερναμπέου» ή το «Όλντ Τράφορντ»;

Ή μήπως είστε fans της λατινοαμερικάνικης ατμόσφαιρας που δημιουργείται σε γήπεδα όπως το «Λα Μπομπονέρα» της Μπόκα Τζούνιορς;

Αν ναι, τότε ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας για το τι σημαίνει δύσκολη έδρα.

Πώς; Αρκεί μία ματιά στον βαθμολογικό πίνακα του πρωταθλήματος της Α’ κατηγορίας Νιγηρίας, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 20 του μήνα.

Οι στήλες που είναι «χρωματισμένες» με γκρι αντιπροσωπεύουν τις νίκες της κάθε ομάδας εντός και εκτός έδρας αντίστοιχα. Παρατηρείτε κάτι περίεργο;

Αν όχι, τότε να σας πληροφορήσουμε ότι καμία από τις 20 ομάδες της κατηγορίας δεν έκανε πάνω από τρεις εκτός έδρας  νίκες όλη τη σεζόν, ενώ οι μισές ομάδες δεν έχασαν κανένα παιχνίδι στην έδρα τους!

Όπως τονίζει και η αγγλική εφημερίδα Guardian που εντόπισε και τη σχετική…ανωμαλία, η δευτεραθλήτρια Ενγίμπα ενώ δεν δέχτηκε ούτε ένα γκολ εντός έδρας με 17 νίκες και 2 ισοπαλίες, κέρδισε μόνο μία φορά μακριά από το γήπεδό της!

Την ίδια ώρα η έβδομη της βαθμολογίας Γκόμπε Γιουνάιτεντ κέρδισε 18 από τα 19 εντός έδρας παιχνίδια της, αλλά έχασε όλα τα εκτός!

Πώς εξηγείται αυτή η ιδιαιτερότητα; Όπως αναφέρει η αγγλική εφημερίδα, τα αίτια για την εκπληκτική ανισορροπία εντός και εκτός έδρας αγώνων είναι αρκετά.

Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι τα ταξίδια στην αχανή χώρα της Αφρικής. Οι ομάδες ταξιδεύουν οδικώς σε πολύ κακούς δρόμους και συνήθως φτάνουν στον προορισμό τους λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα. Αν καταφέρουν να φτάσουν δηλαδή, καθώς στη σεζόν που τελείωσε δύο ματς αναβλήθηκαν καθώς οι φιλοξενούμενες αποστολές έπεσαν θύματα ληστείας καθ’ οδόν!

Όταν με το καλό καταφέρουν να φτάσουν στην αντίπαλη έδρα, οι ομάδες έχουν και άλλα εμπόδια να αντιμετωπίσουν, όπως τους γηπεδούχους οπαδούς που δεν είναι πάντα ευγενικοί προς τους αντιπάλους και τους διαιτητές.

Ομάδες όπως οι Γουίκι Τούριστς και οι Κουάρα Γιουνάιτεντ μηδενίστηκαν σε δύο περιπτώσεις λόγω επιθέσεων οπαδών σε διαιτητές, ενώ οι Ενούγκου Ρέιντζερς τιμωρήθηκαν με έξι αγωνιστικές αποκλεισμό έδρας.

Μάλιστα σε ένα σημείο της σεζόν οι διαιτητές απείλησαν να απέχουν από τις υποχρεώσεις τους, ζητώντας προστασία «φουσκωτών» για να σφυρίξουν!

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Νιγηρία οι διαιτητές δεν παίρνουν κάποιο μισθό, αλλά η γηπεδούχος ομάδα αναλαμβάνει να καλύψει τα έξοδά τους. Αρκετοί σύλλογοι όμως πληρώνουν τους ρέφερι μόνο αν τους…αρέσουν τα σφυρίγματα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές αποφάσεις υπέρ των γηπεδούχων.

Σε περιπτώσεις που οι διαιτητές αποδεικνύονται περισσότερο…τίμιοι απ΄ότι χρειάζεται, τότε η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο. Για παράδειγμα πριν από μερικά χρόνια σε αγώνα των Σαρκς στην έδρα της Κουάρα Γιουνάιτεντ, ο ρέφερι σφύριξε πέναλτι υπέρ των φιλοξενούμενων και οι γηπεδούχοι οπαδοί εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο. Ο διαιτητής, συνταγματάρχης στο επάγγελμα, έβγαλε το υπηρεσιακό του περίστροφο και απείλησε να σκοτώσει όποιον θα τολμούσε να τον πλησιάσει. Παρ’ όλα αυτά ο εκτελεστής των Σαρκς έστειλε το πέναλτι…στα πουλιά καθώς κανείς δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την σωματική του ακεραιότητα αν σκόραρε…

Σε άλλο περιστατικό πριν από δύο χρόνια, οι Ντόλφινς κέρδισαν πέναλτι ως φιλοξενούμενοι των Κάνο Πίλαρς, αλλά οι παίκτες τους παρακάλεσαν τον τερματοφύλακά τους και σπεσιαλίστα στα πέναλτι Σάντεϊ Ροτίμι να δεχτεί το γκολ, κάτι που φυσικά έκανε.

Ειδικά στα Βορειοανατολικά της χώρας όπου κυριαρχούν οι ισλαμιστές Μπόκο Χαράμ, το τηλεοπτικό κανάλι που μεταδίδει το πρωτάθλημα δεν στέλνει καν κάμερες για λόγους ασφαλείας.

Έτσι μόνο οι παρόντες στο γήπεδο μπορεί να ξέρουν τι συμβαίνει σε έδρες όπως αυτές των Κάνο Πίλαρς, Ελ Κανέμι Γουόριορς και Γκόμπε.

Με τέτοιες συνθήκες, τελικά είναι να απορεί κανείς πώς οι φιλοξενούμενοι τολμούν να διεκδικούν και αυτούς τους λίγους βαθμούς που κερδίζουν εκτός έδρας…