Η κατεδάφιση του κλειστού δημοτικού γηπέδου Νέας Σμύρνης, γνωστού ως το «Αρτάκης» (λόγω του δρόμου που είναι η διεύθυνση του), τον Μάϊο του 2019 και η…ανύπαρκτη σύμβαση ανέγερσης του νέου βιοκλιματικού γηπέδου, «σημαδεύουν» με τα πιο μελανά χρώματα, το παρόν του αθλητισμού της πόλης και «στοιχειώνουν» το μέλλον του ανδρικού και γυναικείου τμήματος μπάσκετ του Πανιωνίου.
Το νέο κλειστό γήπεδο της Νέας Σμύρνης, εάν, εφόσον και όποτε κατασκευασθεί, θα ανήκει και πάλι στην εκάστοτε δημοτική αρχή. Δεν θα είναι ιδιοκτησίας Πανιωνίου. Απλά, ο σύλλογος των 130 χρόνων ιστορίας, αποτελεί ορόσημο της πόλης και εκπροσωπεί τους πρόσφυγες της Σμύρνης, μαζί με την Αγία Φωτεινή και την Πρότυπο Ευαγγελική Σχολή.
Και στο πρώην κλειστό γήπεδο, από το 1980 και εντεύθεν η ανδρική ομάδα μπάσκετ του Πανιωνίου, μεγαλούργησε για τρείς και πλέον δεκαετίες, η δε γυναικεία κατέκτησε τον μοναδικό τίτλο του «κυανέρυθρου» συλλόγου σε ομαδικό άθλημα. Το κλειστό της Αρτάκης που είναι…οικόπεδο, πλέον, μετά την κατεδάφιση του, μπορεί να μην άνηκε στον Πανιώνιο, αλλά ήταν το «σπίτι» μπάσκετ του Ιστορικού και οι φίλαθλοι του, έχουν βιώσει αλησμόνητες χαρές, αλλά και λύπες, με αποκορύφωμα τον αυτοτραυματισμό του αείμνηστου Μπόμπαν Γιάνκοβιτς.
Ο Πανιώνιος που…γιόρτασε, το 2020, την συμπλήρωση των 130 χρόνων από την ίδρυση του, με τον πιο ειρωνικό τρόπο στην υπεραιωνόβια ιστορία του, εξαιτίας του ταυτόχρονου υποβιβασμού των επαγγελματικών ομάδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ στην Γ’ και την Β’ εθνική κατηγορία, αντίστοιχα, δεν γνωρίζει καν, εάν και πότε θα έχει στεγάσει ξανά τα τμήματα μπάσκετ στον ίδιο χώρο.
Οι κίνδυνοι και οι ομοιότητες μακροχρόνιας καθυστέρησης στην ανέγερση του νέου κλειστού γηπέδου Νέας Σμύρνης με το στάδιο ποδοσφαίρου Νέας Φιλαδέλφειας (γκρεμίστηκε το 2004, αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2022), είναι πολλές. Και δεν χρειάζεται να γίνει υπενθύμιση και αναφορά στην ταλαιπωρία της… άστεγης ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΕΚ, αυτά τα 18 χρόνια, για να αντιληφθούν στον Πανιώνιο, πόσο «στοιχειωμένο» είναι το μέλλον ακόμα και μίας λίαν ανταγωνιστικής ομάδας που θα αγωνίζεται εκτός Νέας Σμύρνης…
Δεν αντιμετωπίζει, όμως, πρόβλημα μόνος ο Πανιώνιος από την ανυπαρξία κλειστού γηπέδου. Η νεολαία και η άθληση, όπως αναφέρονται στον ΟΝΑ κάθε Δήμου, είναι άστεγες για τα ομαδικά αθλήματα που ασχολούνται. Γιατί στο πρώην «Αρτάκης», εκτός των ομάδων μπάσκετ ανδρών και γυναικών του Πανιωνίου και των αντίστοιχων ομάδων βόλει του ίδιου συλλόγου, στεγάζονταν οι ομάδες άλλων τεσσάρων συλλόγων της περιοχής για τα ίδια αθλήματα. Συνολικά, εφτά ομάδες.
Εξάλλου, η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων μπάσκετ χρησιμοποιεί ως έδρες, τα δημοτικά κλειστά γήπεδα των περιοχών τους (προσφάτως ανακαινίσθηκαν και δεν…γκρεμίσθηκαν, αυτά της Γλυφάδας και του Παπάγου)με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ που επίσης δεν έχουν ιδιόκτητα γήπεδα και συνεργάζονται με την εταιρία του Δημοσίου «Ολυμπιακά Ακίνητα» για το ΣΕΦ, το ΟΑΚΑ και το γήπεδο των Άνω Λιοσίων.
Από την κατεδάφιση στην μη ανέγερση
Πώς και γιατί, όμως, το νέο κλειστό γήπεδο, είναι μόνο σε μακέτα, έχουν γίνει δυο μελέτες εφαρμογής, έχει εκδοθεί άδεια ανέγερσης, έχει συμπεριληφθεί σε κωδικό της Περιφέρειας από το 2013, με έγκριση 20,7 εκ. ευρώ, αλλά οκτώ χρόνια μετά, δεν έχει καν αφετηρία εκκίνησης του έργου, αφού δεν υπάρχει υπογεγραμμένη σύμβαση με την ανάδοχο κατασκευαστική εταιρία και οι πιθανότητες να υπογραφτεί είναι εξαιρετικά περιορισμένες;
Το νέο κλειστό γήπεδο Νέας Σμύρνης είχε συμπεριληφθεί στα έργα της πρώην Νομαρχίας Αθηνών που εξελίχθηκε σε Περιφέρεια Αττικής. Ο πρώην νομάρχης Γ. Σγουρός και πρώην δήμαρχος Νέας Σμύρνης, Γ. Κουτελάκης είχαν συμφωνήσει, ώστε η κατεδάφιση να γινόταν από την δημοτική αρχή και η ανέγερση από την Περιφέρεια. Υπήρχε η δέσμευση του δήμου Νέας Σμύρνης να παραδώσει τον χώρο σε οικόπεδο για να έπρεπε ταυτόχρονα και παράλληλα, η περιφέρεια να υπέγραφε σύμβαση ανέγερσης με τον ανάδοχο και να του παρέδιδε το οικόπεδο για να άρχιζαν οι εργασίες.
Στην πενταετία 2014-2019 και στην παράλληλη θητεία του δημάρχου Σ. Τζουλάκη και της περιφερειάρχη Ρ. Δούρου, ο φάκελος του κλειστού γηπέδου, ήταν στα…αζήτητα, εκατέρωθεν. Το έργο δημοπρατήθηκε και με μειοδοσία ύψους 50 τοις εκατό, το ανέλαβε γνωστή κατασκευάστρια εταιρία, χωρίς, όμως να υπογραφτεί σύμβαση με την περιφέρεια που έχει την ευθύνη ανέγερσης. Και ενώ για πέντε χρόνια, η περιφέρεια και η Ρ. Δούρου έχουν αφήσει «παγωμένο» το έργο κατασκευής του κλειστού γηπέδου, τέσσερις μήνες πριν από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ο Σ. Τζουλάκης κάνει «έξωση» στον Πανιώνιο, μεσούσης της περιόδου 2018-19 και στις άλλες ομάδες, με την μορφή του κατεπείγοντος για να άρχιζε η κατεδάφιση, όπως και έγινε.
Δεν υπήρξε, όμως, κανένας συγχρονισμός με την περιφέρεια για την υπογραφή σύμβασης ανέγερσης. Το αντίθετο. Έναν μήνα πριν από τις εκλογές, οι μπουλντόζες γκρέμιζαν το κλειστό, ως ένα προεκλογικό «πυροτέχνημα» υψηλότατου ρίσκου όπως έχει αποδειχτεί περίτρανα, δυο χρόνια μετά και η πρώην περιφερειάρχης «ένιψε τας χείρας» της, μη έχοντας νομική δυνατότητα υπογραφής για οποιοδήποτε έργο.
«Το γήπεδο δεν θα κατεδαφιστεί ποτέ, αν δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι έχουμε όλα τα εχέγγυα για την ανέγερση του νέου, δηλαδή να λάβουμε γνώση της σύμβασης από την περιφέρεια και τον ανάδοχο» είχε δεσμευθεί σε απόλυτο βαθμό ο δήμαρχος Σ. Τζουλάκης, αλλά έπραξε το αντίθετο της πολιτικής δέσμευσης του. Πλανάται το αναπάντητο ερώτημα προς τον πρώτο πολίτη της Νέας Σμύρνης, αν σε προσωπικό και ιδιωτικό επίπεδο, θα γκρέμιζε ποτέ το σπίτι του, χωρίς να έχει υπογράψει σύμβαση αντιπαροχής με τον κατασκευαστή…
Ο νέος Περιφερειάρχης Γ. Πατούλης κίνησε από την αρχή, ουσιαστικά, τις διαδικασίες, αλλά υπήρξε νέα χρονοτριβή εφτά μηνών για την αλλαγή της μελέτης εφαρμογής, ώστε να συμφωνούσαν οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου, της Περιφέρειας και κυρίως του αναδόχου, ο οποίος στην πρώτη πρόσκληση υπογραφής σύμβασης, είχε απαντήσει με ανάκληση ενδιαφέροντος…
Τον προηγούμενο Φεβρουάριο και ενώ είχαν επιλυθεί όλα τα τεχνικά ζητήματα του έργου, η περιφέρεια κάλεσε τον ανάδοχο να υπογράψει την σύμβαση, αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση.
Ο δήμαρχος Νέας Σμύρνης, πέραν της ανομολόγητης, πολιτικής «ζαριάς» που έκανε με την βεβιασμένη κατεδάφιση του πρώην κλειστού γηπέδου, έχει σταθεί άτυχος και στην πρόσφατη αλλαγή ιδιοκτησίας του κατασκευαστικού ομίλου, ο οποίος έχει περιέλθει σε Ολλανδό επιχειρηματία, ο οποίος θα επενδύσει 120 εκ. ευρώ, όπως ανακοίνωσε στην πρόσφατη γενική συνέλευση. Οι δεδομένες αλλαγές στην διοίκηση του ομίλου έχουν δώσει και άλλη παράταση στην επανεξέταση υλοποίησης ή μη έργων που είχε αναλάβει η προηγούμενη ιδιοκτησία από τους διαγωνισμούς.
Υπάρχουν, όμως, δυο αρνητικά δεδομένα που καθιστούν πολύ δυσοίωνη έως απραγματοποίητη την ανέγερση νέου κλειστού γηπέδου στην Νέα Σμύρνη.
Το πρώτο είναι το κόστος κατασκευής. Η μειοδοσία της κατασκευάστριας εταιρίας, κέρδισε το έργο, με κόστος 10,5 εκ. ευρώ. Μετά από οκτώ χρόνια, η αύξηση κόστους των υλικών και ειδικά της στέγης του, καθιστά όχι απλά ασύμφορη την κατασκευή του, αλλά ενδεχομένως και επιζήμια για τον κατασκευαστή. Υπό αυτές τις οικονομικές συνθήκες, είναι ανέφικτη η υπογραφή σύμβασης. Η απόσταση που υπάρχει από το άνωθεν ποσό κόστους μέχρι τα χρήματα που κοστολογείται με τωρινές τιμές, το γήπεδο, είναι άκρως σημαντική. Και σε αυτό το σημείο, υπάρχει αντικειμενική και νομική αδυναμία της περιφέρειας να αυξήσει την κάλυψη του κόστους, γιατί αφενός θα πρέπει να βρει επιπρόσθετο κονδύλι και αφετέρου δεν μπορεί να το εκταμιεύσει από τον κωδικό, στον οποίο έχει γίνει ήδη μια αύξηση από τα 17 εκ. στα 20,7.
Το δεύτερο είναι ότι το έργο του νέου κλειστού έχει συμπεριληφθεί και από την προηγούμενη ιδιοκτησία του κατασκευαστικού ομίλου στα «stock option» έργα. Μπορεί να αποτελεί ένα σημαντικό έργο σε μια συγκεκριμένη περιοχή στην Νοτιοανατολική Αττική, αλλά δεν έχει την ίδια κοινωφελή σημασία με την κατασκευή γεφυρών, δρόμων, μαρίνων και άλλων έργων που δεν απασχολούν μόνο τους…Νεοσμυρνιώτες.
Παράλληλα, ο Δήμος σιωπά για το θέμα του κλειστού και μέσω ανυπόστατων και ανεπίσημων «διαρροών» εκφράζεται συγκρατημένη αισιοδοξία ότι το έργο θα αρχίσει κάποτε και θα τελειώσει…κάποτε.
