Μάς έλλειψε η Μισέλ Φάιφερ. Γιατί εξαφανίστηκε από το Χόλιγουντ; Τη μεγάλη οθόνη; Τις ζωές μας; Απαντά σε όλα, τώρα που επιστρέφει δίπλα στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και στην μεγάλη πρεμιέρα του «The Wizard of Lies».
Μας έλλειψε η Μισέλ Φάιφερ. Γιατί εξαφανίστηκε από το Χόλιγουντ; Τη μεγάλη οθόνη; Τις ζωές μας; Απαντά σε όλα, τώρα που επιστρέφει δίπλα στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και στην μεγάλη πρεμιέρα του «The Wizard of Lies»
Μεγάλη πρεμιέρα για τα κανάλια Novacinema και την αποκλειστική τους συνεργασία με την ΗΒΟ. Μεγάλη επιστροφή και για την Μισέλ Φάιφερ, εξαφανισμένη τα τελευταία χρόνια από την μικρή και τη μεγάλη οθόνη. 
Το «The Wizard of Lies» του Μπάρι Λέβινσον καπιάνεται με μία αληθινή ιστορία: με το οικονομικό έγκλημα που στιγμάτισε το αμερικανικό χρηματιστήριο και κατέστρεψε χιλιάδες οικογένειες που έχασαν εν μία νυκτί τις αποταμιεύσεις τους. Η ταινία παρουσιάζει την άνοδο και την πτώση του Μπέρνι Μάντοφ, τέως προέδρου του NASDAQ, ο οποίος πραγματοποίησε μια παροιμιώδη χρηματιστηριακή απάτη, εμπλέκοντας ολόκληρη την οικογένειά του και, ταυτόχρονα, προδίδοντας την πίστη των Αμερικανών που θεωρούσαν το ζευγάρι του Μπέρνι και της Ρουθ Μάντοφ ως την ενσάρκωση του ονείρου της επιτυχίας. Η τρεις φορές οσκαρική υποψήφιος Μισέλ Φάιφερ, κρατά το ρόλο της Ρουθ Μάντοφ δίπλα στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο οποίος ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κι από ό,τι φαίνεται, η ταινία της ΗΒΟ δε θα είναι η μοναδική εμφάνισή της μέσα στο 2017. 

Επίσης την περιμένουμε με ανυπομονησία στο «Mother!» του Ντάρεν Αρονόφσκι (δίπλα στην Τζένιφερ Λόρενς και τον Χαβιέ Μπαρδέμ). Όπως επίσης και στο «Εγκλημα στο Όριαν Εξπρές» του Κένεθ Μπράνα (ανάμεσα σ’ ένα λαμπερό καστ που ξεκινά από τον
Τζόνι Ντεπ και την Πενέλοπε Κρουζ και φτάνει μέχρι τους Τζούντι Ντεντς και Γουίλεμ Νταφό).  
Αλλά που στο καλό είχε χαθεί; Και γιατί; 
Διαβάστε 5 δηλώσεις της από την πρώτη συνέντευξη που έδωσε μετά από πάρα πολλά χρόνια. 
Michelle, our belle, που ήσουν; «Ίσως μπορώ να απαντήσω σε αυτό τώρα, που τα παιδιά μου μεγάλωσαν κι έφυγαν από το σπίτι. Δεν εξαφανίστηκα γιατί έσβησε η αγάπη μου για το σινεμά. Για μένα τα κινηματογραφικά σετ είναι το σπίτι μου. Όταν δουλεύω είμαι πιο κοντά στον πραγματικό και ισορροπημένο εαυτό μου. Όμως αποφάσισα να είμαι προσεκτική μεγαλώνοντας αυτά τα παιδιά. Πού θα ήταν ένα γύρισμα, πόσο μακριά, θα μπορούσαν τα παιδιά μου να ακολουθήσουν, είχαν δύσκολη χρονιά στο σχολείο; Κάποια στιγμή αυτό το ξεσκαρτάρισμα με έκανε τόσο δύσκολη στους παραγωγούς που μπήκα στη μαύρη λίστα. Δεν ήταν δυνατόν να με προσλάβει κανείς. Και μετά… δεν ξέρω. Απλώς πέρασαν τα χρόνια. Τώρα μπορώ να με ξαναδιαθέσω, ολόκληρη. Κι αυτό κάνω…»
Aυτοεκτίμηση, μηδέν!: «Είναι και ο λόγος που δεν μου αρέσουν οι συνεντεύξεις. Τις σιχαίνομαι. Το σκεφτόμουν σήμερα που είχα να μιλήσω σε σένα, “γιατί σιχαίνομαι τόσο να δίνω συνεντεύξεις;”. Και νομίζω ότι έχει να κάνει με τον συνεχή και βαθύτερο φόβο μου ότι κάποιος θα με ξεσκεπάσει. Θα αποκαλύψει ότι είμαι απατεώνας και δεν ξέρω τι κάνω. Είναι αλήθεια. Σήμερα πήρα ένα μέιλ από τον Στιβ Κλόβς, ο οποίος έγραψε και σκηνοθέτησε το «Τhe Fabulous Baker Boys». Με ρωτούσε πώς πήγαν τα γυρίσματα του “Murder on the Orient Express” και η συνεργασία μου με τον Κένεθ Μπράνα. Και του απάντησα πολύ αυθόρμητα κι ειλικρινά “Ω, με ξέρεις. Νομίζω ότι είμαι ο λόγος που καταστράφηκε η ταινία”. Αυτό του είχα πει και τότε, στα γυρίσματα των Baker Boys. Ότι δεν ξέρω τι κάνω, θα τον καταστρέψω. Νομίζω ότι για όλη αυτή την ανασφάλεια φταίει το ότι έσκασα στο Χόλιγουντ όταν δεν ήμουν ακόμα έτοιμη. Δεν είχα κάνει κανονικές σπουδές, δεν ήμουν απόφοιτη του Juilliard. Απλά με είχε πάρει το κύμα και προσπαθούσα να μάθω από την εμπειρία και παρακολουθώντας τους συμπρωταγωνιστές μου. Κι όταν συμπρωταγωνιστής σου είναι ο Πατσίνο, καταλαβαίνεις. Πίστευα λοιπόν ότι κάποια στιγμή θα με καταλάβουν. Ότι είμαι απατεώνας…»
Θα συμβούλευε τα νέα παιδιά να ακολουθήσουν το πάθος τους; «Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον είναι η κουλτούρα του “πάθους” που καλλιεργούμε στα νέα παιδιά. Πάντα λέμε στους νέους “βρείτε το πάθος σας και δουλέψτε σκληρά να το πραγματοποιήσετε”. Και κάπου διάβασα ότι, όχι, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι πάθη. Και αυτό πρέπει να είναι απόλυτα αποδεκτό. Ό,τι άλλο, αποτελεί μία ακόμα πίεση για έναν νέο άνθρωπο. Όμως, μεγάλη τύχη να έχεις ανακαλύψει από μικρός τι αγαπάς. Ευλογία. Εγώ νομίζω ότι σώθηκα από την καθηγήτριά μου, η οποία με έσπρωξε να συνειδητοποιήσω ότι αυτό δεν είναι ένα τυχαίο μάθημα για μένα. Αλλά το κάλεσμά μου…»

Πώς έγινε ηθοποιός; «Στο Γυμνάσιο επέλεξα να κάνω μαθήματα θεάτρου και υποκριτικής. Ήταν ή αυτό ή αγγλική φιλολοφία και ήμουν τραγικά κακή στα φιλολοφικά. Οπότε έγινα μέλος της θεατρικής ομάδας. Όλα τα παιδιά στο θεατρικό αυτό εργαστήρι ήταν τα περίεργα παιδιά του σχολείου. Απλά δεν το ήξεραν. Ούτε εγώ το ήξερα. Κανείς δεν μου το είχε πει. Δεν ήμουν ποτέ στις παρέες των διάσημων παιδιών. Δεν ήμουν λαμπερή. Ήμουν αγοροκόριτσο – έκανα σερφ, κυκλοφορούσα με σαγιονάρες και το χειμώνα και θα με έβρισκες συνέχεια στην παραλία.  Αγάπησα πολύ όμως τα μαθήματα θεάτρου. Έκανα κοπάνα από όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτά. Αλλά ποτέ δε σκέφτηκα ότι πρέπει να τα πάρω σοβαρά. Ότι θα ήταν το μέλλον μου. Τελειώνοντας δούλεψα σε σούπερ μάρκετ κι έβγαλα τη σχολή στενογραφίας. Η κολλητή της μητέρας μου ήταν στενογράφος και είπα κι εγώ, γιατί όχι; Δεν μου άρεσε. Ούτε το σούπερ μάρκετ μου άρεσε. Θυμάμαι να στέκομαι στο ταμείο σε απόγνωση και να θέλω να πω στους πελάτες ακριβώς που μπορούν να χώσουν τα ψώνια τους. Και μια μέρα είπα στον εαυτό μου: τι θέλεις να κάνεις το υπόλοιπο της ζωής σου; Και η απάντηση ήταν μία: να γίνω ηθοποιός…»

Δεν γεννιέσαι, γίνεσαι: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Orange County της Ν. Καλιφόρνια. Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο απομακρυσμένη από τη show business. Κι έτσι ήταν. Δεν πήγαινα καν σινεμά. Δεν υπήρχε κινηματογράφος κοντά μας. Η μητέρα μου δεν οδηγούσε, ο πατέρας μου δεν είχε ασχοληθεί καν με τη ψυχαγωγία μου. Οπότε δεν πήγαινα πουθενά. Όμως ξενυχτούσα. Έμενα μέχρι αργά και ρουφούσα τις παλιές ταινίες που έβαζε μετά τα μεσάνυχτα η τηλεόραση. Ούτε ξέρω ποιες ήταν, ήμουν τόσο μικρή. Θυμάμαι απλώς να βλέπω ασπρόμαυρο κλασικό σινεμά, κάθε βράδυ. Και κάποια στιγμή να λέω στον εαυτό μου: αυτό θέλω να κάνω. Πρέπει επίσης να ήμουν πολύ drama queen από μικρή. Γιατί θυμάμαι τη μαμά μου να με φωνάζει “τη μικρή της ηθοποιό”. Οπότε όλα οδηγούσαν προς τα εκεί…»