Τον λυπάται η ψυχή σου να τον βλέπεις να παλεύει συνήθως ανάμεσα σε κάτι «νταμάρια» για να πάρει μια κεφαλιά. Να του ρίχνουν ένα-δύο κεφάλια και όμως να είναι αναγκασμένος να μετριέται μαζί τους στο επιτόπιο άλμα καμιά εικοσαριά φορές σε κάθε ματς! Ο Γιώργος Μανούσος πρέπει να είναι ο πιο ξενερωμένος ποδοσφαιριστής της Καλλονής το τελευταίο διάστημα, κι ας έχει πάρει τη φανέλα του βασικού στο σπίτι. Κι αυτό γιατί αγωνίζεται, ελλείψει καθαρόαιμου φορ, σε μια κορυφή επίθεσης που σπανίως δέχεται την μπάλα χαμηλά και ορθολογικά. Η ταχύτητα και η τεχνική του πάνε στράφι, μην μπορώντας να εκμεταλλευτεί τα χαρίσματα του, απέναντι σε συνήθως αργά στόπερ.
Η Καλλονή χρειάζεται επειγόντως έναν επιθετικό τύπου Χουάνμα για να ταιριάξει στο παιχνίδι της. Να μπορεί να πάρει την πρώτη κεφαλιά και να δημιουργήσει ρήγματα, να δώσει επί ίσοις όροις τις μάχες στην κορυφή και φυσικά να βγάζει απ’ το τσεπάκι το εύκολο γκολ. Τον διαθέτει θα μου πείτε, αλλά είναι στα πιτς, καθώς ο Μάρκοβιτς θα είναι έτοιμος για αγωνιστική δράση στον δεύτερο γύρο. Ο Θαλής Θεοδωρίδης λοιπόν έχει βάλει κάτω μια άσκηση που μάλλον δεν λύνεται. Το επιθετικό πρόβλημα της ομάδας είναι κάτι παραπάνω από ορατό, το αντίπαλο «κουτί» είναι συνήθως άδειο, οι αντίπαλοι δε νιώθουν την Καλλονή και τα «κουλούρια» όπως τα χθεσινά που ζυμώθηκαν με τον Λεβαδειακό είναι ένα λογικό, επόμενο, αλλά άνοστο σενάριο.
Μπροστά βρίσκεται το παιχνίδι με τον Πλατανιά που κάνει παιχνίδι με παιχνίδι νέα limit up. Η Καλλονή για να κάνει τη δική της υπέρβαση στον πρώτο γύρο, έχει ουσιαστικά μπροστά της τρεις ευκαιρίες, εκ των οποίων οι δύο είναι μακριά απ’ τον Ταρλά. Οι νησιώτες αντιμετωπίζουν εκτός Πλατανιά, εντός την Ξάνθη και εκτός τα Γιάννινα. Αμέσως μετά ξεκινούν τα συνεχόμενα ματς με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ατρόμητο και Ολυμπιακό. Ο χρόνος τελειώνει, η διάθεση υπάρχει, απομένει να δούμε αν θα βρεθούν οι λύσεις.
Στα θετικά του χθεσινού 0-0 η αναγέννηση του Βίτορ Σάμπα, ο οποίος για πρώτη φορά έμοιαζε Βραζιλιάνος στο τερέν. Πήρε πολλές πρωτοβουλίες, προσπάθησε να δώσει ρυθμό στο παιχνίδι της ομάδας του και χόρεψε σε αρκετές περιπτώσεις παρά το βαρύ τερέν (απλά βαρύ μετά από 50 και βάλε ώρες συνεχούς βροχόπτωσης και όχι σε άθλια (!) κατάσταση όπως ανακάλυψαν πολλοί συνάδελφοι από απόσταση εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων). Αν βελτιώσει την τελική του πάσα o μπαλαδόρος απ’ το Ρίο, θα βελτιώσει πολύ και την εικόνα ολόκληρης της ομάδας.