Όσοι τον είχαν δει το 2007 στην Γλυφάδα να βγάζει τις πρώτες του άμυνες με τον Μπερούτο τότε προπονητή του «τριφυλλιού» θα είχαν καταλάβει ότι ο γιος του Γιούρι είχε τα χαρακτηριστικά του παίκτη εκείνου που με πολύ δουλειά θα μπορούσε να γίνει πρωτοσέλιδο στις αθλητικές εφημερίδες. Το είχε πει και ο Λεώνης πρόπερσι όταν είχε αναλάβει τον Παναθηναϊκό. Αύριο λοιπόν διαβάζοντας τις εφημερίδες είτε αυτές είναι «ερυθρόλευκης» είτε «πράσινης» απόχρωσης, ο 20χρονος θα έχει πολύ …χρόνο συμμετοχής σε αυτές.
Οι «ερυθρόλευκες» θα τον υμνούν για το μεστό και γεμάτο ουσία παιχνίδι του στη νίκη με 3-2 του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό, ενώ οι «πράσινες» θα θυμούνται πως – και – αυτός ο παίκτης κατάφερε να χαθεί.
Είχαν προηγηθεί βλέπετε και ο Τζούριτς αλλά και ο Φράγκος (ο Ολυμπιακός έδωσε αυτά που ζητούσε ο Πανελλήνιος) που χάθηκαν από την δυστοκία των «πράσινων» διοικήσεων. Τον Τζούριτς τον είχε χάσει ο Παναθηναϊκός το 2006 όταν ο τότε πρόεδρος Βλάσης Σταθοκωστόπουλος έχασε την μάχη από τον Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος δελέασε τον μπαμπά Τζούριτς και σε χρόνο ρεκόρ έκλεισε την συμφωνία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα ο πρώην πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού Μιχάλης Κίτσιος άφησε τον παίκτη να πάει στον Ολυμπιακό τι και αν ο ίδιος ο Ντίμα ήθελε σαν τρελός να παραμένει στον σύλλογο που μεγαλούργησε ο πατέρας του και ο ίδιος λάτρευε. Με τις ευλογίες όμως του τότε προέδρου του ΤΑΑ Θοδωρή Λιακόπουλου αλλά και με την σύμφωνη γνώμη του τωρινού προπονητή Στέλιου Καζάζη ο Ντίμα άλλαξε στρατόπεδο αφού έβλεπε ότι στον Παναθηναϊκό ο μόνος που τον πίστευε ήταν ο πρώην διευθυντής του «τριφυλλιού» Τάσος Τεντζέρης ο οποίος όμως δεν είχε λόγο στην ομάδα. Μάλιστα ο Τεντζέρης τότε «φώναζε» προς κάθε κατεύθυνση μέσα στον Παναθηναϊκό να υπογραφούν συμβόλαια με τον παίκτη αλλά ουδείς τον άκουγε. Προχθές λοιπόν ο Φιλίποφ «τζούνιορ» κατάφερε με την απόδοσή του να εκθέσει και τους τρεις προαναφερθέντες. Και αν για τον Κίτσιο και τον Λιακόπουλο μικρό το κακό, αφού κανένας πλέον από τους δύο δεν είναι στην ομάδα, για τον Στέλιο Καζάζη όμως η εμφάνιση του Φιλίποφ του ίσως να του έχει χτυπήσει τον δικό του προπονητικό συναγερμό. Δεν είναι δα και λίγο πράγμα να ξέρεις ότι έχασε ένα ντέρμπι μέσα στην έδρα σου από έναν 20χρονο τον οποίο είχες και έχασες μέσα από τα χέρια σου. Όπως και να έχει πάντως ο Φιλίποφ από σήμερα αρχίζει να γίνεται talk of the town στον χώρο του ελληνικού βόλεϊ. Και αν όλα πάνε καλά για τα επόμενα 15 και βάλε χρόνια θα μας δίνει αφορμές για να γράφουμε…