«Ο Λεώνης έχει μπροστά του ένα μεγάλο στοίχημα στην Εθνική ομάδα» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του «Μπελί» που ξέρει ότι ο νέος, από αύριο το απόγευμα, ομοσπονδιακός εκλέκτορας, θα έχει πολύ πιο δύσκολο έργο από αυτό που είχε στην προηγούμενη θητεία του στην Εθνική το 2007.
Αντιμέτωπος λοιπόν με την μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του θα είναι από αύριο το απόγευμα ο Αλέκος Λεώνης. Είκοσι περίπου χρόνια μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ηρακλή, ομάδα την οποία έφθασε σε κατακτήσεις πρωταθλημάτων, Κυπέλλων αλλά και στην συμμετοχή σε δύο τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, ο νέος, από αύριο, προπονητής της Εθνικής ανδρών, καλείται να δουλέψει με νέα, σχεδόν αδούλευτα, παιδιά. Θα είναι ίσως η πρώτη φορά στην καριέρα του, όπου θα πρέπει να «παλέψει» για την αναγέννηση της Εθνικής ομάδας έχοντας στα χέρια του παίκτες νεαρούς και όχι έμπειρους αστέρες.
Δεν θα έχει για παράδειγμα στα χέρια του παικταράδες τύπου Λόι Μπολ, Κλέιτον Στάνλεϊ, Γκιγιόμ Σαμικά ή Πάβελ Ζαγκούμνι αλλά θα έχει στην διάθεσή του αθλητές που έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους αλλά αυτή τη στιγμή δοκιμάζονται. Για παράδειγμα ο Φιλίποφ, ο Τζούριτς (ως διαγώνιος), ο Φράγκος μόλις φέτος πήραν στις πλάτες τους τον Ολυμπιακό. Ο Πετρέας τώρα του Παναθηναϊκού αν και στα 25 του, δεν έχει εικόνες μεγάλων ευρωπαϊκών αγώνων. Στους ακραίους ο Λεώνης θα χρειαστεί την βοήθεια του νεαρού Ασπιώτη που μπορεί πέρσι να πήρε χρόνο συμμετοχής στην Εθνική του Μέιφορθ ωστόσο ακόμη δεν θεωρείται έτοιμος. Στο πλάνο του Λεώνη οι παραπάνω είναι απαραίτητοι. Η μάλλον καλύτερα και αυτοί είναι απαραίτητοι. Γιατί είμαι σίγουρος ότι μόνο με αυτούς η Εθνική δεν θα μπορέσει να περάσει με άριστα το τεστ των προκριματικών του Euro του 2013 όπου είναι και ο βασικός στόχος πρόκρισης που έχει τεθεί από τον πρόεδρο Αχιλλέα Μαυρομάτη. Είναι σίγουρο δηλαδή ότι ο Αλέκος θα χρειαστεί την ενίσχυση των «παλιών» – κυρίως – ακραίων (βλέπε Χριστοφιδέλης, Λάππας).
Υπενθυμίζουμε ότι στο προηγούμενο πέρασμά του από την Εθνική ο Λεώνης δεν μπόρεσε να φθάσει την Εθνική εκεί που ήθελε ο ίδιος. Η 13η θέση της «γαλανόλευκης» που προήλθε από «καραμπόλα» της τελευταίας στιγμής (οι Ολλανδοί κέρδισαν τους Γερμανούς) στην τελική φάση του Euro 2007 ήταν το χειρότερο πλασάρισμα από το 2003 όπου συμμετείχε ανελλιπώς στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Τότε η Εθνική του Προσαλίκα ήταν 11η στο Βερολίνο, αυτή του Χαριτωνίδη ήταν 5η στο Βελιγράδι δύο χρόνια μετά, ενώ το 2009 στη Σμύρνη το συγκρότημα του Καζάζη βρέθηκε στην όγδοη θέση.
Ο Αλέκος λοιπόν από αύριο παίρνει στα χέρια του την πιο νεανική Εθνική ομάδα όλων των εποχών. Ποτέ μέχρι σήμερα η Εθνική δεν είχε τόσο μικρό μέσο όρο ηλικίας. Με την new generation του ελληνικού βόλεϊ καλείται να ανεβάσει την «γαλανόλευκη» επίπεδο. Να την ξαναβάλει στην ελίτ του παγκοσμίου βόλεϊ εκεί όπου ήταν από το 2001 μέχρι το 2009. Το έργο του δεν είναι εύκολο. Αλλά στα δύσκολα φαίνονται οι καλοί προπονητές. Και ο Λεώνης είναι σίγουρα ένας από αυτούς. Απλά τώρα καλείται πάλι να το αποδείξει…