Το μισό της χρονιάς το απέδειξε περίτρανα. Και το ερώτημα πλέον που πλανάται στα ελληνικά φιλέ είναι πως αυτός ο Ολυμπιακός των 17 συνεχόμενων νικών (11 πρωτάθλημα, 4 Ευρώπη, 2 Λιγκ Καπ ) μπορεί να χάσει. Απλή είναι η απάντηση σε σχέση με αυτό που είδαμε στο τάραφλεξ τους τελευταίους τρεις μήνες. Ο Ολυμπιακός του Καζάζη μπορεί λοιπόν να χάσει μόνο από τον ίδιο τον Ολυμπιακό. Μόνο ο κακός Ολυμπιακός μπορεί να ηττηθεί. Ο κανονικός Ολυμπιακός δεν χάνει.
Συμφωνούν άλλωστε όλοι ότι στο φετινό πρωτάθλημα παίζουν ο Ολυμπιακός και οι άλλοι. Για να διαψευστεί αυτό θα πρέπει οι αντίπαλοι των «ερυθρόλευκων» στην διεκδίκηση των τριών εγχώριων τίτλων, να κάνουν την υπέρβαση. Και δεν αναφέρομαι σε μια απλή νίκη γιατί αυτό μπορεί να γίνει άμεσα. Για παράδειγμα μπορεί να γίνει στις 12 Ιανουαρίου όταν οι «ερυθρόλευκοι» θα πιεστούν στην Βόχα από τον Παμβοχαϊκό του Καλντέιρα. Το ζητούμενο όμως για τον Παμβοχαϊκό και τον Φοίνικα δεν είναι να νικήσουν στην έδρα τους τον Ολυμπιακό στην κανονική περίοδο ή στα πλέι οφ.
Το θέμα είναι να μπορέσουν στην διασταύρωση των ημιτελικών ή στον τελικό να τον νικήσουν στο «Μελίνα Μερκούρη» για να του σπάσουν την έδρα. Δεν είναι παρά πολύ μακριά ο νέος Παμβοχαϊκός, κυρίως, από τον Ολυμπιακό. Είναι όμως τόσο μακριά που δεν του επιτρέπει να πραγματοποιεί όνειρα τίτλου. Βέβαια ποτέ μην λες ποτέ. Οι «ερυθρόλευκοι» όμως δείχνουν ότι είναι ένα ράφι πάνω από όλες τις υπόλοιπες ομάδες. Για να πέσουν λοιπόν από αυτό το ράφι θα πρέπει να υποπέσουν οι ίδιοι σε λάθη ή να γίνουν πράγματα και θαύματα. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή έχει 9 με 10 παίκτες που κάνουν την διαφορά. Φανταστείτε ότι ο Καζάζης έχει την πολυτέλεια να επιλέγει ανάμεσα σε Μαρούλη και Φιλίποφ στην πάσα και ανάμεσα σε Ποτότσνικ και Κοκκινάκη στα άκρα.
Και σε λίγο καιρό να θυμάστε ότι ο νεαρός κεντρικός Τζορτζ Παπαδόπουλος θα κλέβει χρόνο συμμετοχής από τους «εξαδάτους» και αναντικατάστατους Σμαραγδή και Γιούρισιτς. Αυτός ο Ολυμπιακός είναι πληρέστερος, όχι καλύτερος για να μην παρεξηγηθώ, από τον Ηρακλή του 2005 του Λεώνη που τότε είχε πάρει αήττητος τον τίτλο. Τότε ο «γηραιός» μέτρησε 35 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια σε Σούπερ Καπ, πρωτάθλημα και Κύπελλο κατακτώντας το τρεμπλ. Μοναδική ήττα που του χάλασε τη χρονιά ήταν αυτή από την Τουρ στο «Παλατάκι» στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Για την ιστορία εκείνος ο Ηρακλής είχε στο ρόστερ του, τους Αμερικανούς Μπολ, Στάνλεϊ και Χοφ και τους Έλληνες Κράβαρικ, Γκιούρδα, Μπάεφ, Μπρουκς, Καλμαζίδη, Ιωαννίδη και Μπαρμπούδη.
Ο δεύτερος γύρος λοιπόν που ξεκινά στις 5 Ιανουαρίου καλείται να δώσει δύο απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα.
Ποια ομάδα μπορεί να νικήσει αυτόν τον Ολυμπιακό;
Μπορεί η ομάδα του Καζάζη μπορεί να πάρει αήττητη τους τρεις τίτλους (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Λιγκ Καπ) που κυνηγά;