«Επιστρέψαμε» λοιπόν φώναξε η παρέα του Πέτρογλου, του Μαντέκα και του Κρέτση, η οποία παρέα όχι μόνο δεν πλήρωσε την άγνοια κινδύνου με την οποία μπήκε στην διοργάνωση, αλλά κέρδισε άπαντες με την επιβλητική της παρουσία. Δύο τελικούς έπαιξε η ΑΕΚ και τους κέρδισε και τους δύο. Σε διάρκεια η ομάδα του Φλαούνα ήταν ότι καλύτερο έχουμε δει εδώ και χρόνια στην χώρα μας σε φάιναλ φορ. Δεν υπήρξε φάση που να μην πάλεψαν οι «κιτρινόμαυροι». Δεν υπήρξε στιγμή που να μην πίστεψαν στην κούπα. Τα μάτια όλων γυάλιζαν από το πρώτο σετ. Τήρησαν κατά γράμμα το σχέδιο Φλαούνα και έφυγαν Κυπελλούχοι από την Αλεξανδρούπολη.
Η ΑΕΚ με τις δύο εμφανίσεις της στον Έβρο δεν κέρδισε μόνο τους δικούς της φίλους που ετοιμάζουν το ερχόμενο Σάββατο να αποθεώσουν τους θριαμβευτές στη Γλυφάδα με τον Εθνικό. Κέρδισε – και αυτό είναι το σημαντικότερο – την εκτίμηση και τον σεβασμό των αντιπάλων της. Η επόμενη μέρα του «κιτρινόμαυρου» θριάμβου βρίσκει τους αντιπάλους της πλέον να την υπολογίζουν. Να υπολογίζουν την ομάδα του Φλαούνα. Και το λέω αυτό γιατί αυτή η ομάδα που είδαμε στην Αλεξανδρούπολη να κάνει σκόνη και θρύψαλα αντιπάλους όπως ο Εθνικός και ο Φοίνικας είναι έργο Φλαούνα. Η αποθέωση της τακτικής, η ηρεμία του στον πάγκο και η σιγουριά του «υπηρεσιακού» κόουτς ενέπνευσε στους παίκτες του. Αυτός ο τίτλος θα βοηθήσει πολύ τους διοικούντες την Ένωση. Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν περίμεναν ότι με το .καλημέρα στην επιστροφή τους στα σαλόνια θα έπαιρναν κούπα. Και μάλιστα τίτλο απέναντι σε δύο από τις τρεις καλύτερες ομάδες της Ελλάδας.
Απέναντι στον Φοίνικα που μέσα σε πέντε μέρες έχασε δύο μεγάλους και εφικτούς στόχους και ας λέει ο Ανδρεόπουλος ότι στόχος των Συριανών είναι να χαίρονται τα ματς. Ο Κορίνθιος κόουτς θέλοντας να κρατήσει χαμηλά τη μπάλα, νομίζω ότι παράλληλα κρατάει χαμηλά και την ομάδα του. Ο Φοίνικας είναι ομάδα στόχων. Έχουν απαιτήσεις άπαντες από το «Πειρατικό», απαιτήσεις που γεννιούνται από το πλούσιο έμψυχο δυναμικό που έχει η ομάδα κάθε σεζόν. Δεν γίνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά η ομάδα να μείνει εκτός στόχων. Γιατί η είσοδος στην τετράδα, στόχο που όπως λέει ο Ανδρεόπουλος του έχει ζητήσει η διοίκηση, δεν νομίζω ότι θα αφήσει αρκετούς ικανοποιημένους στο νησί. Δείτε ποια θα είναι η τέταρτη και η Πέμπτη ομάδα και θα καταλάβετε γιατί δεν θα είναι επιτυχία η είσοδος στα ημιτελικά…
Τι έπαθε τώρα ο Φοίνικας στην Αλεξανδρούπολη; Απλά δεν μπόρεσε να μείνει «ζωντανός» σε πέντε σετ κόντρα στην εκπληκτική ΑΕΚ με τον Ντιάτσκοφ ανενεργό και τον Γιάνουσεκ λίγο. Ο Τσας σε μεγάλη μέρα δεν αρκούσε. Πλέον η χρονιά κρέμειται στα χέρια του Γιάνουσεκ. Από τη στιγμή που δεν αλλάχτηκε πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει το μεγάλο συμβόλαιό του. Αλλιώς δεν βλέπω πως ο Φοίνικας θα προκριθεί στον τελικό κερδίζοντας είτε τον Ολυμπιακό είτε τον Εθνικό.
Και κλείνουμε με τους διοργανωτές του League Cup. Αν στον Φοίνικα δεν θέλουν να μιλάνε για στόχους στον Εθνικό σίγουρα μετά το φάιναλ φορ μιλάνε για αστοχία υλικού στον ημιτελικό. Οι δύο κορυφαίοι παίκτες της ομάδας έκαναν το χειρότερό τους παιχνίδι και στα κρίσιμα έκαναν τα σημαντικότερα λάθη. Είναι σκληρό αλλά είναι αλήθεια. Τους ξένους τους πληρώνεις για τα κρίσιμα, για την «καυτή» μπάλα. Αυτές τις πήραν οι Ράιτς και Μιγαίλοβιτς στο δεύτερο σετ και …έκαψαν τα χέρια τους. Η ομάδα του Μουστακίδη δεν άντεξε την πίεση της έδρας και της κούπας και τα έκανε θάλασσα μπροστά στο κοινό της. Crash test για τους Εβρίτες θα αποτελέσουν τα τρία επόμενα παιχνίδια με Άρη στο Κύπελλο και με ΑΕΚ (εκτός και εντός) για πρωτάθλημα και Κύπελλο (αν πέράσει τον Άρη). Αν κάτι στραβώσει από αυτά τα τρία θα αρχίσουν τα θέματα στον Έβρο. Πάντως η απώλεια του League Cup μπορεί να μην είναι η καταστροφή αλλά φάνταζε απουσία του Ολυμπιακού η πιο εφικτή κούπα της χρονιάς. Και αυτή χάθηκε…