Ο Ολυμπιακός έχασε δύο φορές από τον Παναθηναϊκό στο ξεκίνημα της σεζόν και σε συνδυασμό με τις αλλαγές που έγιναν στο ερυθρόλευκο ρόστερ το περασμένο καλοκαίρι, ο περσινός πρωταθλητής και κυπελλούχος Ελλάδος τέθηκε σε καθεστώς αμφισβήτησης.
Το μπάσκετ, όμως, είναι πλέον άθλημα της ταχύτητας, όχι μόνο εντός, αλλά και εκτός παρκέ. Ένα μήνα μετά τις ήττες των πειραιωτών σε κύπελλο και πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός είναι εκείνος που μοιάζει να πατάει πιο γερά στα πόδια του και αντίθετα ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να μην φαίνεται βέβαιη ούτε η πρόκριση του στους 16 της Ευρωλίγκα.
Το συμπέρασμα είναι απλό: Σε αυτό το επίπεδο το πιο σημαντικό ματς είναι το επόμενο. Μια νίκη ή, μια ήττα μπορεί να αλλάξει το μομέντουμ, μπορεί να σβήσει τα προηγούμενα (καλά ή, κακά) αποτελέσματα. Γι’ αυτό, λοιπόν, τα παιχνίδια του Ολυμπιακού με την Εφές Πίλσεν στην Κωνσταντινούπολη και του Παναθηναϊκού με την Ζαλγκίρις στο ΟΑΚΑ αυτή την εβδομάδα, είναι κομβικά για την συνέχεια. Ας δούμε τι πρέπει να περιμένουμε σε αυτά τα δύο παιχνίδια:
Στην τρίτη ήττα καίγεται…
Ο Ιβκοβιτς στην δεύτερη του σεζόν στην Κωνσταντινούπολη έχει χτίσει μια ομάδα που τον αντιπροσωπεύει. Πέρυσι απέτυχε τόσο στην Ευρώπη, όπου δεν κατάφερε να φτάσει στο φάιναλ φορ, ενώ στο τουρκικό πρωτάθλημα έχασε καθαρά στους τελικούς με 4-1 από την Καρσίγιακα. Φέτος ο Σέρβος τεχνικός, αφού πρώτα έκανε λίφτινγκ στο περσινό ρόστερ –έφυγαν οι Τζάνινγκ, Περπέρογλου, Ντρέϊπερ και Μπιέλιτσα – έχτισε την ομάδα γύρω από δύο πολύ ποιοτικά γκαρντ, τους Ερτέλ και Γκρέϊντζερ. Αποκτήθηκαν και οι Ντάνστον, Τάϊους, Μπράουν που μαζί με τους Σάριτς και Κρίστιτς συνθέτουν την κορυφαία φροντλάϊν στην Ευρωλίγκα. Οι ψηλοί του Ιβκοβιτς είναι αθλητικοί, παίζουν άμυνα, έχουν σκορ, προσφέρουν παντού.
Στην πράξη, βέβαια, στο ξεκίνημα της σεζόν έχει αποδειχτεί ότι οι περιφερειακοί της Εφές είναι εκείνοι που κουβαλάνε το σκοράρισμα της ομάδας στις πλάτες τους. Ο παλιός μας γνώριμος Τζον Ντίμπλερ – από την σεζόν που έκανε με τον Πανιώνιο – είναι ο πρώτος σκόρερ των Τούρκων με 15.3 πόντους και 57% τρίποντο, ενώ οι Ερτέλ και Γκρέϊντζερ προσφέρουν τόσο στην δημιουργία (13.5 ασίστ ανά αγώνα οι δύο τους) όσο και στο σκοράρισμα (23.1π. συνολικά). Ένας ακόμη σουτέρ που προσφέρει αξιόπιστο τρίποντο είναι ο Μπατούκ με 50%, ενώ οι Οσμάν και Κορκμάζ πέρα από εγγύηση για το μέλλον μπορούν ανά πάσα στιγμή να μπουν στο παιχνίδι και ν’ αλλάξουν την ροή του από την επίθεση…
Το θέμα για την Εφές έτσι όπως φάνηκε στις ήττες απέναντι στην Τσεντεβίτα και την Κάχα Λαμποράλ είναι ότι μετά τον τραυματισμό του Μπαλμπάι (και την αποχώρηση του Ντρέιπερ για την Λοκομοτίβ του Μπαρτζόκα) η περιφερειακή άμυνα χωλαίνει, τόσο σε πίεση πάνω στην μπάλα, όσο και σε σκληράδα! Εν υπάρχει ο παίκτης που θα σταματήσει τον παίκτη σκόρερ της αντίπαλης ομάδας και οι πιτσιρικάδες Οσμάν και Κορκμάζ, μπορεί να έχουν απίθανο επιθετικό ταλέντο, αλλά αμυντικά δεν μπορούν να κάνουν την διαφορά.
Οι δύο συνεχόμενες ήττες των Τούρκων στην Ευρωλίγκα ασφαλώς δεν είναι καλό νέο για τον Ολυμπιακό. Ο Ιβκοβιτς θα πιέσει τους παίκτες του όσο δεν παίρνει άλλο, για να νικήσουν τους ερυθρόλευκους, γιατί μια τρίτη αποτυχία μπορεί να κλονίσει καθοριστικά την αυτοπεποίθηση της ομάδας. Και η διοίκηση, που έχει ξοδέψει ένα τσουβάλι λεφτά για να χτίσει αυτό το πανάκριβο ρόστερ, μπορεί να μπει στην διαδικασία να αναρωτηθεί αν η ομάδα κινείται προς την σωστή κατεύθυνση.
Από την άλλη μεριά ο Ολυμπιακός έχει ταξιδέψει στην Πόλη δίχως πολύ άγχος. Πιο πολύ έχει σημασία το αν θα συνεχίσει να βελτιώνεται, όπως έδειξε στα ματς με το Μιλάνο και την Λιμόζ, παρά το αν θα πάρει το διπλό (που λέει ο λόγος, διότι κάθε νίκη έχει την σημασία της). Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιεί τον Παπαπέτρου στο τέσσερα σαν παρτενέρ του Πρίντεζη και το πείραμα δείχνει να πετυχαίνει. Θα έχει ενδιαφέρον αν ο νεαρός θα συνεχίσει τις θετικές του εμφανίσεις απέναντι σε παίκτες σαν τον Σάριτς.
Το ματς ανάμεσα στην Εφές και τον Ολυμπιακό πέρα από την σημασία που έχει για τις δύο ομάδες θα έχει έξτρα ενδιαφέρον λόγω της μονομαχίας του Γιανγκ με τον Ντάνστον! Ο νυν και ο πρώην σέντερ των ερυθρολεύκων παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στις ομάδες τους και όπως κι αν το δει κανείς η συνύπαρξη τους στο παρκέ επί 40 αγωνιστικά λεπτά θα δώσει ευκαιρία για συγκρίσεις…
Ο τρόπος παιχνιδιού της Εφές
Ο Ιβκοβιτς απαιτεί από τους παίκτες του να είναι επιθετικοί τόσο στην άμυνα, όπου πολλές φορές παγιδεύει τους αντίπαλους χειριστές της μπάλας, όσο και στην επίθεση, όπου επιδιώκει να κινεί και τους πέντε παίκτες του με συστήματα όπως αυτό που παρουσιάζουμε στα τρία παρακάτω σχήματα. Βασικός άσσος (1) είναι ο Γάλλος Ερτέλ, σούτινγκ γκαρντ (2) είναι ο Ντίμπλερ ή, ο Γκρέϊντζερ όταν δεν παίζει άσσος, στο τρία αγωνίζεται ο Μπατούκ, στο τέσσερα ο Σάριτς και στο πέντε ο Ντάνστον.
Ο 1 πασάρει την μπάλα στον 4 και κινείται στο κέντρο της ρακέτας, ο 5 κάνει down pick στον 2, ο 4 του πασάρει την μπάλα. (σχήμα 1)
Ο 3 έχει διπλή επιλογή για την πλευρά που θα κινηθεί για να ελευθερωθεί, αν επιλέξει να πάρει το σκριν του 4, τότε ο 1 θα κινηθεί αντίστροφα και θα χρησιμοποιήσει την έξοδο του 5 (σχήμα 2)
Αν ο 2 βρει πάσα στον 3 του δίνει την μπάλα και η Εφές παίρνει τις κατάλληλες αποστάσεις για να γίνει σκριν στην μπάλα από τον 5. Αν ο 2 δεν πασάρει την μπάλα, ο 5 μπορεί να παίξει pick n roll με τον 2.
Πρόωρος τελικός
Είναι απορίας άξιον το πώς κατάφερε ο Παναθηναϊκός από τους δύο θριάμβους απέναντι στον Ολυμπιακό να φτάσει στο σημείο να παίζει πρόωρο τελικό στην Πέμπτη αγωνιστική της διοργάνωσης απέναντι στην εξαιρετικά επικίνδυνη Ζαλγκίρις του Γιασικεβίτσιους και του Βουγιούκα. Η ομάδα του Τζόρτζεβιτς έχει μια νίκη σε τέσσερα ματς και δεν μπορεί να χάσει παιχνίδι στο γήπεδο της αν θέλει να μείνει σε τροχιά πρόκρισης ειδικά με αντίπαλο που έχει τον ίδιο στόχο στον όμιλο.
Η Ζαλγκίρις είναι έτσι και αλλιώς επικίνδυνος αντίπαλος για οποιονδήποτε. Με κύριο όπλο την συνοχή της καθώς οι βασικοί της παίκτες παίζουν πολλά χρόνια μαζί είτε σε συλλόγους, είτε στην εθνική ομάδα (Καλνιέτις, Πόσιους, Γιανκούνας, Σεϊμπουϊτις, Γιαφτόκας), την σκληρή άμυνα και την ταχύτητα στην επίθεση έχει παρουσιαστεί ανταγωνιστική σε όλα τα παιχνίδια που έχει δώσει στην Ευρωλίγκα. Πιθανότατα να παίζει ρόλο στην ομοιογένεια της Λιθουανικής ομάδας και το γεγονός ότι δεν έχει ούτε έναν αμερικανό στην σύνθεση της.
Δεν είναι τυχαίο ότι στα τέσσερα παιχνίδια που έχει δώσει μέχρι τώρα έχασε στις λεπτομέρειες εντός έδρας από την Λοκομοτίβ Κουμπάν και την Μπαρτσελόνα, ενώ νίκησε εκτός έδρας την Ζιελόνα Γκόρα και την Καρσίγιακα.
Σημαντικό ρόλο στην Λιθουανική ομάδα παίζει η ένταξη του Βουγιούκα στο ρόστερ της. Ο Ιαν είναι σημείο αναφοράς στο παιχνίδι πέντε εναντίον πέντε και αποτελεί βασική επιλογή του Κράπικας όταν δεν βρίσκει λύσεις στο ανοικτό γήπεδο. Μέχρι στιγμής ο διεθνής Ελληνας σέντερ κάνει φοβερή χρονιά όντας δεύτερος σκόρερ της ομάδας με σχεδόν 13 πόντους ανά παιχνίδι και με εκπληκτικά ποσοστά καθώς έχει 72% δίποντο.
Ο τρόπος παιχνιδιού της Ζαλγκίρις:
Ο Κράπικας είναι ίσως ο καλύτερος Λιθουανός προπονητής σήμερα και συνδυάζει την βασική φιλοσοφία της σχολής μπάσκετ της πατρίδας του που χαρακτηρίζεται από το γρήγορο μπάσκετ και το σουτ τριών πόντων αλλά έχει εισάγει και παιχνίδι μέσα στην ρακέτα και μάλιστα με καινοτόμες ιδέες, όπως αυτή που δείχνουμε στο σχήμα 4
Η βασική πεντάδα της Ζαλγκίρις αποτλείται από τους Καλνιέτις στο 1 (φέτος δεν σουτάρει καλά, έχει μόλις 17% τρίποντο και δεν έχει κερδίσει ούτε μία βολή σε τέσσερα ματς, αλλά παραμένει ο πιο ταλαντούχος γκαρντ της ομάδας του), τον ΣεΙμπούϊτις στο 2 που παίζει πολύ καλά (τρίτοε σκόρερ με 11.8 μ.ο ), τον Ουλανόβας στο τρία, τον Γιανκούνας στο 4 (13.5 πρώτος σκόρερ της ομάδας ) και τον Βουγιούκα στο 5. Η κομπίνα ξεκινάει με σκριν του 4 για τον 2 στην γραμμή του φάουλ για να ελευθερωθεί στα πλάγια του γηπέδου ο 2 και να υποδεχθεί την πάσα του 1. (σχήμα 4)
(σχήμα 5)
Στη συνέχεια της φάσης ο 3 κάνει τυφλό σκριν για να πιάσει την μπάλα ο 5 κάτω από το καλάθι για το κάρφωμα. Αν δεν περάσει αυτή η πάσα ο 4 κάνει σκριν για τον 1 για να μεταφερθεί η μπάλα στην άλλη πλευρά του γηπέδου (σχήμα 5)
(σχήμα 6)
Αν ο 1 δεν επιτεθεί ή, δεν δώσει την μπάλα στο ποστ απ του 5, τότε η φάση συνεχίζεται με πλαινό σκριν στην μπάλα.
Ο Παναθηναϊκός απέναντι στην Ζαλγκίρις θα πρέπει να κάνει καλύτερα τα πράγματα που τον πλήγωσαν σε προηγούμενα παιχνίδια:
Να παίξει άμυνα στο όριο του φάουλ και να ακολουθήσουν σε αυτή την λογική όλοι οι παίκτες, ακόμη και οι πιο βασικοί και όχι μόνο οι αναλώσιμοι.
Να μεγαλώσει το ροτέϊσον της ομάδας, να παίξουν περισσότεροι παίκτες, ώστε να μπορούν να αποδώσουν στο τέταρτο δεκάλεπτο οι βασικοί.
Να είναι οι πάντες –στην εξέδρα και τον αγωνιστικό χώρο – έτοιμοι για ένα δύσκολο παιχνίδι, διαφορετικά θα πιαστούν απροετοίμαστοι αν και όταν η Ζαλγκίρις είναι κοντά στο σκορ.
Οι πράσινοι χρειάζονται πολύ αυτή τη νίκη για να μπουν σε τροχιά βελτίωσης και να διεκδικήσουν ως το τέλος ότι τους αναλογεί. Το χειρότερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να αγχωθούν και να μην μπορούν να δουν το καλάθι…