Για προσωρινή διακοπή αγώνα η υπαίτια ομάδα θα τιμωρείται με πρόστιμο 50.000 ευρώ. Για διακοπή άνω των 15 λεπτών το πρόστιμο είναι 75.000 ευρώ και ποινή δύο αγώνων κεκλεισμένων των θυρών. Για οριστική διακοπή αγώνα το πρόστιμο είναι 100.000 ευρώ και ποινή 2-3 αγώνων χωρίς θεατές!
Αν μάλιστα, υπάρξει και σωματική βλάβη για κάποιον που βρίσκεται στο γήπεδο, τότε ο αγώνας κατακυρώνεται υπέρ του αντιπάλου και αφαιρούνται τρεις βαθμοί από την υπαίτια ομάδα! Για την είσοδο οπαδών στον αγωνιστικό χώρο με βιαιοπραγίες και φθορές τα πρόστιμα φτάνουν έως τις 300.000 ευρώ και η ποινή τις 2-4 αγωνιστικές χωρίς θεατές, με αφαίρεση 3 βαθμών.
Για το άναμα πυρσών και φωτοβολίδων προβλέπονται πρόστιμα από 20.000 έως 40.000 ευρώ και σε περίπτωση υποτροπής διπλασιασμός, μετά τριπλασιασμός του προστίμου και ποινή δύο αγώνων κεκλεισμένων των θυρών.
Στο θέμα των ύποπτων αγώνων ο πειθαρχικός κώδικας προβλέπει υποβιβασμό και πρόστιμο έως 300.000 ευρώ, αλλά και την εφ΄ όρου ζωής απαγόρευση της όποιας δραστηριότητας με το ποδόσφαιρο.
Είναι προφανές ότι η ΕΠΟ θέλησε να ικανοποιήσει την απαίτηση της Πολιτείας για αυστηροποίηση των ποινών σε θέματα βίας, ώστε να διασφαλίσει την ροή της κρατικής χρηματοδότησης. Οι ποινές είναι πράγματι αυστηρές και μπορούν να εξοντώσουν οικονομικά τις ομάδες, σε συνδυασμό μάλιστα με τις ρήτρες βίας που επιβάλει στις χορηγίες της και η ΟΠΑΠ Α.Ε.
Ωστόσο, το μεγάλο πρόβλημα που προκύπτει σχεδόν πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις έχει να κάνει με το «ποιος ή ποιοι» θα εφαρμόσουν το νέο πειθαρχικό κώδικα; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Ειδικά μετά την απόφαση της επιτροπής εφέσεων της ΕΠΟ που κομμάτιασε την πρωτόδικη της πειθαρχικής επιτροπής της Σούπερ Λίγκας και διατήρησε τον Ολυμπιακό Βόλου και την Καβάλα στην κατηγορία, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι υπάρχει ζήτημα προσώπων.
Με τα ίδια πρόσωπα στις πειθαρχικές επιτροπές και τον ίδιο τρόπο λειτουργίας όσο κι αν αυστηροποιηθούν οι ποινές, πάντα θα υπάρχει διέξοδος. Η αθλητική ηγεσία πίεσε πέρυσι και εξασφάλισε την παρουσία συνταξιούχων δικαστικών στις επιτροπές. Μάλιστα οι δικαστές διατήρησαν και το προνόμιο της σύνταξης που στους υπόλοιπους πολίτες δεν καταβάλλεται όταν εργάζονται.
Τώρα, αν θέλει να μην εκτίθεται στα μάτια της κοινής γνώμης, όπως έγινε στην περίπτωση με το «πάνω-κάτω-πάνω» του Βόλου και της Καβάλας, δεδικασμένο που εξασφάλισε την αμνηστία σε κάθε εμπλεκόμενη ομάδα της υπόθεσης με τα ύποπτα ματς της ΟΥΕΦΑ, οφείλει να συμφωνήσει με την ΕΠΟ για την ορθή λειτουργία των πειθαρχικών επιτροπών και του θεσμού του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα.
Στις πειθαρχικές επιτροπές πρέπει να ορίζονται ή να κληρώνονται εν ενεργεία δικαστές. Να μην πληρώνονται από την ΕΠΟ, αλλά από την υπηρεσία τους και να μη δικάζουν στα γραφεία της ομοσπονδίας, αλλά σε ανεξάρτητο χώρο ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τους παράγοντες.
Ταυτόχρονα, για να μην εκφυλιστεί ο θεσμός του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα, θα πρέπει να του δοθεί η δυνατότητα παραπομπής των αποφάσεων της επιτροπής εφέσεων στο διαιτητικό δικαστήριο (τελευταίος βαθμός δικαιοσύνης), που τώρα δεν υπάρχει. Σήμερα δηλαδή, ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας μπορεί να ασκήσει έφεση για απόφαση της πρωτόδικης επιτροπής της Λίγκας, αλλά δεν μπορεί να κάνει το ίδιο για απόφαση της επιτροπής εφέσεων της ΕΠΟ.
Το να συντάσεις κανονισμούς και να φτιάχνεις ποινολόγια είναι εύκολα πράγματα. Στο να τηρείς τους κανονισμούς και να επιβάλεις τις προβλεπόμενες ποινές βρίσκεται η δυσκολία. Κι εκεί πρέπει να πέσει το βάρος των κρατούντων.
Χρόνια Πολλά για την μεγάλη γιορτή της Παναγίας.