Λίγες ημέρες νωρίτερα ο Ολυμπιακός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης στο μπάσκετ. Η Εθνική ποδοσφαίρου προετοιμάζεται ήδη για την τελική φάση του Euro 2012, ενώ στην αντίστοιχη διοργάνωση θα μετάσχει και η Εθνική Νέων. Ο ελληνικός αθλητισμός είναι εδώ. Φωνάζει «παρών» και προσπαθεί να κρατήσει ψηλά το φρόνημα των πολιτών.
Δεν είναι μικρό πράγμα να είσαι στο στόχαστρο όλου του κόσμου με ταμπέλες του τύπου «τεμπέληδες», «φοροφυγάδες», «χρεοκοπημένοι», «συνταξιούχοι», «κρατικοδίαιτοι», να σε δείχνουν όλοι με το δάχτυλο, αλλά την ίδια στιγμή να βλέπουν την σημαία σου στον ψηλότερο ιστό και να ακούνε και τον εθνικό σου ύμνο στ΄ αυτιά τους!
Οι Έλληνες αθλητές, σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο, έχουν πετύχει τα τελευταία 20 χρόνια απίστευτα πράγματα αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας. Μια χώρα 10 εκατομμυρίων έχει πανηγυρίσει παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχει κατακτήσει κάθε χρώμα μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες και παρά την 5η χρονιά της οικονομικής ύφεσης που διανύει, παραμένει ανταγωνιστική. Αν αυτό δεν είναι άθλος, τότε τι είναι; Με τους προϋπολογισμούς των ομοσπονδιών πετσοκομμένους κατά 60% σε σχέση με την προηγούμενη 5ετία οι επιτυχίες όχι μόνο συνεχίζονται, αλλά διαδέχονται η μία την άλλη.
Αυτό καταδεικνύει βέβαια και τις υπερβολές των προηγούμενων ετών σε θέματα επιχορηγήσεων, αφού ο αθλητισμός επιβιώνει και με λιγότερα χρήματα, αλλά κυρίως φανερώνει την δυναμική των Ελλήνων αθλητών, των προπονητών και των παραγόντων, καθώς και το μεράκι τους. Από τη μία η κρίση κι από την άλλοι οι αθλητές-κρίσοι των μεταλλίων, των διακρίσεων, της ελληνικής ψυχής και της εθνικής υπερηφάνιας. Η Ελλάδα που νικά, η Ελλάδα που επιμένει, η Ελλάδα που αντιστέκεται. Υπάρχει και αυτή η Ελλάδα.
