Διότι θεωρώ απίθανο να είχε κερδίσει τον ΠΑΟΚ, τη Μάριμπορ, τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και να είχε αλλάξει την ψυχολογία του, όπως συμβαίνει τώρα.
Ο Θεός (και οι φωνές των συνεργατών του) φώτισαν τον Γιάννη Αλαφούζο και απομάκρυνε τον Πορτογάλο. Κάτι που θα είχε λειτουργήσει ακόμα πιο ευεργετικά για τους “πράσινους”, αν είχε συμβεί νωρίτερα.
Όχι ότι ο Ρότσα έχει κανένα μαγικό ραβδί για να μεταμορφώσει τον Παναθηναϊκό, αλλά γνωρίζοντας την φιλοσοφία της ομάδας προσπαθεί με απλές κινήσεις να της προσδώσει το αγωνιστικό πρόσωπο που της ταιριάζει.
Ο Σισοκό, που είναι πιο ποιοτικός παίκτης της ομάδας, είναι πλέον ελεύθερος να δημιουργήσει, να κατεβάσει την μπάλα, να τρέξει γρήγορα κάθετα ή πλάγια και να προβληματίσει τον αντίπαλο.
Ο Βιτόλο κι ο Ζέκα τρέχουν στα χαφ και για τον Σισοκό, που δεν έχει πια στο μυαλό του τα ανασταλτικά του καθήκοντα. Φυσικά για τους “πράσινους” τα πράγματα πάνε καλά όταν έχουν την μπάλα στην κατοχή τους.
Γιατί όταν την έχει ο αντίπαλος, το τρέξιμο που κάνουν μοιάζει τις περισσότερες φορές χωρίς ουσία και σκοπό. Βεβαίως και ο Παναθηναϊκός γίνεται καλύτερος και οργανωτικά και δημιουργικά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν του επί Φερέιρα.
Και ανακαλύπτει ότι διαθέτει κι έναν καλό Έλληνα επιθετικό, όπως είναι ο Αντώνης Πετρόπουλος.
Αμυντικά όμως, παραμένει ίδιος κι απαράλλαχτος. Με τον πιο έμπειρο αμυντικό του, τον Μπομσόνγκ, να μην υπολογίζεται, η βελτίωση στα μετόπισθεν θα αργήσει να έρθει.
Και σ’ αυτό δεν ευθύνεται ο Ρότσα. Η ΠΑΕ θέλει να μειώσει τα συμβόλαια που την βαραίνουν οπότε ο προπονητής παίζει με ότι υλικό έχει στη διάθεσή του.
Σε κάθε περίπτωση ο Ρότσα δίνει την ελπίδα που είχε χαθεί με τον Φερέιρα. Τα δύσκολα είναι πάντα μπροστά για τον Παναθηναϊκό, που έχει μία αποστολή… βουνό με την Τότεναμ και μετά το ντέρμπι γοήτρου με τον πρωταθλητή χειμώνα Ολυμπιακό.
Την ίδια ώρα οι ερυθρόλευκοι πρώτα πρέπει να πάρουν ένα ακόμα τρίποντο με την Αρσεναλ, το 3ο σερί στην ίδια διοργάνωση και μετά να προετοιμαστούν για να επιβεβαιώσουν την εν Ελλάδι κυριαρχία τους.
Ούτε η δική τους αποστολή είναι εύκολη, αλλά το πλεονέκτημα του Ζαρντίμ έναντι του Ρότσα είναι ότι διαθέτει περισσότερες επιλογές.
Ντέρμπι αιωνίων με… άλλον αέρα!
Αν υποψιαστώ ότι ο Παναθηναϊκός έφτανε να πάει στο Λονδίνο και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έχοντας στον πάγκο τον Φερέιρα, θα τολμούσα να πω ότι δεν θα έκοβε ούτε 10.000 εισιτήρια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ