Εάν ο Γιάννης Αλαφούζος είναι της φιλοσοφίας ότι «το πάθημα πρέπει να γίνεται μάθημα» τότε το δικό του mea culpa, όπως εκφράστηκε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Η Πράσινη», φανερώνει την διάθεση του προέδρου του Παναθηναϊκού να μάθει τι εστί ποδόσφαιρο!
«Λάθος» η επιμονή στήριξης στον Φερέιρα, «λάθος» ο χειρισμός στην υπόθεση του αρχηγού Γιώργου Καραγκούνη, «λάθος» με τον Ρότσα, «λάθος» με την εκτίμηση στη συγκέντρωση των πόρων της Παναθηναϊκής Συμμαχίας.
Η ομολογία τόσων λαθών αποτελεί από μόνη της μια γενναία πράξη. Ωστόσο μόνο η συνέχεια της διοίκησης Αλαφούζου θα δείξει κατά πόσο αυτή η παραδοχή έχει αξία. Διότι το θέμα είναι όχι μόνο να αναγνωρίζεις τα λάθη σου, αλλά και να μαθαίνεις από αυτά.
Το να κάνεις λοιπόν, πλάνα ενόψει της νέας περιόδου χωρίς να έχεις αποφασίσει ποιος θα είναι ο νέος προπονητής της ομάδας και ενδεχομένως και ο νέος τεχνικός διευθυντής είναι ένα ρίσκο που μπορεί να χαρακτηριστεί επίσης ως «λάθος» του χρόνου τέτοια εποχή.
Το να επιθυμείς την επιστροφή της ομάδας στη Λεωφόρο, την ώρα που στο αντίστοιχο ηλικιακά «Γεντί Κουλέ» πέφτουν οι προβολείς και ελέγχεται η στατικότητα των εξεδρών, είναι ένα ακόμα ρίσκο για πολλούς λόγους που ποτέ και κανένας φίλος του ποδοσφαίρου δεν θα ήθελε να επαληθευτούν.
Η οικονομική συγκυρία απαιτεί γενικό νοικοκύρεμα σε ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο στον Παναθηναικό. Μόνο που ο Παναθηναϊκός οφείλει (ακόμα και στα δύσκολα) να λειτουργεί ως μεγάλος σύλλογος.
Ο Γιάννης Αλαφούζος παραδέχεται ότι δεν περίμενε ποτέ πως η ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο θα τον απασχολούσε τόσο πολύ. Ότι θα του αφαιρούσε χρόνο από τις υπόλοιπες επιχειρηματικές δραστηριότητές του.
Τώρα κατάλαβε ότι και το ποδόσφαιρο (και ειδικά μια ομάδα του μεγέθους του Παναθηναϊκού) θέλει το χρόνο του και κυρίως το ΧΡΗΜΑ του.
Αν μπορέσει να τα συνδυάσει και τα δύο, θα καταφέρει να ισορροπήσει. Αν όχι, θα υποχρεωθεί σύντομα και σε νέα αναγνώριση σφαλμάτων.
