Το πιγκ πογκ μεταξύ της ΕΠΟ και της Σούπερ Λίγκας στο θέμα των αδειοδοτήσεων των ομάδων αντί για θέμα ουσίας έχει φτάσει να αντιμετωπίζεται ως καθαρά επικοινωνιακό ζήτημα.

Η διαδικασία αφορά σαφέστατα την ομοσπονδία κι επειδή από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται κατ΄ επιταγήν της ΟΥΕΦΑ έχουν χυθεί τόνοι μελάνης, θα περίμενε κανείς από την ΕΠΟ να κάνει πράξη την «απειλή» του προέδρου της και να δώσει στη δημοσιότητα τους φακέλους των ομάδων που αμφισβητούν την ετυμηγορία των αρμόδιων επιτροπών.
Ειδικά μετά το δυνατό χαστούκι της ΟΥΕΦΑ σε Παναθηναϊκό και ΠΑΣ Γιάννινα, οι οποίοι προσπαθούσαν να πείσουν τον κόσμο τους ότι η συμμετοχή στην Ευρώπη είναι κοντά! Τόσο κοντά μέχρι τα… Πηγάδια της Ξάνθης, που πήρε τη θέση τους.
Αντί λοιπόν, η ΕΠΟ να ανοίξει τους φακέλους για να γελάσει και ο κάθε πικραμένος, μετέφερε την όποια ευθύνη στη Λίγκα κι εκείνη την επέστρεψε στην ομοσπονδία! Κοινός στόχος η απόπειρα μετάθεσης των ευθυνών μέχρι να χαθούν τα… ίχνη των «ενόχων».
Ο Παναθηναϊκός πήγε με τον Γιάννη Αλαφούζο δύο φορές στη Νιόν. Ήξερε απολύτως τι φάκελο θα έπρεπε να έχει για να πάρει την άδεια. Αλλά ο φάκελος δεν ήταν πλήρης. Κι ενώ η ΕΠΟ του έκανε τη… χάρη και του έδωσε άδεια, οι πράσινοι τα βάζουν με την ομοσπονδία γιατί απλά δεν μπορούν να τα βάλουν με την ΟΥΕΦΑ.
Στα Γιάννενα οι φίλαθλοι την είδαν πιο ψύχραιμα και ζήτησαν άμεσα εξηγήσεις από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ κ. Χριστοβασίλη. Κι αυτό είναι το σωστό. Οι «ένοχοι», αν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι, για τους κενούς ή τους ελλιπείς φακέλους δεν άλλοι από τους παράγοντες που διαχειρίζονται τις τύχες των ομάδων.
Κι αυτό το ξέρουν άριστα και στην ΕΠΟ και στη Σούπερ Λίγκα. Απλά επειδή το ποδόσφαιρο βιώνει κι αυτό την οικονομική κρίση και προσπαθεί να μείνει ζωντανό, δεν το παραδέχεται κανένας ανοιχτά και ξεκάθαρα.
Φυσικά και δεν είναι λογικό να κατεβάσει ρολά το ποδόσφαιρο στη χώρα. Ούτε να γίνεται πρωτάθλημα με τις 6 ή 8 ομάδες που είναι συνεπείς. Αλλά δεν είναι σωστό, ούτε και δίκαιο να υπάρχουν 6 ή 8 τακτοποιημένες ομάδες και να αντιμετωπίζονται ως «ίσος προς ίσο» με τις υπόλοιπες που έχουν ένα σωρό εκκρεμότητες να επιλύσουν.
Επειδή λοιπόν, βρισκόμαστε εν μέσω κρίσης που κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε θα ξεπεραστεί, η ανάγκη για την διαβάθμιση κάποιων ποινών -ανάλογα με τις ελλείψεις κάθε ομάδας- είναι μεγαλύτερη από ποτέ.
Οι ομάδες οφείλουν να προχωρήσουν από μόνες τους στον προσδιορισμό του ποινολογίου ανά περίσταση και να χωρίς κορώνες και φανφάρες να το τηρήσουν με ευλάβια. Όλα τα υπόλοιπα είναι για… κατανάλωση!