Όταν περνάμε τον Ατλαντικό τρελαινόμαστε!

Ξέρετε, όπως κάνει το Foreign Office όταν ανοίγει τα αρχεία του κάθε 30 χρόνια και η ανθρωπότητα μαθαίνει πράγματα τα οποία βεβαίως και υποψιαζόταν και ακολούθως τα βλέπει απλά να επισημοποιούνται.
 
Πιστεύω ότι αν ο Πορτογάλος ομοσπονδιακός τεχνικός είχε αποφασίσει να μείνει στο τιμόνι της Εθνικής μας και μετά το Μουντιάλ, θα είχε «κόψει» από την αποστολή τους Κατσουράνη, Μανιάτη και Τζαβέλα.
 
Επειδή όμως, πήρε την απόφαση να πει «αντίο» και να ακολουθήσει άλλες πολιτείες, δεν θέλησε να χαλάσει την. καρδιά του με τους ποδοσφαιριστές που οδήγησαν την Ελλάδα στη μεγαλύτερη γιορτή της μπάλας παγκοσμίως.
 
Δεν ξέρω όμως, αν αυτό θα είναι καλό για τον Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος θα έρθει να αναλάβει μια ομάδα που έφτασε να αγωνιστεί σε ένα ιστορικό για το άθλημα Μουντιάλ, αλλά δεν μπήκε στη διαδικασία να το διασκεδάσει, μένοντας πίσω στη Μεγάλη Τετάρτη του 2014.
 
Είναι αστείο να μιλά κανείς για «οικογενειακό» κλίμα στην Εθνική ομάδα όταν ο Κατσουράνης έχει ζητήσει τρεις φορές δημόσια συγγνώμη για την συμπεριφορά του στον ημιτελικό της Τούμπας από τον Μανιάτη, αλλά εκείνος δεν την έχει ακόμα αποδεχθεί!
 
Από αυτό το γεγονός και μόνο, αλλά και από διάφορες αναρτήσεις των παικτών στα social media ο Σάντος θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί ότι το κλίμα στην ομάδα δεν ήταν όπως παλιά και φυσικά απέχει παρασάγγας από το πανηγυρικό κλίμα του Νοεμβρίου του 2013 με την πρόκριση επί των Ρουμάνων.
 
Είναι αστείο να μιλάμε για «οικογενειακό» κλίμα όταν ο Μανιάτης ζητάει ένα αεροπορικό εισιτήριο για να επιστρέψει στην Ελλάδα πριν το 2ο ματς της διοργάνωσης!
 
Το 1994 στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το ίδιο εισιτήριο είχε ζητήσει και ο Στέλιος Μανωλάς μετά από την έντονη διαμάχη του με τον Αλκέτα Παναγούλια, λόγω των εκδηλώσεων στις οποίες μετείχε (ως περιοδεύων θίασος) η Εθνική ομάδα και κάποιοι τα οικονόμαγαν χοντρά!
 
Το αποτέλεσμα ήταν η πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας σε Μουντιάλ να μείνει στην ιστορία ως το Μουντιάλ του «4-4-2» λόγω των δέκα γκολ που δεχθήκαμε στα τρία ματς με Αργεντινή, Βουλγαρία και Νιγηρία.
 
Θέλω να πιστεύω -όπως και όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι- ότι 20 χρόνια μετά τα μυαλά των διεθνών μας (που έχουν πλέον και παραστάσεις από μεγάλα ξένα πρωταθλήματα και μεγάλες διοργανώσεις) έχουν αλλάξει και στο ματς με τους Ιάπωνες θα βγάλουν όλο τον καλώς εννοούμενο εγωισμό τους για να κλείσουν στόματα.
 
Το εύχομαι με την καρδιά μου, γιατί όπως έχω ξαναγράψει, η Εθνική ομάδα είναι το πλέον (και ενδεχομένως και το τελευταίο) υγειές κύτταρο στο ποδόσφαιρό μας και είναι κρίμα να επιστρέψει σε άλλες εποχές.