Θέλουμε να τα κάνουμε όλα γρήγορα, ακόμα κι αν αυτό δεν μας βγαίνει σε καλό, για να λέμε ότι έχουμε και λίγο παραπάνω χρόνο και για κάτι άλλο.
Και φυσικά η βιασύνη αφορά πρώτα και πάνω από καθετί στην ταχύτητα της σκέψης μας. Γι αυτό και τις πιο πολλές φορές λαμβάνουμε αποφάσεις, για τις οποίες μετανιώνουμε στο επόμενο δευτερόλεπτο.
Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί τις τελευταίες ημέρες και με τους φίλους του Ολυμπιακού. Είδαν την ομάδα τους να παίρνει 17 νέους ποδοσφαιριστές, αλλά στη διάρκεια αυτών των αγορών απλώς παρακολουθούσαν.
Όταν ολοκληρώθηκαν όμως και οι συμφωνίες πώλησης των Σάμαρη, Μανωλά, Χολέμπας και κυρίως του Αβραάμ, επικράτησε πριν από τον σκεπτικισμό το αίσθημα της οργής.
Και τότε ακολούθησαν στα social media οι εξυπνάδες του τύπου «πότε θα πουληθεί ο Δουρέκας;» και «πότε θα πουλήσει ο Μαρινάκης και το Καραϊσκάκη;» και άλλα τέτοια.
Ωστόσο, όποιον και να ρωτήσεις για το αν θα πούλαγε κάτι που αγόρασε, αν του έδιναν 30 και 40 φορές την αρχική του αξία, η απάντηση που θα πάρεις είναι «ναι».
Ελάχιστοι λοιπόν, κατακρίνουν τις πωλήσεις. Και εστιάζουν στο χρόνο που έγιναν όλα, καθώς και στο ενδεχόμενο να μην είναι έτοιμη η ομάδα εγκαίρως για το Τσάμπιονς Λιγκ.
Εκεί έχουν δίκιο. Ο Ολυμπιακός δεν θα είναι έτοιμος. Όπως δεν είναι έτοιμη η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Άρσεναλ, η Ρεάλ και τόσες ακόμα ομάδες που ενίσχυαν το ρόστερ τους μέχρι την τελευταία ώρα των μεταγραφών.
Και πέρυσι ο Μίτσελ υποχρεώθηκε να διαχειριστεί ένα ρόστερ με 13-14 νέους παίκτες. Εφέτος πρέπει να το κάνει με 17 και χωρίς αρκετούς από τον βασικό περσινό κορμό της ομάδας.
Ήταν όμως, χρονιά Μουντιάλ και όλα πήγαν πίσω. Και οι αγορές και οι πωλήσεις.
Το ζήτημα πλέον είναι η δουλειά και το μοντάρισμα του Ολυμπιακού. Που έδειξε να έχει αδυναμίες στα μετόπισθεν και στη γραμμή κρούσης, αλλά αν ο Μήτρογλου πάρει το όπλο του, η επίθεση θα πάψει να φαντάζει προβληματική.
Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η άμυνα. Εκεί όμως, θα πρέπει να δουλέψουν αρκετά και τα χαφ, αλλά και οι πλάγιοι επιθετικοί.
Το κακό για τον Ισπανό προπονητή είναι ότι πρέπει να χτίσει κάτι νέο και ταυτόχρονα να παίρνει και αποτελέσματα, αφού η περίοδος έχει ξεκινήσει. Κάτι που ισχύει όμως για όλους.
Το λέω διαρκώς πως η υπομονή είναι αρετή. Όποιος την έχει, λύνει διάφορα ζητήματα στη διάρκεια του βίου του. Αυτό οφείλουν να κάνουν και οι φίλοι των πρωταθλητών.
ΥΓ: Είναι γεγονός ότι όταν χάνεις καλούς ξένους μπορείς να τους αντικαταστήσεις με καλύτερους. Όταν όμως, φεύγουν οι καλοί Έλληνες ποδοσφαιριστές, είναι δύσκολο να βρεις άλλους καλύτερους. Απλά γιατί η αγορά εντός των συνόρων δεν διαθέτει και τα πιο πλούσια σε προσόντα ταλέντα της Ευρώπης.