Δεν είχε άγχος, ήταν σίγουρος…

Ήταν , ίσως, το πρώτο ματς από το ξεκίνημα της σεζόν, στη διάρκεια του οποίου ο Αρης δεν παρουσίασε σημάδια άγχους. Τελείωσε εύκολα και γρήγορα την αναμέτρηση με τον Φιλώτα, στη Φλώρινα, μεταδίδοντας σιγουριά ενόψει της συνέχειας…     
 
Βασικό ρόλο σε αυτό το σκηνικό σιγουριάς της Φλώρινας, έπαιξε αναμφίβολα το γρήγορο γκολ του Καπνίδη. Ένα γκολ το οποίο απελευθέρωσε την ομάδα, πέταξε το βάρος από τα πόδια των ποδοσφαιριστών, βοήθησε την κιτρινόμαυρη ενδεκάδα να πατήσει καλύτερα στο γήπεδο, φτάνοντας στην έκτη συνεχόμενη νίκη της. Ο Αρης, δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο ενός αγώνα, τον οποίο οι περισσότεροι χαρακτήριζαν ως τον πιο δύσκολο μέχρι το τέλος της σεζόν. Και δεν είναι μόνο το ότι δεν δέχθηκε τέρμα. Είναι η εν γένει παρουσία του… 
 
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Ακόμα και από ομάδες που βρίσκονται στο τέλος της βαθμολογίας (Ακροπόταμος, Κοκκινόχωμα, Γιαννιτσά κ.ο.κ) οι κίτρινοι πέρασαν στιγμές άγχους. Μέχρι και η ουραγός Καστοριά, βρήκε τον τρόπο να βάλει γκολ στον Αρη! Ο Φιλώτας ούτε καν πλησίασε τα καρέ του Φυσέκη, ο οποίος ήταν θεατής χωρίς εισιτήριο. Όπως συνέβη και κόντρα στον Πανσερραϊκό!! Τυχαίο; Μάλλον, όχι…
 
Ο Καλαϊτζίδης, αργά αλλά σταθερά, περνά ψήγματα της φιλοσοφίας του και τουλάχιστον σε αμυντικό επίπεδο ο Αρης προοδεύει. Υπ΄ αυτό το πρίσμα, πολύ δύσκολα θ΄ αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα στα υπόλοιπα τέσσερα ματς, επομένως βαδίζει στο σωστό δρόμο. Αυτό που έχει να περιμένει, είναι στραβοπάτημα του Πανσερραϊκού, ο οποίος πάει τώρα στην Καβάλα… 
 
Σε ατομικό επίπεδο δεν έχω να πω πολλά. Αλλωστε δεν άλλαξαν και πολλά (η ομάδα εξακολουθεί να παίζει κάτι σαν ποδόσφαιρο).Να σταθώ μόνο στον Αντώνη Καπνίδη, στα 9 του γκολ και στο πάθος του. Μπράβο σ΄ αυτό το παιδί, που δεν το έβαλε κάτω, πάλεψε, ‘’έφαγε’’ πάγκο, σηκώθηκε και στάθηκε στα πόδια του. Επεισε τον Καλαϊτζίδη ότι αυτός πρέπει να παίζει. Και αυτός παίζει!