Ναι! Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να έχει την νοοτροπία του νικητή στο DNA του και ομάδες επιπέδου Ζιελόνα Γκόρα αποδείχθηκε στην πράξη ότι είναι πολύ μικρές για να απειλήσουν τους πράσινους μέσα στο σπίτι τους. Ναι, ο ίδιος ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που έβαλε τον εαυτό του στην διαδικασία να παίζει τελικούς από τον Νοέμβριο για να συνεχίσει στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα, αλλά επί τρία συνεχόμενα παιχνίδια, απέναντι στην Καρσίγιακα, την Μπαρτσελόνα και την Ζιελόνα Γκόρα, έδειξε ότι συνεχίζει έχει το μέταλλο που τον έφερε στην κορυφή της Ευρώπης για δύο δεκαετίες.
Η ομάδα του Τζόρτζεβιτς έκανε το καθήκον της απέναντι στην πρωταθλήτρια Πολωνίας. Μετά από ένα μάλλον διερευνητικό πρώτο δεκάλεπτο πίεσε την μπάλα ακριβώς όπως το έκανε και με τα πολύ πιο ποιοτικά γκαρντ της Μπαρτσελόνα μια εβδομάδα νωρίτερα. υποχρέωσε τους παίκτες του Φιλιπόφσκι να πάρουν κακά σουτ και από την καλή του άμυνα ο Παναθηναϊκός βρήκε τις ευκαιρίες να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο, να πετύχει εύκολα καλάθια και να πάρει τον έλεγχο του αγώνα.
Ο Νικ Καλάθης πρόσθεσε μια ακόμη εξαιρετική εμφάνιση στο ενεργητικό του και ήταν εκείνος που έδειξε τον δρόμο στους συμπαίκτες του. Ο άσσος του τριφυλλιού ήταν ο πρώτος που αμύνθηκε στο όριο του φάουλ, οι συμπαίκτες του τον ακολούθησαν και πολύ σύντομα η Ζιελόνα Γκόρα σήκωσε τα χέρια ψηλά. Οι 18 πόντοι που πέτυχε ο Καλάθης ήταν το κερασάκι στην τούρτα καθώς βοήθησε σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, από την οργάνωση μέχρι την κίνηση χωρίς την μπάλα και από το μαρκάρισμα του Πονίτκα – του σταρ των Πολωνών- ως τα αμυντικά ριμπάουντ.
Το σημαντικότερο για την απόδοση του Παναθηναϊκού είναι ότι φαίνεται να έχει αλλάξει σελίδα και φιλοσοφία. Ολοι οι παίκτες του – ακόμη και εκείνοι που δεν πήγαν καλά επιθετικά – όπως ο μονίμως εκτός ρυθμού Πάβλοβιτς – είναι αφοσιωμένοι στην άμυνα και βάζουν δυνατά το κορμί τους στις μονομαχίες με τους αντιπάλους τους. Μιλάμε για μια οφθαλμοφανή διαφορά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, η οποία ανέβασε επίπεδο τους πράσινους σε βαθμό που να αναρωτιούνται οι πάντες πως είναι δυνατόν να έχασε από αυτή την ομάδα στην Πολωνία. Η απάντηση αποδεικνύεται στην πράξη πως είναι απλή: Προσεγγίζεις το παιχνίδι από την άμυνα, τα δίνεις όλα και μετά τα πάντα γίνονται πιο εύκολα…
Εκτός από τον Καλάθη που πήρε χωρίς …αντίπαλο τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη υπάρχουν περισσότερα καλά νέα για συγκεκριμένους παίκτες της ομάδας.
Ο Ραντούλιτσα αποτελεί πλέον ένα σταθερό σημείο αναφοράς στην επίθεση, καθώς εκτός από το ένας ενατίον ενός (και δύο πολλές φορές) στην επίθεση, έχει βελτιώσει την πάσα του και είναι πολύ δύσκολο να τον αντιμετωπίσει όχι μόνο ο προσωπικός του αντίπαλος, αλλά συνολικά η άμυνα.
Ο Γκιστ με τον Kούσμιτς παίζουν πολύ καλά μαζί στην άμυνα και οι περιστροφές του Παναθηναϊκού έχουν βελτιωθεί με κορυφαίο όπλο τις αλλαγές σε όλα τα σκριν με τους συγκεκριμένους ψηλούς να υποστηρίζουν εξαιρετικά αυτή την επιλογή του Τζόρτζεβιτς.
Διαμαντίδης, Φώτσης και Φελντέϊν είναι επίσης σε σταθερά ανοδική πορεία και έχουν σημαντική συνεισφορά στα τελευταία θετικά αποτελέσματα.
Κατά τα άλλα, προφανώς θα είχε τους λόγους του ο Τζόρτζεβιτς που δεν χρησιμοποίησε τον Παππά. Η επιστροφή και η ένταξη ενός τραυματία στην ομάδα δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση. Επίσης ο Χαραλαμπόπουλος στον χρόνο που χρησιμοποιήθηκε είχε εξαιρετική απόδοση ( 11 λεπτά, 1 κλέψιμο, 4 ασσίστ, 3 ριμπάουντ, 7 αξιολόγηση) και μόνο ένα άστοχο σουτ. Είναι θέμα χρόνου και δουλειάς να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, όπως και ο Παπαγιάννης . Δυστυχώς δεν γίνεται να μπουν μέσα οι μικροί και να κάνουν …παπάδες με το καλημέρα. Θα πρέπει να τους δοθεί χρόνος, ώστε να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση που τους λείπει. Και σε τελική ανάλυση αν δεν μπορεί να γίνει αυτό στον Παναθηναϊκό, ας πάνε δανεικοί σε μια άλλη ομάδα, διότι είναι μεγάλη αμαρτία να μαραζώνουν στον πάγκο και την εξέδρα…
Η ΜΑΥΡΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
Οι ημέρες ευτυχίας, συνεχίζονται στο στρατόπεδο του Ολυμπιακού. Το παιχνίδι στο Λιμόζ βασικά έδωσε την ευκαιρία να σπάσει η παράδοση που ήθελε τους ερυθρόλευκους να μην μπορούν να νικήσουν εδώ και 22 χρόνια στο συγκεκριμένο γήπεδο και να κάνει πρεμιέρα στην Ευρωλίγκα η εντυπωσιακή μαύρη εμφάνιση της ομάδας που χρησιμοποιείται από την φετινή σεζόν και θυμίζει …Σικάγο Μπουλς!
Η βαθμολογικά αδιάφορη Λιμόζ έτσι και αλλιώς δεν είχε τον τρόπο να αντισταθεί στις ορέξεις των παικτών του Γιάννη Σφαιρόπουλου που πιστοί στην συνταγή της σκληρής άμυνας δεν άφησαν κανένα περιθώριο στον αντίπαλο.
Ο Ολυμπιακός προφύλαξε τον Σπανούλη και ετοιμάζεται για την επόμενη φάση και τα πιο δύσκολα με ηρεμία και σοβαρότητα. Για μια ακόμη φορά οι παίκτες που κάθονται στην άκρη του πάγκου άρπαξαν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν με πρώτο και καλύτερο τον Γιάννη Αθηναίου που δεν λέει να … αστοχήσει έξω από την γραμμή των 6μ.75.
Το ντεμπούτο του Τζέϊμς έγινε στο τελευταίο πεντάλεπτο του αγώνα όταν τα πάντα είχαν κριθεί και προφανώς δεν μπορεί κανένας να βγάλει συμπεράσματα για την κατάσταση που βρίσκεται και το πόσο μπορεί να βοηθήσει.
Να σημειωθεί τέλος, η εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Γιώργος Πρίντεζης, ο οποίος πραγματικά έκανε ότι ήθελε απέναντι στους ψηλούς της Λιμόζ πιστοποιώντας για μια ακόμη φορά ότι είναι μέσα στα καλύτερα τεσσάρια της Ευρώπης και φυσικά παίκτης κλειδί για το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού.