Ο Παναγιώτης Στεφάνου γράφει στο προσωπικό του blog για τον πρώτο γύρο του Άρη στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής και τον μεγάλο στόχο της ανόδου στη Football League.

Διάβασα με πολύ μεγάλη προσοχή, λέξη προς λέξη, την απολογιστική τοποθέτηση του Νίκου Αναστόπουλου για τον α΄ γύρο του πρωταθλήματος και ομολογώ πως συμφωνώ σχεδόν σε όλα μ΄ αυτά που είπε. Αλλωστε, μπορεί κανείς να διαφωνήσει σε… αυτονόητα πράγματα;
 
Ποιος διαφωνεί πως ο Αρης είναι πρώτος και με διαφορά στον όμιλό του; Ποιος διαφωνεί πως ο μεγάλος στόχος των κιτρίνων, πέρα και πάνω απ΄ όλα, είναι η άνοδος και μόνο αυτή; Ποιος, άραγε, διαφωνεί, κάνοντας σύγκριση με το περυσινό… φιάσκο, πως η φετινή σεζόν διαφέρει παρασάγγας;
 
Όμως, εδώ έρχεται, ίσως η μοναδική δική μου διαφωνία με τον ‘’Αλενατόρε’’. Η συνεχής αναφορά στο παρελθόν. Τα τρία γκολ από τον  Καμπανιακό, η τρίτη θέση στη βαθμολογία (πέρυσι τέτοιον καιρό), οι εκτός έδρας απώλειες κ.ο.κ . Σε τι ωφελεί άραγε; Αυτά είναι γνωστά και λυπηρά πράγματα. Το ότι η περυσινή ομάδα απέτυχε παταγωδώς, το γνωρίζει και ο τελευταίος φίλος του Αρη. Το ότι ο Καλαϊτζίδης ‘’έφυγε νύχτα’’ είναι επίσης γνωστό.
 
Όπως επίσης, διαφωνώ στην κριτική που κατά τον ‘’Αναστό’’ δεν… υπήρχε την περασμένη σεζόν: «Πέρυσι παρουσιάστηκε η πορεία επιτυχημένη και φέτος όχι», είπε. Ασφαλώς και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, διότι ο Καλαϊτζίδης, όποτε αποφάσιζε να διαβάσει, έστω και κάποιες γραμμές, τουλάχιστον από τούτο εδώ το βήμα, τον έπιανε πονοκέφαλος… Προς τι, λοιπόν, αυτή η αμυντική στάση;
 
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η εσωστρέφεια», είπε σε κάποια άλλη αποστροφή του λόγου του και σ΄ αυτό έχει απόλυτο δίκαιο. Όπως δίκαιο έχει όταν λέει πως «τον κόσμο τον έδιωξε η περσινή πορεία της ομάδας». Και προσθέτω εγώ, πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω, πως ο κόσμος δεν πρόκειται να επιστρέψει μαζικά στο γήπεδο (μετά απ΄ όλα αυτά τα ρεζιλίκια) ούτε φέτος, ίσως ούτε και του χρόνου. Πολύ φοβάμαι πως ο κόσμος θα επιστρέψει στο ‘’Κλ. Βικελίδης’’, μόνο όταν ο Αρης επιστρέψει στη Superleague. Προσωπική εκτίμηση. 
 
Εν κατακλείδι: Όχι στην εσωστρέφεια, όχι στα πισωγυρίσματα, ναι στο παρών και το αύριο του συλλόγου. Γιατί αυτό ενδιαφέρει τον Αρειανό και όχι ποιος τα πήγε λιγότερο ή περισσότερο καλά, λιγότερο ή περισσότερο χάλια. Αυτά και καλά Χριστούγεννα…