Κανονική περίοδος τέλος, ώρα να δούμε τους καλύτερους της ως τώρα σεζόν. Απαραίτητη διευκρίνιση: δεν συμπεριλήφθηκαν παίκτες από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Για να είμαστε ειλικρινείς, το πρωτάθλημα για αυτούς ξεκινά μετά τον πρώτο γύρο των πλέι-οφ.
Καλύτερη πεντάδα
1. Ντόμινικ Γουότερς
(13.1π με 38.7% τριπ, 5,9ασ, 2,1ρ, 3,9λ, 13,9αξιολ.)
Έφτασε στη Ρόδο την εποχή που στο νησί είχαν αλλάξει ήδη προπονητή και είχαν αποχαιρετήσει τον υπέρ-σκόρερ Μάικ Τζέμις. Χρειάστηκε ελάχιστο χρόνο για να προσαρμοστεί και οδήγησε τον Κολοσσό σε ρεκόρ 50% και την 7η θέση στο πρωτάθλημα. Το καλύτερο mid-range παιχνίδι της κατηγορίας μετά από ντρίμπλα, στο τελευταίο τέταρτο του πρωταθλήματος έγινε και περισσότερο ομαδικός, ανεβάζοντας τα νούμερα του στις ασίστ. Μελανό σημείο η έφεση στο λάθος, αλλά ακόμα και έτσι, θα είναι δύσκολο για τον Κολοσσό να τον κρατήσει. Ήδη ακούστηκε ενδιαφέρον του ΠΑΟΚ για την περίπτωση του.
2. Μαρκ Κάρτερ
(12,5π, 4,8ρ, 2,1ασ,1,1κλ, 1,5λ, 12,8 αξιολ.)
Η επιτομή της σταθερότητας για τον 3ο στη βαθμολογία ΠΑΟΚ, ένας φόργουορντ που κάνει κάθε βράδυ ό,τι χρειάζεται η ομάδα του. Σκοράρει σταθερά αλλά χωρίς υπερβολές, είναι εκεί σε ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, μένει μακριά από τα λάθη. Με τον Κώστα Χαραλαμπίδη να αποχαιρετά νωρίς τη σεζόν, ο 30ρης πια Κάρτερ αποδείχτηκε λίρα εκατό σε περισσότερους από έναν ρόλους. Η φυσική του θέση είναι στο “3”, αλλά δεν θα μπορούσε να λείπει από τους κορυφαίους 5.
3. Μαλίκ Χέρστον
(14,9π με 55,7% διπ και 42,9%τριπ, 3,8ρ, 2,5ασ, 0,7μπλοκ, 0,6κλεψ, 1,6λ, 16,3 αξιολ.)
Έπαιξε ακριβώς ένα γύρο, όμως πρόλαβε να μας θυμίσει ότι είναι ένας κανονικός παίκτης Ευρωλίγκα. Με την παρουσία του η ΑΕΚ ανέβηκε επίπεδο, ακόμα και αν τα τρίποντα του Ίνγκλις και τα καρφώματα του Μπονσού τράβαγαν περισσότερο το μάτι. Ήρθε στην Ελλάδα με φανερή διάθεση να θυμίσει σε όλους ποιος είναι – όποιος είδε το παιχνίδι με τον Κολοσσό στη Ρόδο, κατάλαβε. Πλέον, καλείται να κουβαλήσει την Ένωση στα πλέι-οφ.
4. Αλέξανδρος Βεζένκοφ
(18.04π, 55,7% διπ, 39,0% τριπ., 7.7ρ, 1,7ασ, 0.9κλεψ, 1.6λ, 21,3αξιολ).
Τον Αύγουστο θα κλείσει τα 20 του χρόνια και παίζει με αυτοπεποίθηση και αέρα τριαντάρη. Την ώρα που άλλοι στην ηλικία του θα είχαν καταρρεύσει αν τους αναγορευόταν σε αυτό το σημείο της καριέρας τους ο τίτλος του ηγέτη μιας ομάδας σαν τον Άρη, ο νεαρός Βούλγαρος αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ, δεύτερος ριμπάουντερ, πρώτος σε αξιολόγηση και πέμπτος σε κερδισμένα φάουλ στο πρωτάθλημα. Στη Θεσσαλονίκη η νέα σελίδα στα διοικητικά του Άρη φέρνει αισιοδοξία για την παραμονή του, όμως τον θέλει όλη η Ευρώπη και η αλήθεια είναι πως η θέση του είναι στην Ευρωλίγκα. Θα γίνει του χρόνου draft και είναι μόνο ζήτημα υγείας να παίξει στο NBA.
5. Δημήτρης Μαυροειδής
(13,96π, 7,5ρ, 1.5ασ, 0,8μπλοκ, 1.2 κλεψ, 2,4λ, 19,8 αξιολ.)
Δεν υπάρχει φίλος του μπάσκετ και του αθλητισμού που δεν χάρηκε με την παρουσία του Δημήτρη Μαυροειδή στο φετινό πρωτάθλημα. Για έναν χιλιοταλαιπωρημένο μα συνάμα μονίμως χαμογελαστό άνθρωπο, μόνο και μόνο ότι έπαιξε και τα 26 ματς φέτος στο πρωτάθλημα θα συνιστούσε επιτυχία. Αλλά όχι: αυτός επέστρεψε σαν τρίτος σκόρερ και τρίτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος και μάλλον μειδιά σκεφτόμενος τι θα μπορούσε να κάνει στον Ολυμπιακό αν έμενε υγιής. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου ακόμα θα καταριέται την τύχη του που δεν τον είχε διαθέσιμο σε εκείνο τον ημιτελικό κυπέλλου με την Πάτρα. Στα 30 του χρόνια, μια δεύτερη καριέρα ξεκινά.
Δεύτερη καλύτερη πεντάδα
1. Βίνσεντ Κάουνσιλ
(10,2π, 4,9ασ, 3,4ρ, 1,3κλεψ, 2,31λ, 10,73 αξιολ.)
Ασταθής ναι, αλλά στις καλές του βραδιές ήταν απολαυστικός – θυμηθείται την παράσταση που έδωσε στο Ζηρίνειο κόντρα στη Νέα Κηφισιά. Ο κινητήριος μοχλός του Ρεθύμνου ήταν σε θέση να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του, κινούμενος σαν πραγματικός στρατηγός του παρκέ και υπηρετώντας τις υψηλές ταχύτητες που παραδοσιακά αρέσουν στους Κρητικούς. Τέταρτος πασέρ του πρωταθλήματος και το αξιοσημείωτο είναι πως όλοι πιστεύουν πως μπορεί πολύ καλύτερα.
2. Θοδωρής Ζάρας
(13,3π με 39,2% τριπ, 2.3ασ, 2,1ρ, 1,8λ, 10,1αξιολ)
Όταν πέρυσι το καλοκαίρι αποχωρούσαν οι Μπράουν και Τζόουνς, όλοι αναρωτιούνταν αν οι νέοι Αμερικανοί που θα έρχονταν θα κατάφερναν να καλύψουν το κενό. Τελικά, το έκανε ένα Ελληνόπουλο: ο Θοδωρής Ζάρρας ήταν ο πιο σταθερός παίκτης των Δραμινών όλη τη σεζόν. Όταν ο Μέξας έφερε δίπλα του τον Παπαμακάριο, ο Κ.Α.Ο.Δ ρόλαρε και μαζί ήρθαν και οι νίκες. Στα 28 του χρόνια, έκανε το “μπαμ” την κατάλληλη στιγμή. Ο Π.Α.Ο.Κ τον θέλει, αυτός κοιτά και στο εξωτερικό.
3. Μοχάμεντ Φαγιέ
(12,5π, 8.5ρ, 1,2μπλοκ, 1.5ασ, 1,0 κλ, 1.9λ, 17.27 αξιολ)
Όχι, δεν ήταν κάτοικος της περιφερειακής γραμμής φέτος, αλλά δεν γίνεται και να λείψει από αυτή την πεντάδα. Όποιον και να ρωτήσετε στα αποδυτήρια του Ρεθύμνου για το ποιος ήταν ο σημαντικός συμπαίκτης τους φέτος, θα σας απαντήσουν “ο Μο”. Τα επίπεδα ενέργειας που βγάζει στο παρκέ συγκρίνονται με αυτά του Τζέιμς Γκιστ στον Παναθηναϊκό, αφού ήταν μονίμως παρών και στις δύο πλευρές του παρκέ. Τα μακριά του χέρια αλλοίωναν σουτ ακόμα και όταν δεν έβρισκε τη μπάλα, τα κλεψίματα και το χαμαλίκι του επέτρεπαν στους υπόλοιπους να βρίσκουν φάσεις στο transition. Η επέκταση συμβολαίου που του έκανε νωρίς το Ρέθυμνο ήταν από τις πιο έξυπνες κινήσεις της σεζόν.
4. Γκιγιέρμο Ρούμπιο
(11.9π, 6,4ρ, 0,5κλ, 0,8ασ, 1.8λ, 14,9 αξιολ)
Ο Χάρης Μαρκόπουλος μπορεί να ταλαιπωρήθηκε αρκετά με τα 5άρια του φέτος, όμως από τη στιγμή που βρήκε τον Γκιγιέρμο Ρούμπιο στο “4”, ξένοιασε. Ο Ισπανός, που στις μικρές εθνικές ομάδες έπαιζε με αντίπαλο τον Σπανούλη, έπαιξε με την ίδια άνεση στο “4” και στο “5”, είχε οκτώ βραδιές με 15+ πόντους και πέντε double double στη σεζόν. Εξαιρετικός στο να τελειώνει τις φάσεις από κοντινή απόσταση, σπάνια αίσθηση του επιθετικού ριμπάουντ, μπασκετικό IQ που του επέτρεπε να τα βγάζει πέρα χωρίς να έχει τα αθλητικά προσόντα. Στην Αμαλιάδα θέλουν σαν τρελοί να τον κρατήσουν, αλλά δεν αυτό δεν μοιάζει και πολύ εύκολο.
5. Ποπς Μενσά – Μπονσού
(16,3π, 10.0ρ, 1.5ασ, 1,2κλεψ, 24.2 αξιολ.)
Το περασμένο καλοκαίρι επιλέχθηκε από τον Γιώργο Μπαρτζώκα ως ένας από αυτούς που θα στελέχωναν την γραμμή ψηλών του Ολυμπιακού. Μπορεί να κόπηκε στα ιατρικά τεστ, όμως η κλάση του Βρετανού δεν αμφισβητείται και στο επίπεδο της Basketleague έκανε από την αρχή τη διαφορά. Εγκαταστάθηκε με άνεση στο “5” και σε 15 ματς έβγαλε…εξωγήινα νούμερα, με μέσους όρους double – double! Το κακό του φίνις στην κανονική περίοδο αποδείχτηκε πως ήταν ιατρικό, αφού αντιμετώπισε θέμα οξείας αφυδάτωσης. Αν είναι υγιής, η ΑΕΚ δεν φοβάται κανένα στα πλέι-οφ.
MVP: Αλέξανδρος Βεζένκοφ
Ουδείς μπορεί να φανταστεί που μπορεί να φτάσει αυτό το πηγαίο ταλέντο, που φέτος ανταποκρίθηκε σε ό,τι του ζήτησε ο Δημήτρης Πρίφτης. Η 29π+14ρ εμφάνιση του στην Πυλαία ήταν το απόλυτο highlight της σεζόν για προσωπική εμφάνιση, όμως την ίδια βραδιά έδειξε, στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα, από τι υλικό είναι φτιαγμένος, αποθεώνοντας όλους τους συμπαίκτες του. Η τεχνική του είναι αδιανότητη για παιδί 20χρονών, το προσεχές καλοκαίρι έχει σκοπό να δουλέψει το κορμί του για να περάσει στην επόμενη πίστα. Για όσο τον έχουμε στα μέρη μας, θα αισθανόμαστε τυχεροί.
Νέος παίκτης της σεζόν: Γιαννούλης Λαρεντζάκης
Σε μια χρονιά που οι εκκολαπτόμενοι Έλληνες αστέρες σπάνιζαν, ο 20άρης γκαρντ/φόργουορντ του Κολοσσού βρήκε την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε μετά τον τραυματισμό του Τσάμη και την άρπαξε από τα μαλλιά. Προϊόντος του χρόνου μετατράπηκε από αστάθμητο παράγοντα σε σταθερό μέλος του rotation για την ομάδα του Λυκογιάννη, που του φωνάζει συνεχώς να κρατά το μυαλό στο κεφάλι του. Οι 23 πόντοι και τα 10 ριμπάουντ στο παιχνίδι με την Πάτρα στο Βενετόκλειο έδειξαν το μέτρο των δυνατοτήτων του και η επιστροφή στον Άρη δεν είναι μακριά. Η ευθύνη για την εξέλιξη του είναι αποκλειστικά στα χέρια του.
Προπονητής της χρονιάς: Χάρης Μαρκόπουλος
Ένα σκληρό παιχνίδι της μοίρας δεν του επέτρεψε να διαπρέψει, όπως θα έκανε, στα παρκέ. Στα 32 του χρόνια ήταν ταυτόχρονα ο ρούκι και ο προπονητής της χρονιάς, όχι μόνο σώζοντας την κατηγορία με τον Κόροιβο, αλλά καταφέρνοντας να φέρει την ομάδα της Αμαλιάδας και στα πλέι-οφ. Είχε την πιο…ενοχλητική ομάδα στο πρωτάθλημα, αφού με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σκαρφιζόνταν κάτι για την ξαναβάλει στο παιχνίδι όταν αυτό στράβωνε. Σεμνός και δουλευταράς, αντιμετώπισε τις πάμπολλες δυσκολίες με επιτυχία και διαχειρίστηκε τις πολλές αλλαγές στο ρόστερ με τρόπο επωφελή για την ομάδα του. Κέρδισε στο νήμα τον Κώστα Μέξα του Κ.ΑΟ.Δ, όμως και οι δύο φαίνεται πως έχουν τα φόντα να μας απασχολήσουν για αρκετό καιρό στο μέλλον.
Πιο βελτιωμένος: Θοδωρής Ζάρας
(13,3π με 39,2% τριπ, 2.3ασ, 2,1ρ, 1,8λ, 10,1αξιολ)
Η θέση του shooting guard παραδοσιακά αμερικανοκρατείται, για αυτό και η θεαματική βελτίωση του Θοδωρή Ζάρρα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία. Με την αποτελεσματικότητα του κέρδισε από τον Κώστα Μέξα +6 λεπτά συμμετοχής σε σχέση με πέρυσι και ανταποκρίθηκε σχεδόν διπλασιάζοντας την παραγωγικότητα του (13.3 αντί 7.2) και παράλληλα σουτάροντας εξαιρετικά από απόσταση (39,2%τριπ αντί 31,0% πέρυσι). Το ύψος του (1.97) του επιτρέπει να σουτάρει καλά μπροστά σε αντίπαλο, ο μετρημένος χαρακτήρας του πως η φετινή χρονιά δεν θα είναι πυροτέχνημα.
Εύφημος μνεία: Βασίλης Ξανθόπουλος (Πανιώνιος), Άλεξ Χάρις(Τρίκαλα), Μοχάμεντ Ελ-Αμίν, Τόρλιν Φιτζπάτρικ (Απόλλωνας Πάτρας), Κέβιν Λάνγκφορντ (ΠΑΟΚ), Άντρου Νεϊμικ (Άρης), Καρλ Ίνγκλις(ΑΕΚ), Νίκολα Μάρκοβιτς (Πανελευσινιακός)
