Το κατόρθωμα της τέταρτης συνεχόμενης συμμετοχής στην Ευρώπη για τον Ατρόμητο είναι τεράστιο. Δεν είναι και πολλές οι ελληνικές ομάδες που έχουν πετύχει κάτι τέτοιο. Δικαίως λοιπόν την τελευταία δεκαετία ο Ατρόμητος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους θεωρητικά μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου κατά κοινή παραδοχή όλων όσων ασχολούνται με την Super League.
Για του λόγου το αληθές υπάρχουν και τα αποδεικτικά στοιχεία των αποτελεσμάτων όλα αυτά τα χρόνια. Νίκες επί του Ολυμπιακού στο Περιστέρι και στο Καραϊσκάκη, νίκες επί του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι και στην Λεωφόρο, νίκες επί του ΠΑΟΚ στο Περιστέρι και στην Τούμπα, όλα αυτά είναι γεγονότα (και μάλιστα επαναλαμβανόμενα που αναιρούν τον χαρακτήρα της σύμπτωσης) για τα οποία οι κυανόλευκοι μπορούν να περηφανεύονται.
Σε μια χρονιά με ακόμη πιο μειωμένο μπάτζετ σε σχέση με την περσινή. Μια σεζόν όπου τα αποτελέσματα και η ψυχολογία τους τρεις πρώτους μήνες κακοφαίνονταν στους φιλάθλους της ομάδας, διότι οι απαιτήσεις που έχουν δημιουργηθεί από την ίδια την ομάδα είναι πολύ μεγάλες πλέον. Με δύο αλλαγές προπονητή, κάτι που είναι αντίθετο στην φιλοσοφία της διοίκησης της ομάδας. Κι όμως, κανείς δεν μιλάει στο Μαζαράκη για επιτυχημένη χρονιά. Το πολύ να μιλήσουν για γεύση γλυκόπικρη, καθώς γνωρίζουν πως μάλλον αδίκησαν τους εαυτούς τους.
Θα αρκούσαν δύο-τρία διπλά στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ή έστω ένα γκολ επί του Αστέρα Τρίπολης στα play off ώστε ο Ατρόμητος να διεκδικούσε τουλάχιστον την απευθείας είσοδο του στο Europa League. Πλέον θα μπει ως ισχυρός στον Γ’ Προκριματικό ευελπιστώντας σε πρόκριση στα play off κι από εκεί και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει διότι θα μπει ως αδύναμος στην συγκεκριμένη φάση εφόσον προκριθεί.
ΥΓ: Ο Τάσος Καραμάνος ευχαρίστησε τον Ατρόμητο για τα όσα του πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει και στον ίδιο, ο οποίος με την αγωνιστική του συμπεριφορά και το ήθος του τα τέσσερα χρόνια στο Περιστέρι, αποτέλεσε παράδειγμα για κάθε ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή στον οποίο με τις πράξεις του ουσιαστικά “έλεγε” πως δεν πρέπει να σταματά να ονειρεύεται. Το πνευματικό του επίπεδο και η οικογένειά του είναι αρωγοί σε αυτή την πορεία, η οποία στην συνέχειά της αναμένεται να είναι λαμπρή. Καλή επιτυχία Τάσο.
ΥΓ 2: Ο Κώστας Κατσουράνης συνεχίζει να αποδεικνύει γιατί είναι ένας από τους κορυφαίους και πιο ευφυείς Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Η αγωνιστική του συμπεριφορά στον άξονα του γηπέδου είναι απαράμιλλη και σεμιναριακή στο coast to coast. Αγωνίζεται με την ίδια ευχέρεια ως λίμπερο την ώρα που γνωρίζει τί να κάνει όταν βρεθεί σε θέση φορ. Όσο για την φυσική του θέση, αυτή του κεντρικού χαφ, ακόμα στην Εθνική Ελλάδος υπάρχει δυσκολία στο να βρεθεί ένας άξιος διάδοχος, γι’ αυτό κι ο Σέρχιο Μαρκαριάν τον συμπεριέλαβε και πάλι στην αποστολή για τους αγώνες με τα Νησιά Φερόε και το φιλικό με την Πολωνία.
ΥΓ 3: Όλοι ευχήθηκαν καλή επιτυχία στον Θανάση Παπάζογλου ο οποίος στα 27 του χρόνια θα κάνει ένα όνειρό του πραγματικότητα, με το να αγωνιστεί στο εξωτερικό. Κάτοικος Βελγίου από εδώ και στο εξής, θα αγωνιστεί για την Κορτράικ, ευελπιστώντας να δουλέψει απρόσκοπτα και να φτάσει ακόμη πιο ψηλά. Κι εμείς από εδώ αυτή την γωνιά να του ευχηθούμε να πετύχει κάθε του στόχο. Ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν πρόσφερε όσα θα μπορούσε στον Ατρόμητο, ωστόσο κι εκείνος με την συμπεριφορά του κέρδισε φίλους στο Περιστέρι.
ΥΓ 4: Εντυπωσιακός ήταν για άλλο ένα παιχνίδι ο Κυριάκος Κιβρακίδης, ο οποίος όπως σωστά είπε ο Ηλίας Βλάχος στην περιγραφή της αναμέτρησης, θα διεκδικούσε τον τίτλο του MVP αν ο Κατσουράνης δεν είχε πετύχει τα δύο γκολ με τον Παναθηναϊκό. Και όσο τα επίπεδα αυτοπεποίθησής του ανεβαίνουν, τόσο η απόδοσή του θα βελτιώνεται. Ήδη ο Σέρχιο Μαρκαριάν τον έχει σημειωμένο στο μπλοκάκι του και μάλιστα με φωσφοριζέ χρώμα…