Κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Δεν υπήρχε περίπτωση η ΑΕΚ να πάει …τρένο μέχρι το τέλος, αλλά μετά τις εννιά διαδοχικές νίκες, οι περισσότερες εκ των οποίων συνδυάστηκαν με καλό ποδόσφαιρο, θα περίμενε κανείς να είναι διαφορετικός ο τρόπος που θα “έσπαγε” αυτό το σερί. Όχι έτσι όπως παρουσιάστηκε η Ένωση στο Περιστέρι. Ο Δικέφαλος έχασε με κάτω τα χέρια, έχοντας τους περισσότερους παίκτες της σε κακή κατάσταση και το χειρότερο είναι ότι η εμφάνιση αυτή συνέβη λίγες μέρες πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Κόντρα στον Ατρόμητο η ΑΕΚ είχε τεράστιο πρόβλημα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Τελευταία μας έχει συνηθίσει στην δημιουργία αρκετών φάσεων, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν είδαμε στο Περιστέρι. Σε κακή κατάσταση ο Τζεμπούρ και ο Βάργκας, αποκομμένος δεξιά ο Αραβίδης και μακριά από τον καλό εαυτό του ο Γιόχανσον. Ο Μάνταλος προσπάθησε να πάρει αρκετές πρωτοβουλίες, αλλά ελάχιστες του …βγήκαν, με αποτέλεσμα να περάσει όλο το πρώτο ημίχρονο χωρίς την παραμικρή τελική προσπάθεια προς την εστία για τους “κιτρινόμαυρους”. Λάθη έγιναν και στην άμυνα με τον Άρθο να εμφανίζει ξανά το …γνωστό πρόβλημα της ταχύτητας και τον Γκάλο να πραγματοποιεί πολλά και αβίαστα λάθη.
Για τον λόγο αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη ο Πογέτ έπρεπε νωρίτερα να έχει πραγματοποιήσει αλλαγές και συγχρόνως να έστελνε τον Αραβίδη στην κορυφή της επίθεσης. Από τη στιγμή που άλλαξε θέση ο διεθνής στράικερ και μπήκε στο παιχνίδι ο Πλατέλλας, η ΑΕΚ προσπάθησε να γίνει απειλητική, δημιουργώντας ρήγματα στην άμυνα των γηπεδούχων. Το γκολ όμως δεν ήρθε ποτέ λόγω της κακής τελικής πάσας και της πολύ καλής αμυντικής λειτουργίας του Ατρόμητου.
Όσο για τα θετικά που μπορεί να κρατήσει ο Πογέτ ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έχουν ονοματεπώνυμο. Ο ένας είναι ο Μπρούνο Ζουκουλίνι, ο οποίος αποτέλεσε όαση στη μεσαία γραμμή. Είχε ηρεμία στις περισσότερες πρωτοβουλίες που ανέλαβε, έκοψε πολλές προσπάθειες των γηπεδούχων και έδειξε ότι είτε ως “κόφτης”, είτε ως εσωτερικός χαφ (όπως στον αγώνα κυπέλλου με τον Ηρακλή), μπορεί να προσφέρει πολλά στην ομάδα. Ο άλλος είναι ο Γιάννης Ανέστης. Για ένα ακόμα ματς ο Έλληνας τερλατοφύλακας πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση και κατά τη γνώμη μου δεν φέρει ευθύνη στο γκολ των γηπεδούχων. Αντίθετα, κράτησε όρθια την ομάδα του με τις δύσκολες αποκρούσεις που πραγματοποίησε στο φινάλε.
Η εμφάνιση στο Περιστέρι ναι μεν αποτέλεσε βήμα πίσω για την ΑΕΚ σε σχέση με τα προηγούμενα ματς, αλλά αν αποδειχθεί ως “καμπανάκι” πριν το ντέρμπι, ενδεχομένως και να της κάνει καλό.