Μετά από μόλις τρεις μέρες στην Πολωνία για το βασικό στάδιο προετοιμασίας της ΑΕΚ, η πρώτη “γεύση” που μένει από την εικόνα της ομάδας στο φιλικό με τη Χάποελ είναι θετική. Παρά το γεγονός ότι η Ένωση δε νίκησε – ποιος νοιάζεται άλλωστε σε τέτοια ματς – οι “κιτρινόμαυροι” στην πλειοψηφία τους έδειξαν να βγάζουν στον αγωνιστικό χώρο τα στοιχεία που θέλει και δουλεύει καθημερινά ο Δέλλα στις προπονήσεις.
Ιδιαίτερα η ενδεκάδα που παρουσιάστηκε στο α’ ημίχρονο εντυπωσίασε, αν αναλογιστεί κανείς ότι παίζει για πρώτη φορά μαζί σε κανονικό αγώνα και είχε απέναντί της, όχι έναν ισχυρό αντίπαλο, αλλά σίγουρα μια πιο έτοιμη ομάδα. Κατά τη γνώμη μου αυτοί που κατάφεραν να ξεχωρίσουν στο πρώτο φιλικό τεστ της ΑΕΚ ήταν στα δοκάρια ο Γιάννης Ανέστης, ο οποίος ήταν σταθερότατος όποτε χρειάστηκε και στην άμυνα ο Δημήτρης Κολοβέτσιος (τεράστια ωριμότητα και σιγουριά στο παιχνίδι του) ο Άνταμ Τζανετόπουλος, ο Σέθαρ Άρθο (από την ενδεκάδα του β΄ημιχρόνου), ο Ροντρίγκο Γκάλο και ο Σταύρος Βασιλαντωνόπουλος.
Στη μεσαία γραμμή ο Κορδέρο ήταν εξαιρετικός, με τον Πλατέλλα και τον Ανάκογλου να κάνουν επίσης πολύ καλό παιχνίδι. Ο Χρήστος Αραβίδης απέδειξε και πάλι την εκτελεστική του δεινότητα, ενώ αφήνω για το τέλος τον Τζεμπούρ και τον Βάργκας. Ο Αλγερινός επιθετικός άρχισε να μας υπενθυμίζει πως είναι ο κλασικός σέντερ φορ κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ΑΕΚ. Για τον Βάργκας η πρώτη του εικόνα στην ομάδα είναι εντυπωσιακή. Δεν κρύφτηκε ποτέ, ζήτούσε συνεχώς μπάλα και βοηθούσε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, ενώ από τα πόδια του έφτασε η μπάλα στο κεφάλι του Αραβίδη για το γκολ της Ένωσης.
Ομολογώ ότι περίμενα καλύτερο τον Σιμόες, αφού στις προπονήσεις είναι απ’ αυτούς που ξεχωρίζουν στο χώρο του κέντρου. Ο Κυριάκος Ανδρεόπουλος ήταν ο άτυχος της πρεμιέρας για την ΑΕΚ, αλλά είναι δεδομένο ότι έχει όλο το μέλλον μπροστά του για να ξεπεράσει τον τραυματισμό που υπέστη και να δώσει σημαντική βοήθεια στη μεσαία γραμμή της ομάδας.