Τελικά το πιο δυνατό φιλικό της ΑΕΚ στην Πολωνία, κόντρα στην Ανόρθωση, ήταν αυτό που φανέρωσε τις περισσότερες αδυναμίες της ομάδας. Από τη μία αυτό είναι καλό, αφού η Ένωση βρίσκεται ακόμα στην αρχή και ο Δέλλας προλαβαίνει να διορθώσει όλα τα στραβά που βλέπει μέσα στο γήπεδο. Από την άλλη βέβαια θα πρέπει αν μη τι άλλο να προβληματίσει το γεγονός ότι μετά από τόσες μέρες προετοιμασίας δεν βγαίνει στο γήπεδο η δουλειά που καταβάλλει καθημερινά η ομάδα. Γιατί δουλειά γίνεται και μάλιστα πολύ καλή. Στις εφτά προετοιμασίες που έχω βρεθεί, δεν θυμάμαι να έχει γίνει τόσο πολλή δουλειά στον τομέα της τακτικής, ο οποίος για μένα είναι το Α και το Ω.
Επίσης προβληματίζει το γεγονός ότι στο ματς με τους Κύπριους, η ενδεκάδα της ΑΕΚ αποτελούνταν κατά 7/11 από παίκτες της περσινής ομάδας. Τι θέλω να πω με αυτό; Η λογική λέει ότι θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη συνοχή και να βλέπουμε έστω τα στοιχεία που είδαμε σε πολλά ματς της προηγούμενης αγωνιστικής σεζόν. Κόντρα στην Ανόρθωση όμως δεν τα είδαμε.
Σίγουρα η κούραση (τόσο η σωματική, όσο και η ψυχολογική), μετά από τόσες μέρες προετοιμασίας, με διπλές προπονήσεις σε Ελλάδα και Πολωνία, παίζει τον ρόλο της, αλλά χαίρομαι που ο Δέλλας δεν την χρησιμοποιεί ως δικαιολογία. Επειδή έχω την τύχη να ζω καθημερινά το “χτίσιμο” της ΑΕΚ ενόψει της νέας σεζόν, είμαι πεπεισμένος ότι η δουλειά θα βγει στο γήπεδο, αφού ποιότητα υπάρχει στο ρόστερ της Ένωσης. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται περαιτερω ενίσχυση. Ίσα – ίσα. Είναι απαραίτητο να γίνει, αν πράγματι οι υπεύθυνοι της ομάδας έχουν υψηλές βλέψεις.
Σε ότι αφορά στο “πείραμα” με τον Μπαρμπόσα πίσω από τον επιθετικό, νομίζω ότι έχει αποτύχει. Αυτό φάνηκε ξανά, με τον Πορτογάλο να μην βρίσκεται ποτέ στον άξονα, αλλά συνεχώς στα άκρα, είτε δίπλα στον Πλατέλλα, είτε “κολλητά” στον Αραβίδη.
Στο ματς με την Ανόρθωση, ο Σιμόες κάνει εξαιρετικό α’ ημίχρονο, αφού κόβει παντού, ενώ προσπαθεί να βοηθήσει και δημιουργικά. Αν είχε διαφορετικές οδηγίες από τον Δέλλα και δεν τις εφάρμοσε, αυτό είναι κάτι άλλο. Αμυντικά όμως έσωσε πολλές αρνητικές καταστάσεις με την ετοιμότητά του, σε ένα ματς που ο Γιόχανσον δεν …πατούσε καλά στον αγωνιστικό χώρο. Θετική εικόνα είχε και ο Κολοβέτσιος στο α’ σαρανταπεντάλεπτο, με τον Ζόριτς να δίνει “πνοή” στην ομάδα με την είσοδό του στα μισά του β’ ημιχρόνου. Όταν όμως σε 90 λεπτά ψάχνεις με το “κυάλι” μια οργανωμένη προσπάθεια, τότε χάνονται ακόμα και οι διακριθέντες.