Ο Mάνος Μανουσέλης σχολιάζει στο προσωπικό του blog τις εμφανίσεις Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στην προτελευταία αγωνιστική του Top 16 της Euroleague.

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός συνέχισαν την αντίθετη πορεία τους στην Ευρωλίγκα στην προτελευταία αγωνιστική του ΤΟΠ 16. Οι πράσινοι με την εύκολη νίκη τους επί της Τσεντεβίτα σφράγισαν την πρόκριση τους στους οκτώ της διοργάνωσης, ενώ ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων στην Μόσχα, γνώρισε την συντριβή από την Χίμκι και πλέον ελπίζει μόνο σε ένα θαύμα για να βρεθεί στα πλέι οφς. 

Η δυναμική που έχει ο Παναθηναϊκός από την στιγμή που έβαλε τους τρεις αμερικανούς στο ρόστερ του, είναι τόσο μεγάλη ώστε ο κόσμος της ομάδας έχει αγκαλιάσει και πάλι με όλη την ψυχή του το τμήμα μπάσκετ. Η βράβευση του Διαμαντίδη από την Ευρωλίγκα για την ανεκτίμητη προσφορά του στον Παναθηναϊκό, στο ελληνικό, αλλά και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ήταν ένας καλός λόγος για να γεμίσει το ΟΑΚΑ, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι δεν θα υπήρχε η ίδια γιορταστική ατμόσφαιρα, αν το συγκρότημα του Τζόρτζεβιτς δεν δημιουργούσε την αισιοδοξία ότι μπορεί να φτάσει φέτος πολύ μακριά. 

Ουσιαστικά το ματς έληξε στο πρώτο δεκάλεπτο όταν η άμυνα του Παναθηναϊκού έπνιξε τους Κροάτες και τους έδωσε το ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα. Η Τσεντεβίτα προερχόταν από την απίθανη νίκη επί της Φενέρ με 30 πόντους διαφορά, είναι λογικό να ήρθε στην Ελλάδα με την αίσθηση ότι θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ακόμη σοκ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ (και να διαφημίσει με τον καλύτερο τρόπο το υλικό που έχει προς πώληση), αλλά στην πράξη αποδείχθηκε ότι η ελληνική ομάδα δεν ήταν για τα δόντια της. 

Η πίεση πάνω στην μπάλα, η απαγόρευση της κυκλοφορίας με την άρνηση της πρώτης πάσας και τα τεράστια χέρια των ψηλών γκαρντ του τριφυλλιού να μικραίνουν το γήπεδο οδήγησαν τους φιλοξενούμενους από το ένα λάθος στο άλλο και τον Παναθηναϊκό να σκοράρει εύκολους πόντους στο ανοικτό γήπεδο. 

Το πράσινο πάρτι συνεχίστηκε ως το τρίτο δεκάλεπτο όταν η διαφορά ακούμπησε τους 30 πόντους και οι πάντες στο γήπεδο αναρωτιόντουσαν πως είναι δυνατόν αυτή η Τσεντεβίτα, με αυτό το υλικό και αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού είχε διασύρει πριν από μια εβδομάδα την Φενέρ του Ομπράντοβιτς.
Κάπου εκεί, όμως, με το ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου, ο Παναθηναϊκός χαλάρωσε επικίνδυνα. Οι πράσινοι άρχισαν να κάνουν λάθη στην επίθεση, να μην πιέζουν στην άμυνα – μερικές φορές να μην επιστρέφουν καν και να δίνουν ευκαιρίες για σκορ στους Κροάτες, με αποτέλεσμα στο 35  διαφορά να πέσει σε μονοψήφια επίπεδα. 

Ενα επιθετικό ριμπάουντ του Γκιστ, δύο τρίποντα από τους Φώτση και Διαμαντίδη πήγαν την διαφορά στους 14 και η τάξη αποκαταστάθηκε. Ουσιαστικά θέμα για τη νίκη δεν μπήκε ποτέ, απλά ο Παναθηναϊκός πιστοποίησε ακόμη μια φορά ότι ακριβώς επειδή είναι νέα ομάδα έχει μεγάλες δυνατότητες, αλλά και χαμηλό μίνιμουμ. Αυτά τα σκαμπανεβάσματα πρέπει να μειώσει στο ελάχιστο ενόψη των μεγάλων αγώνων που ακολουθούν.
   
Αξίζει σεβασμός στον Ολυμπιακό

Αλλά αν ο Παναθηναϊκός έχει δουλειά μπροστά του, τι να πει και ο Ολυμπιακός που το βράδυ της Πέμπτης έπαιζε το ματς της χρονιάς απέναντι στην Χίμκι στην Μόσχα  και για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια σε ένα τόσο καθοριστικό παιχνίδι όχι μόνο δεν μπόρεσε να είναι ανταγωνιστικός. αλλά από πολύ νωρίς ύψωσε λευκή σημαία και δεν αντιστάθηκε σε κανένα σημείο. Το απογοητευτικό της βραδιάς ήταν πως οι ερυθρόλευκοι γνώριζαν ότι έπαιζαν σε ένα τελικό και ενώ θα περίμενε κανείς ότι θα τα έδιναν όλα, δεν βρήκαν ούτε τις πνευματικές, ούτε τις σωματικές, αλλά ούτε και τις ψυχικές δυνάμεις να κάνουν αυτό που περίμεναν όλοι όσοι γνωρίζουν τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας. 

Ουσιαστικά το πρόβλημα  του Ολυμπιακού ξεκίνησε από την επιθετική του άμυνα καθώς επέλεξε να αντιμετωπίσει πολύ επιθετικά τα σκριν των γηπεδούχων στην μπάλα με αποτέλεσμα να μην σκοράρει ο Ράϊς, αλλά να πληγώσει την ελληνική ομάδα βρίσκοντας συνεχώς ρήγματα στην άμυνα της, σημαδεύοντας τους ελεύθερους συμπαίκτες του, οι οποίοι ήταν …εκνευριστικά εύστοχοι.

Ο Ολυμπιακός έκανε λάθος και στην αντιμετώπιση του Ογκουστιν που αποδείχθηκε ότι είναι από τους καλύτερους ψηλούς στην Ευρώπη όχι μόνο στον ανασταλτικό τομέα, αλλά και στην επίθεση τόσο σαν εκτελεστή, όσο και σαν δημιουργός. Ο αμερικανός έσπασε σωστά την μπάλα στις γωνίες μετά από τα σκριν στην μπάλα όταν ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να κάνει περιστροφές και μετά σκόραρε με συνέπεια όταν η άμυνα των ερυθρολεύκων άρχισε να κάνει αλλαγές.  

Χρονικά το κακό ξεκίνησε για την ομάδα του Σφαιρόπουλου όταν άρχισαν οι αλλαγές στην βασική πεντάδα που ξεκίνησε το ματς και το είχε υπό τον έλεγχο της ως τα μέσα της δεύτερης περιόδου! Τα παιδιά που ήρθαν από τον πάγκο δεν προσαρμόστηκαν ποτέ στις ανάγκες του παιχνιδιού, ο Σβεντ ευστόχησε σε διαδοχικά τρίποντα και μόλις η διαφορά έφτασε σε διψήφιο νούμερο, απλά ο Ολυμπιακός τα παράτησε με αποκορύφωμα την τρίτη περίοδο όπου οτ επί μέρους σκορ ήταν 28-14! 

Καθοριστικό ρόλο εκτός από τα σουτ του Σβεντ και την άνοδο του Κόπονεν, έπαιξαν και τα συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ της Χίμκι που σκότωσαν ψυχολογικά τους ερυθρόλευκους και έδωσαν ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στους γηπεδούχους. Δυστυχώς ο τραυματισμός του Γιανγκ και η αδυναμία να αντικατασταθεί επαρκώς αποδείχθηκε άλυτο πρόβλημα μέχρι και το τέλος του ΤΟΠ 16. 

Επιπλέον, ο Ολυμπιακός για μια ακόμη φορά μπλόκαρε επιθετικά εκτός έδρας. Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης, φανερά εξουθενωμένοι από την υπερπροσπάθεια που είχαν κάνει λίγα 24ωρα νωρίτερα στο Αλεξάνδρειο για να νικήσουν τον Αρη και να κρατήσουν το πλεονέκτημα έδρας στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν μπόρεσαν να κάνουν την διαφορά όπως συνήθως συμβαίνει στις μεγάλες νίκες των πειραιωτών. Με μοναδικό διψήφιο τον Χάντερ και τον Χάκετ να βρίσκεται σε κακό βράδυ, έμεινε μόνο Μάντζαρης να παλεύει και ο Ολυμπιακός πλήρωσε για ένα ακόμη βράδυ ότι οι ξένοι του είναι μέτριοι επιθετικοί – ενώ έλειψε και πάλι ο Λοτζέσκι…

Ο Ολυμπιακός υποθετικά έχει ακόμη ελπίδες να περάσει αν νικήσει την ΤΣΣΚΑ, αν η Ζαλγκίρις νικήσει την Μπάρτσελόνα, αν οι Καταλανοί θελήσουν να χάσουν για να βγάλουν έξω την Ρεάλ, αν αν αν. Στην πραγματικότητα οι ερυθρόλευκοι πρέπει απλά να κλείσουν την σεζόν όσο καλύτερα μπορούν στην Ελλάδα και στη συνέχεια να κάνουν τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, μαθαίνοντας από τα λάθη που έγιναν τον χειμώνα. Εκείνο που δεν πρέπει να συμβεί σε καμία περίπτωση είναι το να ξεκινήσει η διαδικασία της αποδόμησης δικαίων και αδίκων όπως συνήθως γίνεται στα μέρη μας σε τέτοιες περιπτώσεις…