Ας αρχίσουμε ανάποδα! Λένε πως δεν υπάρχει κακό χωρίς καλό, αλλά και το ανάποδο. Ε, λοιπόν, υπάρχει ένα μοναδικό καλό σε όσα έγιναν το βράδυ της Τρίτης στο ΟΑΚΑ, όπου ο Παναθηναϊκός γνώρισε την ήττα και από την Λαμποράλ και αυτόματα την ολοκλήρωση ενός οδυνηρού αποκλεισμού από το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα με κάτω τα χέρια! Ποιο είναι αυτό;
Δεν υπάρχει κανένας που να αγαπάει το μπάσκετ, ανεξάρτητα με το ποιας ομάδας είναι οπαδός, που να θέλει να τελειώσει έτσι ο Δημήτρης Διαμαντίδης την Ευρωπαϊκή του καριέρα!
Ο Διαμαντίδης ευστόχησε για τρεις πόντους και μείωσε στους οκτώ 1:35 πριν την λήξη του αγώνα, λίγο αργότερα ο Τζέϊμς – για πολλοστή φορα- απάντησε με τον ίδιο τρόπο και χάθηκε κάθε ελπίδα για ανατροπή. Ο αρχηγός αποσύρθηκε στον πάγκο, ο κόσμος τον αποθέωσε και εκείνος ήταν πολύ φανερό πως ζούσε ένα κακό όνειρο: Πόσο κρίμα για ένα τόσο μεγάλο αθλητή να μην έχει το φινάλε που του άξιζε.
Γιατί, λοιπόν, να γίνει έτσι; Επειδή ο ίδιος ο Διαμαντίδης έχει προαναγγείλει πως αυτή η σεζόν είναι η τελευταία της καριέρας; Επειδή όταν λέει κάτι το εννοεί; Σύμφωνοι, αλλά αποδείχθηκε στην πράξη ότι ο συγκεκριμένος παίκτης μπορεί να παίζει καθοριστικό ρόλο στην ομάδα όντας ο μοναδικός που ανταποκρίθηκε στις ανάγκες των αγώνων με την Λαμποράλ. Επίσης ο Παναθηναϊκός όσα χρήματα και αν διαθέσει δεν πρόκειται να βρει άλλον Διαμαντίδη.
Από την ώρα που ο παίκτης μπορεί και η ομάδα τον έχει ανάγκη, μπορεί να αλλάξει η οπτική γωνία με την οποία βλέπει τα πράγματα ο Δημήτρης και να συνεχίσει ένα χρόνο ακόμη. Ετσι θα δώσει μια ακόμη ευκαιρία στον εαυτό για να φύγει χαμογελαστός από το παρκέ, με το κεφάλι ψηλά, περήφανος όχι μόνο για την δική του προσπάθεια, αλλά και για την ομάδα του.
Είχε χάσει την εμπιστοσύνη του κόσμου
Κατά τα άλλα, δυστυχώς η 19η Απριλίου ήταν μαύρη για τον Παναθηναϊκό και η απόλυση του Τζόρτζεβιτς αμέσως μετά την λήξη του αγώνα, όσο και αν φαίνεται μια συναισθηματική κίνηση, δείχνει πόση αρνητική ενέργεια είχε συγκεντρωθεί στο ΟΑΚΑ. Οι αποδοκιμασίες εναντίον του κόουτς στο τρίτο λεπτό, όταν έβγαλε τον Γιάνκοβιτς –που είχε ζητήσει αλλαγή – για να βάλει τον Πάβλοβιτς δείχνουν ότι ο Σέρβος τεχνικός είχε χάσει την εμπιστοσύνη του μέσου φίλου της ομάδας πολύ νωρίτερα από χθες.
Γιατί δεν έπιασε ο Τζόρτζεβιτς στον Παναθηναϊκό; Η απάντηση είναι απλή: Στην συγκεκριμένη ομάδα υπάρχει κληρονομιά από απίστευτες εικόνες του παρελθόντος, στο DNA της έχει καταγραφεί το σωστό μπάσκετ και όταν κάποιος προσπαθεί να επιβάλλει ανορθογραφίες είναι μοιραίο να χτυπήσει πάνω σε τοίχο.
Ο Τζόρτζεβιτς δεν έκανε βασικά πράγματα στον Παναθηναϊκό, τα οποία ήταν αναμενόμενα όχι μόνο από τους παίκτες και την διοίκηση, αλλά και από τον κόσμο που όπως είπαμε αντιλαμβάνεται τι γίνεται και δεν μπορεί να τον κοροϊδέψει κανένας. Για να μην χαθούμε σε παλιά θέματα ας περιοριστούμε μόνο στα όσα έγιναν στην σειρά με την Λαμποράλ.
Μία από τα ίδια με τους κοντούς
Ο Ανταμς και ο Τζέϊμς έκαναν πάρτη και στα δύο παιχνίδια σημειώνοντας μαζί 68 πόντους! Ο Καλάθης που ανέλαβε το μαρκάρισμα τους πολλές φορές δυσκολεύτηκε να τους ακολουθήσει, ειδικά όταν έβαζαν την μπάλα στο πάτωμα οι αμερικανοί γκαρντ. Καλύτερη δουλειά έκανε ο Χέϊνζ και φάνηκε σε κάποιες στιγμές ότι σε αυτόν τομέα μπορεί να βοηθήσει περισσότερο και ο Φελντέϊν που έχει τα πόδια να μείνει μπροστά από τους εκρηκτικούς γκαρντ των Βάσκων.
Τι έγινε στο τρίτο ματς; Μία από τα ίδια! Ο Παναθηναϊκός δεν άλλαξε τακτική και οι κινητήριο μοχλοί της Ισπανικής ομάδας, ειδικά στο τέταρτο δεκάλεπτο, έβαλαν βαθιά το μαχαίρι στο σώμα των γηπεδούχων χωρίς καμία αμυντική αντίδραση από τον πάγκο του τριφυλλιού. Τελικά στα τρία παιχνίδια της σειράς Ανταμς και Τζέϊμς έβαλαν μαζί περισσότερα τρίποντα (19) από όσα πέτυχε όλος ο Παναθηναϊκός στο ίδιο διάστημα (16).
Ο πόιντ σέντερ Μπουρούσης
Άλλο θέμα: Ο Μπουρούσης φέτος παίζει αρκετά και με πλάτη στην baseline μετά από cross pick που του δίνουν την ευκαιρία να ποστάρει από το δεξί low post.. Από εκεί προσπαθεί να μπει στο κέντρο της ρακέτας για να σκοράρει με hook, αλλά και διαβάζει από πού έρχονται οι βοήθειες για να πασάρει στους συμπαίκτες του που κόβουν στο καλάθι, ή, να ψάξει τους σουτέρ στην αδύνατη πλευρά. Τι έκανε ο Παναθηναϊκός για αυτό; Αφηνε τους συμπαίκτες του Γιάννη να κόβουν ανενόχλητοι στην πλάτη της άμυνας και να βάζουν το ένα λέι απ πίσω από το άλλο, έκανε παγίδες παντελώς αχρείαστες, έδινε βοήθειες από την δυνατή πλευρά. Μάλλον τυχαία ήταν όλο αυτά, ενστικτώδεις αντιδράσεις από τους παίκτες της ελληνικής ομάδας που δεν ήξεραν τι ακριβώς έπρεπε να κάνουν…
Επίθεση στην τύχη
Εκεί, όμως, που ο Τζόρτζεβιτς κυριολεκτικά τα έκανε μαντάρα ήταν στην επίθεση όπου όλα γίνοντας στην τύχη:
• Εδινε για μεγάλα χρονικά διαστήματα την μπάλα μόνο στον Ραντούλιτσα παρκάροντας τον στο κέντρο της ρακέτας. Ετσι και μονοδιάστατος γινόταν, αλλά και έβαζε στην …κατάψυξη τους υπόλοιπους παίκτες του τριφυλλιού.
• Με τον Ραντούλιτσα στο κέντρο της ρακέτας εξαφάνισε την απειλή του Ουίλιαμς ο οποίος δεν είναι σουτέρ, αλλά παίκτης που ψάχνει τις διεισδύσεις. Αποτέλεσμα ήταν να του κλείνει τον δρόμο ο συμπαίκτης του.
• Καλάθης και Ουίλιαμς δεν έχουν μακρινό σουτ. Επαιζαν όμως ταυτόχρονα στο παρκέ επιτρέποντας στον Περάστοβιτς να κλείνει την ρακέτα και να μην αφήνει τον Παναθηναϊκό να σουτάρει ούτε μέσα από την ρακέτα.
• Ειδικά ο Καλάθης εκτέθηκε ανεπανόρθωτα κάνοντας πράγματα στα οποία δεν είναι καλός αντί να τον χρησιμοποιήσει κοντά στο καλάθι με αντιπάλους τα κοντά γκαρντ της Λαμποράλ.
• Ο Διαμαντίδης θα μπορούσε να περάσει την μπάλα από την μύτη βελόνας για να βρει ελεύθερο συμπαίκτη του, αν όμως υπήρχε μια στοιχειώδης κίνηση μακριά από την μπάλα για να δημιουργείται ρήγμα. Τέτοιες πολυτέλειες δεν είδαμε…
• Ο Γκιστ ήταν εκτός παιχνιδιού στην επίθεση, δεν πήρε μπάλες και έμεινε να σουτάρει τρίποντα από τις γωνίες, λες και αυτό είναι που κάνει καλύτερα.
Αντί επιλόγου: Θα μπορούσαμε να γράψουμε άλλες χίλιες λέξεις με ότι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε. Δεν θα το κάνουμε, διότι αυτό που μετράει είναι να αναλάβει ο καθένας τις δικές του ευθύνες και να μην τα ρίξουμε όλα στον Τζόρτζεβιτς. Είναι εύκολη δουλειά να κρυφτούν πίσω του. Αυτός, όμως, έφυγε. Εκείνοι που θα μείνουν πρέπει να μάθουν από τα λάθη τους και να μην τα επαναλάβουν… Και λάθη έχουν κάνει όλοι! Μηδενός εξαιρούμενου…