Πέρυσι τέτοια εποχή, σε ένα αντίστοιχο ματς όπως αυτό της Δευτέρας απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα, ο Παναθηναϊκός πιθανότατα θα …σκόνταφτε. Όμως η κατάσταση είναι διαφορετική τούτη τη σεζόν και φαίνεται ότι οι Πράσινοι έμαθαν κάτι από τα λάθη του – πρόσφατου- παρελθόντος και κυρίως πως να ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ.
Το Τριφύλλι – μετά και τα εφετινά ευρωπαϊκά παθήματα- δεν έχει αφέλεια στο παιχνίδι του και οι παίκτες του αγωνίζονται πρωτίστως για το αποτέλεσμα. Δίχως να παίξει …υπερποδόσφαιρο, αλλά με σοβαρότητα και ουσία, ο Παναθηναϊκός πέτυχε το στόχο του απέναντι σε μια ποιοτική ομάδα, πρόσθεσε άλλους τρεις βαθμούς στη συγκομιδή του και διατήρησε την καλή του ψυχολογία, λίγο πριν αρχίσει ο ….μίνι- μαραθώνιος των ντέρμπι.
Οι Πράσινοι είχαν υπομονή στο παιχνίδι τους, δεν …πανικοβλήθηκαν όταν δεν τους βγήκαν τα πράγματα όπως τα ήθελαν, προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα, εκμεταλλεύτηκαν την εξαιρετική τους φυσική κατάσταση και πίεσαν τον αντίπαλο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Ακόμα και όταν οι Ηπειρώτες προσπάθησαν στο φινάλε για το κάτι παραπάνω και πήραν περισσότερα επιθετικά ρίσκα, οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερα προβλήματα και πήραν – έστω και με λίγο …άγχος και νευρικότητα- μια πολύτιμη νίκη.
Τεράστια ήταν η συνεισφορά του Ζέκα στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος, αφού ο Πορτογάλος ήταν …παντού στο γήπεδο, “γέμιζε” τη μεσαία γραμμή με τη -γεμάτη ενέργεια- παρουσία του και ήταν – για άλλο ένα παιχνίδι- η κινητήριος δύναμη της ομάδας του.
Πειθαρχημένο παιχνίδι από τον Μαρινάκη στην καλύτερη του εμφάνιση μετά την επιστροφή του στον Παναθηναϊκό, σταθερός ο Στιλ και …παρών όταν χρειάστηκε, λίγα λάθη στα μετόπισθεν, ο Νάνο είχε θετική απόδοση, αρκετές ήταν οι βοήθειες από το Λαγό στο αμυντικό κομμάτι, ενώ δραστήριοι, αλλά …φλύαροι ήταν οι Ατζαγκούν και Αμπέντ. Ο Καρέλης προσπάθησε αρκετά, ωστόσο “εγκλωβίστηκε” από την πολυπρόσωπη αμυντική γραμμή της ομάδας των Ιωαννίνων, ενώ ο Πέτριτς εμφανίστηκε …ελάχιστα στο ματς.