Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει για το θαύμα της Λέστερ του Κλαούντιο Ρανιέρι στο blog του novasports.gr και προτείνει στις μεγάλες δυνάμεις του αγγλικού ποδοσφαίρου τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα δώρα για τους πάγκους τους...

Η Λέστερ κέρδισε την Τσέλσι με 2-1 και θα κάνει Χριστούγεννα στην πρώτη θέση της Πρέμιερλιγκ.

Οι Αγγλοι τα χουν χαμένα με αυτά που κάνει ο Ιταλός και προβληματίζονται πολύ σοβαρά για το ποια θα είναι στο εξής η κατάσταση στο πρωτάθλημά τους. Πρώτα από όλα προβληματίζονται για το ποιοι προπονητές χρειάζονται στις ομάδες τους. Ο Μουρίνιο φέτος ζει την απόλυτη αμφισβήτηση. Εχει ταραχτεί τόσο πολύ που λέει κουταμάρες: το μόνο που δεν έχει πει ακόμα είναι ότι θα πρόκειται για προσωπικό κατόρθωμα αν καταφέρει και κρατήσει την Τσέλσι στην κατηγορία.

Ο Φαν Γκαάλ προκαλεί τα γέλια, όχι μόνο των εχθρών του, αλλά και των φίλων του: κατάφερε να τα πάει χειρότερα από τον μεγάλο Ντέιβιντ Μόγες. Ο Αρσεν Βενγκέρ έχει γεράσει: οι οπαδοί της Αρσεναλ τρέμουν στην ιδέα ότι η ομάδα θα αντιμετωπίσει την Μπαρτσελόνα, που θα παίζει χωρίς τον Ελαμπντελαουί και τον Μαζουακού. Ο Κλοπ ξεφούσκωσε σε χρόνο ρεκόρ κι ο Πελεγκρίνι δεν έχει πείσει κανένα οπαδό της Σίτι: ούτε καν τον Γιάννη Καραλή. Και την ίδια στιγμή όλοι αναρωτιούνται πως τα κατάφερε η Λέστερ να κάνει αυτή τη σεζόν με το Ρανιέρι.

Η απάντηση είναι απλή: ο Ιταλός έμαθε πολλά από το άτυχο πέρασμά του από την Ελλάδα. 
Οι Αγγλοι ως γνωστόν ανακάλυψαν το ποδόσφαιρο: εν έτη 2016 οφείλουν να το ξαναανακαλύψουν ρίχνοντας τα μούτρα τους και κάνοντας μια στροφή στην ελληνική ποδοσφαιρική αγορά. Η περίπτωση Ρανιέρι (τους) διδάσκει ότι αν σε πουν άσχετο στην Ελλάδα και σε απολύσουν με τα μπράβο των δημοσιογράφων, είσαι έτοιμος για καριέρα στην Πρέμιερλιγκ. Θάρρος χρειάζεται και τα προβλήματα τους θα βελτιωθούν. 

Η Τσέλσι για να επιστρέψει στην κορυφή πρέπει να πάρει τον Σέρχιο Μαρκαριάν όσο πιο γρήγορα γίνεται: στο φινάλε έχασε κι αυτός από τα Νησιά Φερόε. Επειδή για τον Μαρκαριάν είναι θέμα χρόνου να ενδιαφερθούν και η Σίτι και η Αρσεναλ, έτσι και χάσουν το πρωτάθλημα, δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Για τη Σίτι υπάρχει η πολύ καλή λύση Νίκος Κωστένογλου, που έχει απολυθεί και από την Εθνική και από τις άλλες ομάδες στις οποίες έχει δουλέψει. Για την Αρσεναλ υπάρχει η σταθερή αξία που ακούει στο όνομα «Τζαλακώστας»: είχε φάει δέκα γκολ με την Εθνική Νέων και είχε απολυθεί, και εκτός από αυτά είναι στα υπέρ του ότι τον είχε πάει- λέει – στην Εθνική Νέων ο ίδιος ο Ρανιέρι – άλλο αν αυτό ο Ιταλός δεν το έμαθε ποτέ.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αρκετά ταλαιπωρήθηκε με τους διάφορους που μάζεψε μετά τον Σερ Αλεξ: αν θέλει έμπειρο και με πείρα απόλυσης από Εθνική Ελλάδος, υπάρχει πάντα διαθέσιμος ο Σερ Κώστας Πολυχρονίου. Υπάρχει και ο φίλος Σερ Τάκης Λεμονής, αλλά χωρίς απόλυση από την Εθνική στο βιογραφικό είναι ρίσκο. Τώρα που τα γράφω αυτά μαθαίνω ότι η Σουόνσι μάλλον θα αφήσει ήσυχο τον Πογέτ για να πάει στη λύση που ακούει στο όνομα κυρ Βασίλης Δανιήλ – έστω και προσωρινά θα επιστρέψει το παιγνίδι από τις πτέρυγες.

Πρέπει όμως να βιαστεί γιατί τον κυρ Βασίλη έχει σταμπάρει και η Λίβερπουλ: κι αυτός κι ο Κλοπ είναι απόφοιτοι της Σχολής της Κολωνίας, αλλά ο Δανιήλ έχει στα υπέρ του ότι ήταν στην Εθνική Ελλάδος: αυτό είναι που κυρίως μετράει. Προσωπικά θα πρότεινα στους Αγγλους να μην περιοριστούν στους πρώην ομοσπονδιακούς της Ελλάδας, αλλά στους γενικά απολυμένους από ελληνικές ομάδες, με λοιδορίες αντίστοιχες του Ρανιέρι («μυρωδιάς», «χωρίς πρωτάθλημα», «άσχετος» κτλ).

Ο Γιώργος Βαζάκας καλό θα ήταν να πάρει μια ευκαιρία στην Εβερτον: έχει απολυθεί από πολλές ελληνικές ομάδες και αυτό δείχνει ότι το αξίζει. Ο Σούλης Παπαδόπουλος, φίλος κι αδερφός, και μόνο για το ότι πρέπει να έχει περάσει τέσσερις φορές από τον Ολυμπιακό Βόλου, πρέπει να κάτσει στον πάγκο της Τότεναμ. Και αν ντε και καλά οι Ιταλοί θέλουν Ιταλό με καταστροφικό πέρασμα από την Ελλάδα υπάρχουν ο Μπερέτα, που τον έδιωξε ο Ζαγοράκης στην προετοιμασία του ΠΑΟΚ, ο Γκουερίνι, που διέλυσε την Παναχαϊκή, ο Μαλεζάνι που αν αρχίσει το Ρούνεϊ στα «checazzo», ο άσσος της Γιουνάιτεντ μπορεί να βγάλει μαλλιά χωρίς να τρέχει σε ειδικούς. 

Ο Ρανιέρι έσωσε την ψυχή της Πρέμιερλιγκ θυμίζοντας στους Αγγλους τα παλιά καλά χρόνια που οι εκπλήξεις ήταν κανόνας. Μόλις πάρουν κι άλλους προπονητές που έχουν απολυθεί σε χρόνο ρεκόρ στην Ελλάδα, θα ξαναθυμηθούν τη χαρά του ποδοσφαίρου. Η έστω μόνο τη χαρά. Μετράει πιο πολύ από το ποδόσφαιρο. 

Καλά Χριστούγεννα….