Όπως ακριβώς είχε συμβεί χιλιάδες φορές νωρίτερα, ο Καρλ Μαλόουν πήρε μια πάσα από τον συμπαίκτη του Τζον Στόκτον στη γωνία του γηπέδου και σκόραρε με ένα τζαμπ σουτ από τα πέντε μέτρα στη διάρκεια της δεύτερης περιόδου του αγώνα με το Ντένβερ την 1η Φεβρουαρίου του 1995.
Παρότι, η φάση αποτελούσε ρουτίνα για τους δύο all stars η συγκεκριμένη ήταν για το βιβλίο των ρεκόρ. Η ασίστ του Στόκτον ήταν η νούμερο 9922 της καριέρας του και τον έφερε μια μπροστά από τον Μάτζικ Τζόνσον που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ο πρώτος πασέρ στην ιστορία του ΝΒΑ. Μόλις ολοκληρώθηκε η φάση 19.911 θεατές στο Ντέλτα Σέντερ της Γιούτα σηκώθηκαν από τις θέσεις και έμειναν όρθιοι για αρκετά λεπτά χειροκροτώντας το νέο ρέκορντμαν.
‘’Οι συμπαίκτες μου ήθελαν να είναι σίγουροι ότι θα κάνω το ρεκόρ απόψε’’, είπε στο τέλος του αγώνα και τυπικά όπως πάντα μοιράστηκε την επιτυχία. ‘’Ο Καρλ είναι υπεύθυνος για τις περισσότερες από τις πάσες μου που έγιναν ασίστ’’, συμπλήρωσε και δεν είχε άδικο.
Οι δύο τους αποτέλεσαν για σχεδόν δύο δεκαετίες το τέλειο δίδυμο. Ο βασιλιάς των ασίστ παρέα με τον Καρλ Μαλόουν μετέτρεψαν τη συνεργασία ψηλού-κοντού, το pick’n’roll σε ένα σύστημα που έγινε διάσημο σε όλο το μπασκετικό κόσμο και τους έκανε διάσημους ως ένα τέλειο παράδειγμα συνεργασίας. Όλοι ήξεραν το σύστημα του κόουτς της Γιούτα, του Τζέρι Σλόαν αλλά κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να το αντιμετωπίσει εύκολα.
Οκτώ χρόνια αργότερα από τη βραδιά της 1ης Φεβρουαρίου του 1995 που έγινε ρέκορντμαν του ΝΒΑ σε ασίστ ο Στόκτον έβαλε αυλαία σε μια καριέρα 19 ετών στο ΝΒΑ. Στο τέλος της ήταν ακόμη ο πρώτος πασέρ της ιστορίας, όπως είναι και μέχρι σήμερα, έχοντας ξεπεράσει τις 15.000, ενώ με μεγάλη διαφορά είναι και ο πρώτος στα κλεψίματα στην ιστορία του ΝΒΑ. Καθόλου άσχημα για ένα πλέι μέικερ που πάντοτε ήταν old school, πάντοτε έμοιαζε ένα βήμα πιο αργός για την εποχή του, πάντοτε έκανε τον κόσμο να πιστεύει ότι ήταν παλιάς κοπής αλλά έβρισκε τον τρόπο να κερδίζει τους αντιπάλους του. Πολλοί λένε ότι ήταν θέμα μπασκετικού DNA αφού ο Στόκτον ανήκει σε μια οικογένεια που έχει ρίζες στο άθλημα από την εποχή του παππού του και την παράδοση ακολουθούν σήμερα τα δικά του παιδιά. Άλλοι υποστηρίζουν ότι επιβίωσε στον δύσκολο κόσμο του ΝΒΑ απλά γιατί είχε μέσα του το αίμα των μαχητικών Ιρλανδών και των μεθοδικών Ελβετών αφού από αυτές τις δύο ευρωπαϊκές χώρες προέρχονταν οι πρόγονοι του.
Αλήθεια ή ψέματα το σίγουρο είναι ένα: Ο Στόκτον αποτέλεσε την επιτομή της συνέπειας και της σταθερότητας. Έπαιξε και τα 19 χρόνια της καριέρας του στην ίδια ομάδα. Κανείς άλλος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ δεν έχει παίξει περισσότερα από τα 1504 παιχνίδια που φόρεσε ο Στόκτον τη φανέλα της Γιούτα, κανείς άλλος δεν είδε μια τόσο σταθερή καριέρα 19 ετών στη διάρκεια της οποίας από ένα σύνολο 1527 αγώνων έπαιξε σε όλους πλην 23!!! Μάλιστα στην πραγματικότητα τα λιγοστά παιχνίδια που έχασε ο Στόκτον ήταν τα περισσότερα (18 από τα 23) την ίδια περίοδο (1997-98) όταν βίωσε τον μοναδικό σοβαρό τραυματισμό της καριέρας του. Από τα 1504 ματς της καριέρας του έπαιξε δίπλα-δίπλα με τον Μαλόουν τα 1412 από αυτά. Οι λέξεις διόσκουροι, συνοδοιπόροι και όλες οι σχετικές στο μπάσκετ αρχίζουν και τελειώνουν με τα ονόματα τους. Αλλά ο Στόκτον δεν ήταν old school μόνο στο παιχνίδι του. Ακόμη και προς το τέλος της καριέρας του όταν όλο το ΝΒΑ είχε υιοθετήσει τα μακριά μπάγκι σορτς που έφταναν μέχρι τα γόνατα ο ίδιος συνέχιζε να φοράει κοντά στενά σορτς. Όταν η κουλτούρα του ραπ και των γκέτο μπήκε για τα καλά στο ΝΒΑ και την υιοθέτησαν ακόμη και λευκοί ο Στόκτον συνέχισε να εμφανίζεται μετά τα παιχνίδια ντυμένος με συντηρητικά κουστούμια και οι δηλώσεις του ήταν πάντοτε προσεγμένες, ου μην και….προβαρισμένες στο σπίτι! Στις 2 Μαϊου του 2003 όταν ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει το μπάσκετ το έκανε με μια απλή λιτή δήλωση και απέφυγε την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου. Πολύ αργότερα, δέχτηκε να παραβρεθεί σε μια τελετή όπου η Γιούτα τον τίμησε για την αποχώρηση του μετονομάζοντας τον δρόμο μπροστά από το γήπεδο της σε John Stockton Drive. Ένα χρόνο αργότερα αποσύρθηκε η φανέλα του με το νούμερο 12 και ένα άγαλμα του σε φυσικές διαστάσεις τοποθετήθηκε στην είσοδο του γηπέδου. Δίπλα, ακριβώς σε ένα αντίστοιχο του Καρλ Μαλόουν! Μαζί και στην μπασκετική αιωνιότητα το δίδυμο που θεοποίησε το pick’n’roll. Μαζί και στα βιβλία των ρεκόρ αφού το τέλος της κοινής τους καριέρας τους βρήκε να μην έχουν πάρει ποτέ πρωτάθλημα στο ΝΒΑ! Κάθε προσπάθεια τους απέτυχε και τις δύο φορές που έφτασαν σε τελικούς και κοντά στον τίτλο που άξιζαν έπεσαν πάνω στους ανίκητους Μπουλς και την ομάδα των 72 νικών! Ο Στόκτον δεν επεδίωξε καν να παίξει κάπου αλλού, όπως δοκίμασε ο Μαλόουν με τη μια σεζόν του στους Λέικερς, μήπως και έχει καλύτερη τύχη. Άλλωστε, το ίδιο είχε κάνει και στη διάρκεια της καριέρας του, τις χρονιές που ήταν free agent και αγνόησε τα σαφώς περισσότερα χρήματα που του έδωσαν άλλες ομάδες προτιμώντας να μείνει στην αγαπημένη του Γιούτα.
Θεωρητικά, ο Στόκτον αποτελεί την τέλεια απεικόνιση ενός αθλητή πιστού σε όλες τις βασικές αθλητικές αρχές. Η μήπως όχι; Οι αντίπαλοι του διαφωνούσαν. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι επιβίωσε χωρίς αθλητικά προσόντα και ταχύτητα στον δύσκολο και απαιτητικό κόσμο του ΝΒΑ επειδή ήταν βρώμικος παίκτης. Το 1997 στο σχετικό γκάλοπ του Sports Illustrated μεταξύ των παικτών του ΝΒΑ ψηφίστηκε ως ο δεύτερος πιο βρώμικος παίκτης του πρωταθλήματος πίσω μόνο από τον Ντένις Ρόντμαν των Μπουλς. Ακόμη και αν ισχύει αυτό ο Στόκτον δεν έπαψε ποτέ να είναι ένας τύπος πιστός στις αρχές του. Ένας τυπικός καθολικός στην πολιτεία των Μορμόνων που έφτιαξε μια φαμίλια με έξι παιδιά που όλα ασχολούνται με τον αθλητισμό! Ο ένας από τους γιους του παίζει κολεγιακό φουτμπολ, ο δεύτερος αγωνίζεται εδώ και μερικά χρόνια σε Γερμανικές ομάδες, ο τρίτος μόλις έκανε τα πρώτα του βήματα στο ΝΒΑ με τους Σακραμέντο Κινγκς, ο τέταρτος παίζει κολεγιακό μπάσκετ όπως και οι δύο κόρες της οικογένειας που ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση φοράνε τη φανέλα του πανεπιστημίου Γκονζάγκα. Την ίδια που φόρεσαν ο πατέρας τους αλλά και ο παππούς τους που μάλιστα διατέλεσε και γενικός διευθυντής της ομάδας του κολεγίου. Ο ίδιος αφού για αρκετά χρόνια απόλαυσε την οικογενειακή ζωή σήμερα είναι προπονητής στη γυναικεία ομάδα του πανεπιστημίου Μοντάνα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Στόκτον δεν βλέπει ως χόμπι την προπονητική αλλά μέσα στα επόμενα χρόνια θα τον ξαναδούμε πρωταγωνιστή από άλλο ρόλο στα γήπεδα του μπάσκετ.
