Σύγκρουση εγωϊσμών…

Παναθηναϊκός εναντίον ΠΑΟΚ απόψε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 19.00, σ’ έναν αγώνα που σαφώς άλλη σημασία και υπό άλλες συνθήκες θα ήθελαν και περίμεναν κι οι δυο ομάδες να διεξαχθεί. Οπως και να ‘χει όμως, ότι κι αν έχει συμβεί, δεν παύει να είναι ένας αγώνας ανάμεσα σε δυο ιστορικές ομάδες που μοιράζονται το στόχο των όσο δυνατών περισσότερων νικών μέχρι τέλους, η κάθε μια για τους δικούς της, ιδιαίτερους λόγους. Κανείς δεν αγνοεί και δεν παραγνωρίζει τα σημαντικότατα προβλήματα της ομάδας του Μαρίνου Ουζουνίδη, που της έχουν κοστίσει σημαντικότατες απώλειες σ’ επίπεδο ποδοσφαιρικών μονάδων. Σημαντική παράμετρος μεν αλλά χωρίς αυτό να μειώνει το βαθμό δυσκολίας ή επικινδυνότητας της επικείμενης αναμέτρησης. Κι’ αυτό επειδή σ’ αυτές τις συνθήκες ο εγωϊσμός, το πάθος κι η αποφασιστικότητα καλύπτουν και με το παραπάνω τα όποια κενά μπορεί να έχει κάποια ομάδα. Αλλωστε κατά το παρελθόν, σε ανάλογη, δυσχερή θέση έχει βρεθεί κι ο «Δικέφαλος» με τ’ αποτελέσματα ν’ αποδεικνύουν τα περί του λόγου του αληθές. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ επιστρέφει στη Λεωφόρο μετά τα όσα είχαν συμβεί πέρυσι στον αγώνα των δυο ομάδων στα πλέι οφ. 
 
Ολα αυτά είναι γνωστά και στις δυο πλευρές με τη κάθε μία να γνωρίζει τί να περιμένει από την άλλη. Μια – ούτως ή άλλως – δύσκολη έδρα, με κακή παράδοση για τον ΠΑΟΚ, που καλείται να επιστρατεύσει την απόλυτη συγκέντρωση και την αντίστοιχη αγωνιστική απόδοση προκειμένου να ανταπεξέλθει μ’ επιτυχία στις υψηλού βαθμού δυσκολίες – και σε ψυχολογικό επίπεδο – κόντρα σε μια ομάδα που προέρχεται από το εντυπωσιακό 3-0 επί του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη. Τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές στον «Δικέφαλο» παραμένουν σημαντικά φορτισμένοι για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, όπως – άλλωστε – έχουν ομολογήσει και δημόσια. Λόγος για τον οποίο αξίζουν συγχαρητήρια στην τεχνική ηγεσία για τη μέχρι τώρα διαχείριση και την επιτυχία της να μην περνάει όλο αυτό μέσα στο γήπεδο. Κάτι που θα ήταν ανθρώπινο αλλά κι – αναμφίβολα – επιζήμιο. Είναι σημαντικό δε, πως στο πίσω μέρος του μυαλού όλων υπάρχει και το ισχυρό κίνητρο της καλύτερης δυνατής ετοιμότητας εν όψει του τελικού, παράλληλα με τη δεδομένη διάθεση – απαίτηση να πορευθούν μέχρι τέλους μόνο με νίκες. 
 
Πρόκειται για τον αγώνα με τη μεγαλύτερη δυσκολία από όλες όσες προηγήθηκαν τον τελευταίο μήνα, καθώς η ομάδα θα υποβληθεί σε συνθήκες πίεσης, νεύρων κι έντασης, σ’ ένα γήπεδο μ’ εχθρικό κοινό απέναντί του. Δεδομένα ντέρμπι, όταν στις δυο αντίστοιχες φορές που κλήθηκε να το κάνει, περισσότερο με τον Ολυμπιακό και λιγότερο με την ΑΕΚ (σ.σ. λόγω γηπέδου) δεν τα είχε καταφέρει. Μόνον που όταν συνέβη αυτό ήταν σχεδόν μισό χρόνο πριν, όταν τα πράγματα δεν ήταν και τόσο καλά σ’ αγωνιστικό επίπεδο, αφού η ομάδα «ψαχνόταν» και δεν είχε ξεκινήσει τη φρενήρη πορεία που την έφερε ως εδώ. Δεν έχει καμία σχέση το αγωνιστικό πρόσωπο της σημερινής ομάδας με το αντίστοιχο εκείνης. Κι αυτό ακριβώς, καλούνται ν’ αποδείξουν σήμερα τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές στην πράξη. Γιατί θεωρητικά μπορεί να της αποδίδεται ο ρόλος του φαβορί, όμως σε τέτοιες αναμετρήσεις οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. 
 
Η απαίτηση για ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου εξ αρχής είναι δεδομένη, μ’ έλεγχο του ρυθμού και μεγάλη προσοχή στο παιχνίδι ταχείας μετάβασης των γηπεδούχων στο γήπεδο. Οι ικανότητες υπάρχουν κι είναι δεδομένες, όμως είναι απαραίτητη προϋπόθεση να συνοδεύεται από ποδοσφαιρικό εγωϊσμό και καλώς εννοούμενου πάθους για το αποτέλεσμα. Μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγκρουση που όλοι περιμένουν να δουν τί μπορεί να βγάλει …