Οι δύο αντίπαλοι του αποψινού τελικού της Ρώμης έχουν διαφορετικούς στόχους κι αφετηρία. Οι bianconeri στο δρόμο για το τέταρτο σερί νταμπλ, αναζητούν πειστική νίκη για να βάλουν «σιγαστήρα» στα μόνιμα παράπονα για διαιτητική εύνοια κι οι rossoneri ένα τρόπαιο που θα σώσει τη σεζόν τους.
La doppietta. Ιταλιστί το νταμπλ, scudetto και coppa μαζί. Η Γιουβέντους βρίσκεται στα πρόθυρα ενός ακόμη. Του τέταρτου διαδοχικού! Για κάποιους είναι βαρετό. Αποδεικνύει την έλλειψη ποδοσφαιρικού ανταγωνισμού στη γείτονα χώρα. Κι όμως, η απουσία έτερου διεκδικητή, ικανού να αμφισβητήσει τα κεκτημένα του βασιλιά, δεν τον εφησύχασε. Τουναντίον. Ο αυτοκράτορας ενίσχυσε τη στρατιά του, διασφάλισε την περίμετρο, δημιούργησε περισσότερα αναχώματα, υποστήριξε την πύλη του ούτως ώστε ο πολιορκητικός κριός του…εχθρού (Νάπολι, Ρόμα) να αποχωρεί μονίμως άπραγος και ηττημένος. Οι δύο τελικοί του Champions League το ’15 και το ’17 το αποδεικνύουν περίτρανα.
Τέσσερα χρόνια στο κόκκινο!
Εάν πάρουμε χαρτί και μολύβι, το επίτευγμα της vecchia signora είναι αξιοθαύμαστο. Επί των ημερών Αλέγκρι –από το καλοκαίρι του ’14 και μετά- η Γιούβε απέχει 8 ματς από τo maximum των αγώνων που μπορεί να δώσει ένας ευρωπαϊκός σύλλογος, εάν αφαιρέσουμε το ευρωπαϊκό Super Cup και το Παγκόσμιο Συλλόγων. Εντός των τειχών έχει το απόλυτο. Εκτός αυτών, διπλή παρουσία σε τελικό, το ’16 η Μπάγερν τη φρέναρε στους «16» και φέτος η Ρεάλ στα προημιτελικά. Εδώ και τέσσερα χρόνια, ο «Μαξ» βλέπει την ομάδα του ενεργή σε τρία ταμπλό. Ο αποψινός τελικός έρχεται σε ένα σημείο, στο οποίο η Γιουβέντους φτάνει ιδρωμένη, με το τελευταίο μόριο οξυγόνου στην κορυφή. Λίγο έλειψε το ορειβατικό σκοινί της να μην κρατήσει. Κάτι η ποιότητά της, ο πάγκος της, η τεχνογνωσία της κορυφής, κάτι η απειρία της Νάπολι, κάτι και τα παραδοσιακά διαιτητικά δωράκια, την βρίσκουν αρχές Μαΐου στη γνώριμη θέση της.
Το παράδειγμα του Μαρτίου
Όταν τον περασμένο Νοέμβριο οι ιθύνοντες της Μίλαν αντικατέστησαν τον Μοντέλα με τον Γκατούζο, όλοι περίμεναν από τον «Ρίνο» να παρουσιάσει μια ομάδα με πάθος και δύναμη. Κάτι που συνέβη. Όμως δεν ήταν μόνο αυτό. Στις νίκες με τη Σαμπντόρια και τη Ρόμα, οι Μιλανέζοι είχαν στυλ και κλάση. Ο Γκατούζο βρήκε την 11αδα του, τις σταθερές του. Συν τοις άλλοις «συνάντησε» και τον Τσαλχάνογλου. «Είναι ένα άτυπο δεκάρι» δήλωσε ο Γκατούζο μετά το 4-1 με τη Βερόνα το περασμένο Σάββατο. Εναγωνίως οι φίλοι της Μίλαν ψάχνουν ένα δεκάρι για να τους ομορφύνει το παιχνίδι. Άτυπο, μη άτυπο, από τους παρόντες μόνο ο άλλοτε παίκτης της Λεβερκούζεν μπορεί να αναλάβει το ρόλο. Αρκεί να μην χάνεται σε μεγάλα διαστήματα του ματς. Τη φανέλα με το 10 πάντως, εκείνος την έχει. Η πιο πρόσφατη σύγκρουση των δύο ομάδων έγινε στο Τορίνο την τελευταία ημέρα του Μαρτίου και δείχνει το δρόμο στον Γκατούζο. Μετά την ισοφάριση από τον Μπονούτσι, η Μίλαν είχε ευκαιρίες για να πάρει κεφάλι στο σκορ. Τις απώλεσε. Ο Αλέγκρι γύρισε στον πάγκο του και βρήκε χρυσάφι: Ντόουγκλας Κόστα και Κουαδράδο άλλαξαν τη φυσιογνωμία του ματς.
Μισή ευκαιρία ισούται με γκολ…
Ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια οι στατιστικολόγοι βρήκαν ένα νέο λατρεμένο αριθμητικό μέγεθος: expected goals, ήτοι οι πιθανότητες που έχει κάθε τελική προσπάθεια για να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα, λαμβάνοντας υπόψιν παραμέτρους, όπως η απόσταση, ο τρόπος εκτέλεσης κ.α. Πριν από το σαββατιάτικο ματς με τη Μπολόνια, η Γιουβέντους είχε πετύχει 81 γκολ στη Serie A. Το xG της έδινε 51. Δεν υπάρχει άλλη τέτοια επίδοση στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα την τρέχουσα σεζόν. Killers. Οι rossoneri ξέρουν πως πίσω από την κατάκτηση του Κυπέλλου, κρύβεται κι ένα εισιτήριο για τους ομίλους του Europa League. Ειδάλλως, θα αναγκαστούν να δώσουν μάχη με Αταλάντα και Φιορεντίνα στα δύο εναπομείναντα ματς του πρωταθλήματος. Ο Γκατούζο γνωρίζει τι τον περιμένει. «Όταν έπαιζα κόντρα στη Γιουβέντους, αισθανόμουν πως πρόκειται για μια ομάδα με φοβερή νοοτροπία. Έμπαιναν με το μαχαίρι στα δόντια. Ανέκαθεν με εντυπωσίαζε η πειθαρχία της, η αίσθηση της ομαδικότητας» δήλωσε μεταξύ άλλων στη συνέντευξη Τύπου της Τρίτης, για να συμπληρώσει: «Για εμάς αυτός τελικός είναι κάτι σαν Παγκόσμιο Κύπελλο». Στις αρχές Απριλίου επέκτεινε το συμβόλαιό του έως το 2021. Τα συμβόλαια όμως –παντού και δη στην Ιταλία- είναι για να σπάνε. Οι τίτλοι μένουν. Ειδικά για μια ομάδα που έχει να πάρει πρωτάθλημα από το ’11 και Κύπελλο από το ’03.