Η βραδιά του Κιέβου άφησε πικρή γεύση σε μια κατά κοινή ομολογία επιτυχημένη σεζόν για τη Λίβερπουλ. Η συμμετοχή (παρά το αποτέλεσμα) στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, δε μπορεί παρά να αφήνει θετικό πρόσημο στο τέλος μιας αγωνιστικής περιόδου, τη στιγμή που στην αμέσως προηγούμενη το συγκεκριμένο κλαμπ δεν είχε καν συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Το επίτευγμα των «κόκκινων» αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, αν αναλογιστεί κάποιος το γεγονός ότι ομάδες που δαπανούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία χρόνια, τρανταχτά παραδείγματα Μάντσεστερ Σίτι και Παρί Σεν Ζερμέν, δεν έφτασαν σε τελικό.
Μία σύντομη ματιά στην τροπαιοθήκη της Λίβερπουλ, την πλούσια σε τίτλους ιστορία της, προφανώς οδηγεί στην σκέψη πως κανένας τελικός δεν είναι ικανός από μόνος του να την αφήνει ικανοποιημένη. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση, και με τα δεδομένα των τελευταίων ετών, το αποτέλεσμα της δουλειάς του Κλοπ ήταν άκρως εντυπωσιακό.
Όταν η Λίβερπουλ έχει έναν τίτλο, αυτόν του Λιγκ Καπ το 2012, τα τελευταία 12 χρόνια, τότε δεδομένα έχει μπροστά της και τον επόμενο μεγάλο στόχο. Η συμμετοχή στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν η αρχή της ποδοσφαιρικής αντεπίθεσης του μεγάλου λιμανιού της Αγγλίας. Επόμενο κεφάλαιο στο σχέδιο επιστροφής στο ευρωπαϊκό προσκήνιο, προφανώς και είναι η κατάκτηση τίτλων. Εγχώριων και μη.
Για το επόμενο βήμα απαιτείται όμως και ενίσχυση. Ο εξαιρετικός της τελευταία διετία Ναμπίλ Φεκίρ της Λιόν, βρίσκεται ψηλά στη λίστα του Κλοπ, αφού στο δικό του πρόσωπο βλέπει τον παίκτη που θα κάνει ακόμη καλύτερη την ήδη παραγωγικότατη επιθετική του γραμμή. Ο Κεϊτά αποτελεί ένα ακόμη πρόσωπο που θα δώσει περισσότερες επιλογές στη μεσαία γραμμή. Από τη βραδιά του τελικού, ενδεχομένων να έχει μπει πολύ ψηλά στη λίστα και η απόκτηση τερματοφύλακα…
Η παρουσία του Κλοπ στην άκρη του πάγκου έδωσε στους κόκκινους ήδη πολλά. Συγκεκριμένη φιλοσοφία. Εξαιρετικό επιθετικό παιχνίδι. Ανάδειξη πρωταγωνιστών. Πόσοι πίστευαν ότι η ομάδα με τον Λόβρεν στόπερ, τους πιτσιρικάδες Αρνολντ και Ρόμπερτσον ακραίους μπακ, τον Μίλνερ τον Βαίνάλντουμ και τον Χέντερσον να πρωταγωνιστούν στο Τσάμπιονς Λιγκ…
Μανέ Σαλάχ και Φιρμίνο είναι επιθετικά όπλα που έδωσαν το κάτι παραπάνω. Προφανώς και είναι οι βασικοί και μεγάλοι πρωταγωνιστές αυτής της σεζόν. Όμως μόνοι τους δε θα πήγαιναν πουθενά.
Το βάθος του ρόστερ είναι αναγκαίο. Με 13 ή 14 παίκτες υψηλού επιπέδου να παίζουν παντού, δύσκολα βγαίνει κι άλλη τέτοια χρονιά. Με προσθήκη εργαλείων που θα δώσουν μεγαλύτερη ενέργεια και έκρηξη στον άξονα της μεσαίας γραμμής, οι «κόκκινοι» θα δυναμώσουν ακόμη περισσότερο.
Με περισσότερες επιλογές θα έχει και ο Κλοπ μια παραπάνω πιθανότητα να διαχειριστεί καλύτερα τις δύσκολες καταστάσεις. Όπως αυτή του τελικού, όταν είδε τον Ζιντάν να βάζει από τον πάγκο τον Μπέιλ… Φυσικά και με ότι ακολούθησε…
