Όλα τα ωραία έχουν και ένα τέλος… Έτσι και το αήττητο σερί του Πανιωνίου τερματίστηκε την Κυριακή κόντρα στον Λεβαδειακό. Σ’ ένα απόγευμα γιορτινό για τους “κυανέρυθρους” που ευελπιστούσαν να πανηγυρίσουν ένα νέο ρεκόρ, μετά από 30 σχεδόν χρόνια. Ρεκόρ που δεν ήρθε ποτέ όμως, αφού ο Λεβαδειακός κέρδισε 2-0.
Ένα ματς που “στράβωσε” από το νωρίς για τον Πανιώνιο. Δέχθηκε γκολ νωρίς-νωρίς και στο 13’ έμεινε με 10 παίκτες λόγω της αποβολής του Καρίμ Ανσαριφάρντ. Αυτό ήταν το “διπλό” πρώτο σοκ για τους “κυανέρυθρους”, οι οποίοι όμως δεν πτοήθηκαν και παρά το αριθμητικό τους μειονέκτημα πίεσαν και άγγιξαν την ισοφάριση, όμως το δεύτερο γκολ στην εκπνοή του πρώτου μέρους ήταν το τελειωτικό χτύπημα.
Το πείραμα με τον Παναγιώτη Κόρμπου στη θέση του κεντρικού αμυντικού δεν στέφθηκε από επιτυχία για δεύτερη φορά. Ο αρχηγός των “κυανέρυθρων”, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του, ήταν ο μοιραίος παίκτης στη φάση του δεύτερου γκολ που δέχθηκε η ομάδα του. Δυστυχώς ο Πανιώνιος δεν έχει τη δυνατότητα να χάνει τον Κόρμπο από τον χώρο του κέντρου και τον Οικονόμου από το κέντρο της άμυνας. Κάποια στιγμή θα το πλήρωνε αυτό.
Όπως και να χει, απέδειξε για ακόμα μία φορά πόσο δύσκολο είναι να κάμψει κανείς την αντίστασή του. Ακόμα και αν ο αντίπαλος έχει αριθμητικό πλεονέκτημα. Ο Λεβαδειακός μετά το 2-0, είχε μόλις μία φάση για να σκοράρει, με τον Ατζαγκούν. Ενώ ο Πανιώνιος είχε δοκάρι με τον Καραμάνο και προϋποθέσεις να απειλήσει την εστία του Βερέμκο. Η έλλειψη ψυχραιμίας, όμως, δεν επέτρεψε στους παίκτες του να εξαντλήσουν τις πιθανότητές που είχαν να επιστρέψουν στο παιχνίδι.
Η προσπάθεια έγινε και ήταν τεράστια, απλά στο παιχνίδι της Κυριακής έλειπε η σπίθα που θα άναβε και τη φωτιά. Ένα γκολ που θα άλλαζε και πάλι τις ισορροπίες του αγώνα και θα έβαζε τον Πανιώνιο μέσα στο κόλπο. “Είμαι περήφανος που συνεργάζομαι μ’ αυτά τα παιδιά. Απόψε έχουμε το κεφάλι ψηλά. Ως προπονητής υπάρχουν παιχνίδια που η ομάδα σου νικάει, όμως σαν προπονητής δεν κερδίζεις τίποτα. Υπάρχουν όμως παιχνίδια σαν και αυτά που έχεις χάσει, αλλά έχεις κερδίσει τόσα πολλά” είπε ο Ουζουνίδης με το τέλος του αγώνα.
Έτσι ακριβώς είναι.
Και το σημαντικότερο είναι πως αυτό ακριβώς αντιλήφθηκε και ο κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο. Στήριξε, χειροκρότησε, αναγνώρισε τις προσπάθειες των παικτών της ομάδας τους. Η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν στο τελευταίο 15λεπτο ήταν πρωτοφανής και σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως η ήττα ήταν προ των πυλών και η πολυαναμενόμενη γιορτή είχε χαλάσει από νωρίς. Κι όμως οι οπαδοί των “κυανέρυθρων” έμειναν μέχρι το τέλος για να χειροκροτήσουν τους παίκτες του Ουζουνίδη.
Ο Πανιώνιος μπορεί να έχασε τρεις βαθμούς σ’ αυτόν τον αγώνα, όμως κέρδισε τόσα πολλά πράγματα που μπορεί να μην γίνονται αντιληπτά τούτη τη στιγμή όμως μελλοντικά θα κάνει ενισχύσουν την ομάδα.
ΥΓ: Οι συζητήσεις του Μαρίνου Ουζουνίδη με τον Νίκο Ζαμάνη για ανανέωση της συνεργασίας με τους “κυανέρυθρους” είναι σε πολύ καλό σημείο και δεν αποκλείεται και μέσα στην εβδομάδα να υπάρξει επισημοποίηση. Εννοείται πως αυτή η εξέλιξη βοηθάει την ομάδα να σταθεροποιηθεί σε πολλούς τομείς και να οργανώσει από τώρα (πράγμα σπάνιο) την επόμενη χρονιά της.