Τα νοκ-άουτ παιχνίδια απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση από αυτά των ομίλων και ο Ολυμπιακός μέχρι τώρα τα αντιμετώπισε βάση σχεδίου ως όφειλε.
Βασικό συστατικό της μέχρι τώρα πορείας του είναι η άμυνα. Μπορεί στον Πέδρο Μαρτίνς να πιστώνεται (πολύ σωστά) το καλό ποδόσφαιρο που παρουσίασε πέρυσι, όμως τα όπλα της εφετινής απόπειρας εισόδου στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ είναι πέρα από τη συνοχή, η ΑΜΥΝΑ.
Είναι η απόλυτη συγκέντρωση στο πλάνο. Το μαρκάρισμα των εξτρέμ και οι βοήθειες στους μπακ. Η άμυνα που ξεκινά από τους επιθετικούς. Προφανώς και η παρουσία όλων στο ανασταλτικό κομμάτι με αποκάλυψη μέχρι τώρα τον Σεμέντο.
Όταν ο Μαρτίνς και κάθε Μαρτίνς ζητάει συγκέντρωση και στα 90 λεπτά έχει την εικόνα του τελευταίου δεκαλέπτου του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Ολυμπιακός είχε άριστη τακτικά συμπεριφορά στια 80 λεπτά. Όταν πίστεψε ότι το ματς τελείωσε στο 80’ μπήκε σε περιπέτειες από μία ομάδα που είχε δέκα παίκτες στο γήπεδο.
Οι «ερυθρόλευκοι» δε χρειάστηκε να κάνουν πολλά διαφορετικά πράγματα σε σχέση με το παιχνίδι κόντρα στην Πλζεν. Ούτε αμυντικά (αφού και κόντρα στους Τσέχους δε δέχθηκαν γκολ) ούτε και επιθετικά, αφού είναι δεδομένο ότι μπορούν να δημιουργήσουν περισσότερο. Οι «ερυθρόλευκες» γραμμές είχαν και πάλι συνοχή. Τα γρανάζια δεν είχαν δυσλειτουργίες. Από τη μία ο Ολυμπιακός σε εκτός έδρα ματς δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να του δημιουργήσει πίεση. Από την άλλη χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες βρήκε τις ευκαιρίες του και σκόραρε.
Το μεγάλο όπλο του Ολυμπιακού σε αυτή τη χρονική στιγμή είναι ότι είχε μόνο δύο νέους παίκτες στην ενδεκάδα του σε σχέση με την περυσινή σεζόν. Τον Σεμέντο και τον Βαλμπουενά. Αμφότεροι δε χρειάστηκαν καν χρόνο προσαρμογής. Άρα είναι περυσινή δοκιμασμένη και πετυχημένη συνταγή. Κάτι αντίστοιχο έκανε και πέρυσι ο Μαρτίνς στα πρώτα παιχνίδια του τότε ως προπονητής της ελληνικής ομάδας, με τη μεγάλη διαφορά όμως πως πλέον έχει δουλέψει ένα χρόνο με αυτούς τους παίκτες.
Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος την επομένη μιας πολύ σημαντικής νίκης στην Τουρκία, να κοιτάξει το τελευταίο 15λεπτο του αγώνα με τη Μπασακσεχίρ που παρεμπίπτοντος έμοιαζε με το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου στο Πλζεν…
Η προοπτική της συνάντησης με την Πόρτο του επιβάλει να διαγράψει από το… τσιπάκι του «νεκρά διαστήματα» παιχνιδιού, απέναντι στην ποιότητα και την εμπειρία αντιπάλων όπως οι «δράκοι».