Ο Γιάννης Αλαφούζος ήταν ο πρώτος που σήκωσε τη σημαία της… επανάστασης ενάντια στο “σύστημα” που υποστηρίζει ότι υπηρετεί η ΕΠΟ. Και στην πορεία βρήκε συμπαραστάτες στα πρόσωπα των Ιβάν Σαββίδη και Δημήτρη Μελισσανίδη.
Και σωστά έπραξε διότι “η ισχύς εν τη ενώσει” μπορεί να έχει πάντα καλύτερα αποτελέσματα.
Επίσης ήταν ο πρώτος που πέρασε την πόρτα του Σταύρου Κοντονή στη Γ.Γ.Α. και τον ανακήρυξε σε υφυπουργό της… κάθαρσης! Στην πορεία διαπίστωσε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως ακριβώς τα είχε στο μυαλό του.
Πρώτα είδε τον Παναθηναϊκό να πληρώνει ακριβά το νόμο Κοντονή μετά τα γεγονότα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και μετά πληροφορήθηκε ότι Σαββίδης και Μελισσανίδης τα είπαν με τον Θωμά Μητρόπουλο για το ποδόσφαιρο.
Έτσι όταν έφτασε η ώρα και η στιγμή να γίνει η συνάντηση των 4 μεγάλων με… διαιτητή τον Κοντονή για να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση για το άθλημα, αρνήθηκε να συμμετάσχει.
Για κάποιους έπραξε σωστά, για μένα και για ορισμένους άλλους, έχει κάνει λάθος. Γιατί όταν επιδιώκεις αλλαγές στο ποδόσφαιρο πρέπει να είσαι εκεί όταν αυτές -αργά ή γρήγορα- θα συμβούν.
Επίσης, ανεξάρτητα από το τι πιστεύεις για τον Μαρινάκη, πρέπει να τον αντιμετωπίσεις ως έναν από τους 4 ισχυρούς πόλους στο χώρο, αν όχι τον πιο ισχυρό σήμερα.
Να σταθείς απέναντί του και να θέσεις τα επιχειρήματά σου στο τραπέζι. Και για το καλό του ίδιου του Ολυμπιακού (για παράδειγμα) ο οποίος ενώ παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ, δεν έχει ανταγωνιστικό εγχώριο πρωτάθλημα για να βελτιώσει και το δικό του επίπεδο.
Από την άλλη ο Γιάννης Αλαφούζος πρέπει να σταθεί μπροστά στον καθρέφτη του και να κάνει την αυτοκριτική του για τους χειρισμούς του στον οργανισμό που λέγεται Παναθηναϊκός.
Γιατί αν δεν είδε τις χθεσινές κλήσεις του νέου ομοσπονδιακού προπονητή Μίκαελ Σκίμπε, οφείλει να το κάνει και να προβληματιστεί. Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει μετά την πώληση του Καρέλη στη Γκενκ, ούτε έναν παίκτη στην Εθνική ομάδα!
Το 2004 από τους 23 διεθνείς που είχε ο Ρεχάγκελ στην Πορτογαλία και πήραν το Euro, οι 7 ήταν παίκτες του Παναθηναϊκού (Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Σεϊταρίδης, Μπασινάς, Φύσσας, Γκούμας και Δημ. Παπαδόπουλος) και ένας (Καραγκούνης) γέννημα θρέμμα της Παιανίας, αλλά έπαιζε στην Ίντερ.
Σήμερα, 12 χρόνια μετά, ο Παναθηναϊκός δεν έχει εκπροσώπηση στο εθνικό μας συγκρότημα!
Πρόεδρε, άφησε λοιπόν τα άλλοθι και τους εγωισμούς, πάρε μέρος σε όλα τα φόρα που ενδέχεται να συμβάλουν στις όποιες αλλαγές στο ποδόσφαιρο, στάσου στο ύψος των περιστάσεων, δώσε όσες μάχες αντέχεις να δώσεις και προσπάθησε μαζί με εσένα να σηκωθεί και ο Παναθηναϊκός.
Γιατί το τριφύλλι έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα κι εσύ δεν είσαι άμοιρος ευθυνών.