Εμείς θέλαμε διακαώς να μείνει, αυτός που τον έδιωξε ήθελε μανιωδώς να τον διώξει, μετά εμείς διαφωνήσαμε με αυτόν, αυτός συμφώνησε με τους άλλους που δεν ήθελαν να φύγει και τελικά έγινε αυτό που όλοι διαφώνησαν να γίνει, έμεινε μέχρι να φύγει και τελικά έφυγε, αυτό κατάλαβαν όλοι…
Τη μαγική εκείνη στιγμή που ο κόουτς Θελάδες ξανα-ντυνόταν Λοπετέγι (το έκανε στην U-21) έκανε την προσπέραση στο virage ο τεχνικός διευθυντής, θρυλικός μαδριλένος αστέρας Φερνάντο Ιέρο και αντικατέστησε τον νέο προπονητή της Ρεάλ και παλιό πλέον της εθνικής! Τι δεν καταλαβαίνεις; Πλημμύρα στην Ισπανική Ομοσπονδία, τάααραααχήηηηη…
Ιέρο βέβαια σημαίνει 3 Τσάμπιονς Λιγκ (1998, 2000, 2002 με Ζιντάν), 5 πρωταθλήματα Ισπανίας με Ρεάλ, 127 γκολ, 601 ματς στη Μαδρίτη ως εμβληματικός αμυντικός για 14 χρόνια, 4ος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής με 29 γκολ σε 90 ματς μετά τους Ραούλ, Βίγια και Τόρες, τεχνικός διευθυντής στην εθνικής στις κούπες Ευρώπης 1998 και Κόσμου 2000, ασίστανστ του Κάρλο Αντσελότι μέχρι το 2014 και τη διαδοχή του από τον Ζινεντίν Ζιντάν. Τώρα, αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα…
Πάλιωσε λοιπόν κι ο Χουλέν (στα 19 χρόνια του, τερματοφύλακας στη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ, Βάσκος, κάποτε με Αρκονάδα στη Ρεάλ Σοσιεδάδ). Και πλήρωσε τη βιαστική επισημοποίηση της συνεργασίας του με την πρωταθλήτρια Ευρώπης (που θα ξαναβρεί τέτοια ευκαιρία ζωής), μία ημέρα μετά την πρόσληψή του ως αντικαταστάτης του Ζινεντίν Ζιντάν και δυο πριν την έναρξη των αγώνων στο Παγκόσμιο Κύπελλο! Βιάστηκε. Πολύ.
«Η εθνική Ισπανίας δεν είναι μαγαζάκι, έχει αρχές και αξίες» είπε ο εμβρόντητος από τις εξελίξεις πρόεδρος Ρουμπιάλες και τέλος… Ό,τι και να… Χου-λέν, έγκλημα δεν έγινε πάντως…
Οι επίσης εμβρόντητοι από τα γεγονότα παίκτες μπορεί με μπροστάρη τον Ράμος να ψήφισαν παραμονή-δαγκωτό του Λοπετέγι και να έβαλαν πολύ δύσκολα στον πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Λουίς Ρουμπιάλες, αλλά η ηθική προηγείται και η απόφαση του προέδρου αναστάτωσε αρχικώς προσωρινά και μετά μόνιμα τα αποδυτήρια. Το timing βλέπεται…
Τέλος ο Λοπετέγι, λοιπόν. Ο κόουτς των μικρών εθνικών ομάδων της Ισπανίας που πήγε στην Πόρτο το 2014 και έφυγε τον Ιανουάριο του 2016 (προημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ, 3-1 νίκησε τη Μπάγερν στο «Ντραγκάο» στην καλύτερη εμφάνιση των δράκων επί των ημερών του, ρεβάνς με βαρύ 6-1 στο Μόναχο και αποκλεισμός) και δεν στέριωσε στη διαδοχή του Λουίς Κάστρο αν και είχε τη στήριξη του προέδρου Ντα Κόστα και κόντρα στα προγνωστικά ανέλαβε την εθνική με στόχο το Μουντιάλ. Και η δουλειά του ανταμείφθηκε με ανανέωση συνεργασίας μέχρι το 2020. Πάλιωσε κι η ανανέωση…
Εκεί, στη Ρωσία πήγε περίπατο, αήττητος σε 20 ματς με 14 νίκες, αλλά δεν θα προλάβει να χαρεί τη δουλειά του στην τελική φάση. Ταυτόχρονα, σε Ρεάλ και εθνική, δύσκολο για Χουλέν, έτσι όπως έγινε και ανακοινώθηκε… Ό,τι και να… Χου-λέν…
Λοπετέγκι σημαίνει 12ος τεχνικός στη θητεία του Φλορεντίνο Πέρεθ στη Ρεάλ, συμπαίκτης 3 χρόνια στη Μπαρσελόνα και φίλος καλός του Γουαρδιόλα, προπονητής σε μικρές εθνικές των Δε Χέα, Μοράτα, Αλκάνταρα, Σέρχι Ρομπέρτο, Καρβαχάλ, Ίσκο, Κόκε, Σαούλ Νίγεθ. Τώρα, αρχίζουν τα δύσκολα, τώρα…
Στη Ρεάλ (είναι να απορεί κάποιος γιατί δε στεριώνει επιλογή προπονητή, δεν είναι να απορεί κάποιος από τη στιγμή που η «βασίλισσα» δεν ψάχνει προπονητή!), ο άπειρος κόουτς Λοπετέγι πάει ως διαχειριστής καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, ως διαχειριστής προσωπικοτήτων, ως μάνατζερ εθνικής ομάδας αστεριών, σε ηλεκτρικό πάγκο ομάδας την οποία αρνήθηκαν να αναλάβουν τόσοι και τόσοι… Ποτσετίνοι, αλλά ο ένας που βιάστηκε, το πλήρωσε. Χάνει μια μοναδική ευκαιρία σε Παγκόσμιο Κύπελλο να εξαργυρώσει τη δουλειά του, την ώρα που αναλαμβάνει την πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου. Δουλειά να υπάρχει…
Για καλό των «φούρια ρόχα» στο Παγκόσμιο Κύπελλο; Κάθε εμπόδιο για καλό, λένε. Η Ισπανία ήταν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2010 και εκτός διάκρισης το 2014 στη Βραζιλία, πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2012 και εκτός διάκρισης το 2016 με αποκλεισμό στη φάση των ομίλων, κοινώς εκτός μεταλλίων 6 χρόνια. Πολλά…
Η Ισπανία έχει εξαιρετική ομάδα για να την προπονεί ο Λοπετέγι, η Ρεάλ είναι μια εξαιρετική επιλογή για προπονητή που δεν είναι ο Λοπετέγι! Αυτά. Το λόγο έχει ο Ιέρο…
Εντάξει, και ο Ζιντάν δεν είχε την παραμικρή προπονητική εμπειρία, αλλά είναι ο Ζιντάν (και το απέδειξε πηγαίνοντας στη Ρεάλ, μένοντας και κυρίως… φεύγοντας!). Των τριών συνεχόμενων Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν είναι ο Χουλέν…