Ο Ισίδωρος Πρίντεζης γράφει στο προσωπικό του blog για την ψαγμένη επιλογή Βιεϊρά της Νις…

Ο νυν κόουτς της Λέστερ, θιασώτης των μονομαχιών και του σκληρού παιχνιδιού Κλοντ Πιελ έβαλε τις γερές βάσεις στο οικοδόμημα της Κυανής Ακτής, στον αστραφτερό γαλλικό νότο. 

Ο νυν κόουτς της Ντόρτμουντ, έμπειρος χειριστής του… Μπαλοτέλειου σταυρόλεξου Λουσιέν Φαβρ εξέλιξε μοναδικά τον σταθερό τρόπο παιχνιδιού, στη βάση ενός αποδοτικού, στη φιλοσοφία της ομάδας, συστήματος. 

Ο… ιταλοαναθρεμμένος παίκτης, αμερικανοθρεμμένος κόουτς Πατρίκ  Βιεϊρά, προπονητής στο αγροτικό του της Μάντσετσερ Σίτι U-21 για 2 χρόνια, είναι ο άνθρωπος αυτής της στιγμής για να αναλάβει, προερχόμενος από την ποδοσφαιρική ομάδα της Νέας Υόρκης New York City κοουτσάροντας τα τελευταία 2,5 χρόνια Πίρλο, Λάμπαρντ, Βίγια, την τεχνική ηγεσία της Νις. 

Ο άνθρωπος της στιγμής που ήθελε ο ψαγμένος πρόεδρος Ζαν-Πιερ Ριβέρ για να απογειώσει το στιλ παιχνιδιού, βασιζόμενος στη λογική και φιλοσοφία του προκατόχου του. Η Νις εξελίσσεται, το ψάχνει, δεν πάει σε πεπατημένες, εύκολες λύσεις προπονητικής διαδοχής. 

Ο Ζουλιέν Φουρνιέ πήγε στην Αμερική για να «ψήσει» τη συνεργασία με τη New York City  και να απεμπλέξει τον αστέρα του γαλλικού ποδοσφαίρου από το… Αμέρικαν dream! Η αποφασιστικότητά του Βιειρά μέτρησε καταλυτικά στην τριετή συμφωνία…

Κάποτε, ο Γερμανός προπονητής Γκέρνοτ Ρορ στο παλιό γήπεδο, το «Stade du Ray» πάλευε με πενιχρά μέσα κόντρα σε μεγαθήρια. Η γερμανική λογική του βοήθησε τη Νις να είναι πειθαρχημένη και αποτελεσματική χωρίς Σερί, Πλεά, Ζερμέν, Μπαλοτέλι, Ντάντε, Ντάλμπερτ, Κοζιελό, Μπεν Αρφά, Σνάιντερ και να μην κινδυνεύσει ποτέ να γίνει ασανσέρ της κατηγορίας. Το αντίθετο μάλιστα. Έγινε η πιο σημαντική, αξιόπιστη σταθερά της Λιγκ1.

Το «Stade du Ray» αποτέλεσε παρελθόν το Σεπτέμβριο του 2013, όπως και η εικόνα της ομάδας από την Κυανή Ακτή τα τελευταία χρόνια (4 πρωταθλήματα, τελευταίο το 1959). Το νεόδμητο «Allianz Riviera» ανέβασε επίπεδο τη Νις. Το στιλ παιχνιδιού παρέμεινε αλέγκρο, γοητευτικό, θεαματικό, ανατρεπτικό, φουλ επιθετικό, η χαρά του τηλε-θεατή. 

Ο Λουσιέν Φαβρ την πρώτη χρονιά του εμφάνισε μια ομάδα σκέτη απόλαυση, διεκδικώντας ακόμη και τίτλο με Μονακό και Παρί. Τη σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε, με προετοιμασία και ματς νωρίς λόγω Ευρώπης, τερμάτισε 8η στο φινάλε της Λιγκ1, πληρώνοντας την κακή εκκίνησή της και την αφέλεια σε πολλά καθοριστικά ματς της σεζόν.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής το 1998 Βιεϊρά (τρίτος «παγκόσμιος» κόουτς σε πάγκο ομάδας Λιγκ1, μετά τον Ντεσαν στη Μαρσέιγ και τον Μπλαν στη Μπορντό και την Παρί) είναι πραγματικά τυχερός. 

Δεν θα κάνει το πρώτο, δύσκολο ματς, όπως ο Πιελ που βρήκε τους «νισουά στο… μπουσούλισμα (βασικό σύστημα 4-3-3, αλλά και 4-4-2). 

Δεν θα κάνει το δεύτερο, πιο σταθερό βήμα του Φαβρ, της… εφηβείας των… «αετών», ταχύ, πειστικό (κλασικό 4-3-3). 

Τώρα η Νις είναι αποφασισμένη, με μόλις τρίτο διαφορετικό τεχνικό από το 2012 να τρέξει, δεν έχει άλλη επιλογή, είναι στο τρίτο στάδιο του πρότζεκτ «δημιουργία μεγάλης ομάδας». 

Και ο Πατρίκ (στην επιστροφή του στη Γαλλία 22 χρόνια μετά το αντίο στις Κάννες, λάτρης του 4-3-3, άρα μελετημένη επιλογή εξασφάλισης συνέχειας) είναι ο κατάλληλος οδηγός λίγο πριν το βιράζ της τελικής ευθείας (της Λακρουαζέτ!) για τη μεγάλη διάκριση…