Όσα σπουδαία κατάφερε ο Κριστιάνο Ρονάλντο στο παιχνίδι με την Ισπανία, τα χρωστάει κυρίως στους αντιπάλους του, οι οποίοι φάνηκαν επηρεασμένοι απ’ τη “Λοπετεγκιάδα” κυρίως στο ξεκίνημα του παιχνιδιού. Ήταν ορατό πως οι Ισπανοί ήταν παραδομένοι στις δεύτερες σκέψεις τους, που τους οδηγούσαν σε στιγμές αδυναμίας απέναντι στους Πορτογάλους, που μπήκαν στο χορτάρι του Σότσι για να μην χάσουν το ματς και βρήκαν… πορτοφόλι.
Η Ισπανία είναι πολύ ποιοτικότερη της Πορτογαλίας και οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα δεχόταν το συνεχές μαρτύριο του αλάνθαστου passing game, θα είχε καταρρεύσει. Η Πορτογαλία διαθέτει τον μεγαλύτερο και πιο αποφασισμένο ποδοσφαιριστή του πλανήτη, ο οποίος κατάφερε να διασώσει το κύρος της πρωταθλήτριας Ευρώπης μόνος του! Η συνέχεια του τουρνουά για την Πορτογαλία δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, αν δεν ανεβάσουν λίγο το τέμπο οι συμπαίκτες του CR7. Ο Γκουέδες έδειξε ανέτοιμος να σταθεί δίπλα σε ένα μέγεθος όπως του Ρονάλντο και ο Κουαρέσμα δεν έχει τις δυνάμεις του παρελθόντος.
Την ίδια ώρα η Ισπανία έφτασε μια ανάσα από μια τεράστια νίκη ψυχολογίας και ουσίας και έδειξε να έχει πολύ πιο δυσεπίλυτο -για τον αντίπαλο- πλάνο, από εκείνο της “one man show” Πορτογαλίας. Ο Ινιέστα παραμένει το μυαλό της ομάδας και η αποχώρηση του απ’ το ματς άφησε σημάδια στον τρόπο ανάπτυξης της “φούρια ρόχα”. Ο Ντιέγκο Κόστα κλασικά βάζει γκολάρες, λες και δεν τρέχει τίποτα. Η ομάδα του Ιέρο διαθέτει πολλά χρήσιμα γρανάζια και ομαδικό πνεύμα (η αποχώρηση Λοπετέγκι σίγουρα τους δημιουργεί έξτρα κίνητρο) και αυτά είναι γνωρίσματα ομάδας που μπορεί να φτάσει μακριά. Το κακό ματς του Νταβίντ Ντε Χέα θυμίζει την εξίσου άσχημη εμφάνιση του Ίκερ Κασίγιας το 2010, στην ήττα της Ισπανίας στο εναρκτήριο ματς του Μουντιάλ κόντρα στην Ελβετία. Στη συνέχεια η Ισπανία έγινε η πρώτη ομάδα που ξεκίνησε με ήττα σε παγκόσμιο κύπελλο και στη συνέχεια το κατέκτησε!
Αν το Ιράν που για την ώρα είναι το αφεντικό του ομίλου δεν παραγματοποιήσει την… κηδεία του αιώνα σε μια απ’ τις δύο ομάδες, η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν αγωνιστικά το πάνω χέρι στη διασταύρωση της φάσης των “16”, τόσο σε σχέση με την διοργανώτρια Ρωσία (που παραδοσιακά ξεφουσκώνει), όσο και με την Ουρουγουάη (που ψάχνει το καλό πρόσωπο των Σουάρεζ και Καβάνι).
ΥΓ. Οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι χρωστάμε ένα “ευχαριστώ” στις δύο ομάδες που μας χάρισαν αυτή τη ματσάρα μετά τις σούπες της χθεσινής ημέρας.