Η βραδιά του Βασίλη

Ο Ολυμπιακός παίζει τελικούς εδώ και αρκετό καιρό στην Ευρωλίγκα, αλλά απόψε στην Μόσχα πρέπει να κάνει κάτι περισσότερο: Ν’ αντιμετωπίσει την Χίμκι στον τελικό των τελικών, διότι μια νίκη μπορεί να του δώσει από απόψε την πρόκριση στους οκτώ, αλλά μια ήττα μπορεί να τον βάλει σε μεγάλες περιπέτειες! Δυστυχώς το ίδιο ισχύει και για την «πανάκριβη» αντίπαλο του που γνωρίζει ότι αν χάσει απόψε θα οριστικοποιηθεί η παταγώδης αποτυχία της φετινής επένδυσης που έγινε στην ομάδα και την οποία  πλέον κοουτσάρει ο Ιβάνοβιτς, αντί του Κουρτινάϊτις.

Ο Ολυμπιακός αν χάσει απόψε από την Χίμκι θα μείνει αυτόματα εκτός τετράδας αν ταυτόχρονα νικήσει η Ρεάλ εκτός έδρας την Λαμποράλ ή, η Μπάμπεργκ στην Μπαρτσελόνα. Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου καλούνται να κάνουν υπέρβαση καθώς τον τελευταίο καιρό δεν παίζουν καλά εκτός έδρας, την στιγμή που η Χίμκι με ρεκόρ 5-1 είναι σχεδόν ανίκητη στο γήπεδο της (έχει ηττηθεί μόνο από την Ρεάλ).

Η αποψινή βραδιά εξ’ ορισμού ανήκει στις μεγάλες προσωπικότητες, σε παίκτες σαν τον Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος πέρα από το ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση θα έχει και το πλεονέκτημα ότι στην περιφέρεια της Χίμκι δεν υπάρχει ο καλός αμυντικός που θα μπορούσε να δει στα μάτια τον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ο Ντράγκιτς θα προσπαθήσει, αλλά πιθανότατα δεν είναι αρκετός. Προφανώς η άλλη πλευρά έχει να αντιτάξει τους Ράϊς και Σβεντ, αλλά οι ομάδες χτίζονται, δεν αγοράζονται και οι Ρώσοι αυτό ακριβώς προσπάθησαν να κάνουν φέτος: Να αγοράσουν μια ομάδα! Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται με το ένα πόδι εκτός οκτάδας, παρά το ότι έχουν την τρίτη επίθεση της Ευρωλίγκα (83π.) και είναι πρώτοι στις ασίστ (20.1 μ.ο)

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, πρέπει να νικήσει την Χίμκι πρώτα από όλα στην ενέργεια! Η συνοχή των ερυθρολεύκων σε άμυνα και επίθεση θα πρέπει να αναδειχθεί με κάθε τρόπο. Ετσι θα καλυφθούν και τα όποια προβλήματα υπάρχουν (θα απουσιάσουν οι Λοτζέσκι, Μιλουντίνοφ) και θα αναδειχθεί το γεγονός ότι σε τελική ανάλυση ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα.

Η Χίμκι ξεκίνησε καλά την σεζόν, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και αυτό κόστισε μια σειρά από ήττες και μοιραία έχασε την δουλειά του ο Κουρτινάϊτις. Το περίεργο πρόγραμμα που είχε με πολλά παιχνίδια εντός έδρας στον πρώτο γύρο και μοιραία πολλά εκτός τον  δεύτερο γύρο, επηρέασε σημαντικά τα αποτελέσματα και μόνο τον Μάρτιο ισορρόπησε η κατάσταση με δύο νίκες (επί την Μπαρτσελόνα εντός και της Ζαλγκίρις εκτός) και δύο ήττες μακριά από την Ρωσία (με κάτω τα χέρια από την Λαμποράλ και δύσκολα από την Μπάμπεργκ) :

Η πρόσληψη του Ιβάνοβιτς ενεργοποίησε τον Κόπονεν και έδωσε περισσότερη αμυντική νοοτροπία σε μια ομάδα που είναι φανερό ότι υπάρχουν πολλοί στρατηγοί και λίγοι στρατιώτες.

Βαρόμετρο στην απόδοση της ομάδας είναι το δίδυμο Ράϊς, Σβεντ που παίρνει τις περισσότερες αποφάσεις. Η  κυρίαρχη λογική στην επίθεση είναι η δημιουργία ρήγματος από τον Ράϊς με σκριν πάνω στην μπάλα και τον Σβεντ στην αδύνατη πλευρά έτοιμο να επιτεθεί από close out.

Είναι σαφές ότι στην ομάδα ταιριάζει το  γρήγορο παιχνίδι και εκεί μπορεί να κάνει την διαφορά ο Σβεντ, αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει η Χίμκι να παίξει άμυνα και να εξασφαλίσει κατοχές, κάτι που επί Κουρτινάϊτις ήταν άγνωστη λέξη. Στο μισό γήπεδο η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ντέϊβις μειώνει τις επιλογές του Ιβάνοβιτς και μόνο τα βράδια που η Χίμκι είναι εύστοχη στα τρίποντα μπορεί να κάνει …ζημιά στις ομάδες πρώτου επιπέδου στην Ευρωλίγκα.

Ο Βιάλτσεφ, ο Μόνια και ο Κόπονεν, πάντως είναι εξαιρετικοί σουτέρ και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τους υποτιμήσει ή, ακόμη χειρότερα να τους ξεχάσει η άμυνα του Ολυμπιακού. 

Εκεί που έχει θέμα η Χίμκι και θα πρέπει να το εκμεταλλευτεί η ελληνική ομάδα είναι η πολύ μέτρια αμυντική λειτουργία των Ρώσων. Οι δύο ψηλοί, ο Ογκουστιν και ο Μπουν κάνουν ότι μπορούν, αλλά οι σταρ της περιφέρειας δεν έχουν το μυαλό τους στην άμυνα και πολύ συχνά οι αντίπαλοι γκαρντ στήνουν πάρτι όταν παίζουν με την Χίμκι. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια σε αυτές τις περιπτώσεις:

Η ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΧΙΜΚΙ

Εννοείται  ότι υπό αυτές τις συνθήκες που έχει χτιστεί και λειτουργεί η Χίμκι οι λέξεις πίεση, ένταση, παγίδες κ.λ.π είναι παντελώς άγνωστες…

Πολλοί μελετώντας τα στατιστικά βλέπουν ότι η Χίμκι είναι πρώτη στα κλεψίματα και επίσης πρώτη στα μπλοκ και εντυπωσιάζονται, αλλά ξεχνούν ότι το ρίσκο που παίρνει ο παίκτης για να κάνει ένα κλέψιμο ισοδυναμεί με μια σειρά από χαμένες άμυνες πριν και μετά από αυτή την φάση, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα μπλοκ που ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθούν ακρογωνιαίος λίθος στην αμυντική λειτουργία μιας ομάδας…   

Τα σχήματα  που χρησιμοποιεί ο Ιβάνοβιτς σπάνια επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Οι Ράϊς, Σβεντ κατά πρώτο λόγο και οι Κόπονεν, Ντράγκιτς κατά δεύτερο παίζουν τους βασικούς ρόλους στην περιφέρεια με τον Βιάλτσεφ να συνεισφέρει χάρις στο εξαιρετικό του σουτ τριών πόντων, ενώ η γραμμή των ψηλών έχει λιγότερο κόσμο και περισσότερες αδυναμίες. Ο Ογκουστιν είναι ο καλύτερος παίκτης, αλλά δεν έχει και την καλύτερη τεχνική του κόσμου, τον βοηθάει ο Μπουν και ο Χάνικατ, ενώ πολύ συχνά ανεβαίνει στο τέσσερα και ο Μόνια. Ο Ντέϊβις είχε από την αρχή της σεζόν προβλήματα τραυματισμών και στο τελευταίο ματς με την Ζαλγκίρις δεν έπαιξε καθόλου, ενώ κάπου στον δρόμο δεν άντεξε την πίεση και την κατάσταση στην Χίμκι και ο νεαρός Τοντόροβιτς που είχε κάνει καλά παιχνίδια στην αρχή της σεζόν (πιθανώς να συνεχίσει την σεζόν στο Μπιλμπάο). Επίσης είναι τραυματίας και πιθανότατα δεν θα παίξει απόψε ο Σοκόλοφ.

Οι βασικοί μοχλοί της Χίμκι στο Τοπ 16, όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα όπου απεικονίζονται  οι τρεις καλύτεροι παίκτες του Ιβάνοβιτς ανά στατιστική κατηγορία είναι οι Ράις,  Σβεντ στην περιφέρεια και ο Ογκουστιν κάτω από το καλάθι. 

 Ο Σβεντ είναι πρώτος σκόρερ της ομάδας, ο Ράϊς είναι εκείνος που διαχειρίζεται τις περισσότερες κατοχές, ο Ογκουστιν είναι ο αποτελεσματικότερος κοντά στο καλάθι, ο Χάνικατ είναι ο καλύτερος ριμπάουντερ, ο Βιάλτσεφ ο πιο εύστοχος στα τρίποντα, ενώ οι Κόπονεν, Ντράγκιτς και  Ντέιβις είναι ποιοτικοί και προσφέρουν σε πολλούς τομείς, αλλά δεν έχουν σταθερότητα στην απόδοση τους.

Αντί επιλόγου: Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να μπει στο γήπεδο ξεχνώντας την σημασία του αγώνα και να συγκεντρωθεί στην κάθε φάση ξεχωριστά: Θα πρέπει να πάει κατοχή με κατοχή το παιχνίδι και απλά να τα δώσει όλα! Αυτή είναι η συνταγή που κερδίζει…