Όταν σκοράρεις δύο φορές στην έδρα του αντιπάλου είναι αποτυχία να χάνεις την πρόκριση.
Όταν είσαι καλύτερος στη γενική εικόνα δύο ενενηντάλεπτων είναι αποτυχία να χάνεις την πρόκριση.
Όταν καταλαβαίνεις τους λόγους που την έχασες όμως είσαι πετυχημένος.
Η σύντομη εφετινή ευρωπαϊκή περιπέτεια του Αστέρα Τρίπολης περιέχει όλα τα παραπάνω. Τα συναισθήματα άλλαξαν πολλές φορές στη διάρκεια των 180 λεπτών. Η διαχείρισή τους δεν ήταν πετυχημένη στο πρώτο παιχνίδι όπως παραδέχθηκε ο Σάββας Παντελίδης, όμως υπήρξε εξέλιξη στη ρεβάνς.
Με παιδικό λάθος το 0-1 πριν τη λήξη του ημιχρόνου και παίκτη λιγότερο από το 48′. Ο Αστέρας δεν κλήθηκε να διαχειριστή μόνο συναισθήματα αλλά και το ίδιο το παιχνίδι, όπως και τις δυνάμεις του με δεδομένο ότι έπαιξε αρκετή ώρα με αριθμητικό μειονέκτημα.
Κι αν πήρε κακό βαθμό για τη νευρικότητα και την αδιακαιολόγητη βιασύνη του στο πρώτο ημίχρονο, πήρε και δέκα με τόνο στο δεύτερο ημίχρονο, όταν βρέθηκε… με την πλάτη στον τοίχο.
Σε εκείνο το σημείο και το συναίσθημα της όποιας απογοήτευσης διαχειρίστηκε και τις δυνάμεις του στη διάρκεια του αγώνα αφού πάλευε ως το 90′. Πολύ περισσότερο όμως διαχειρίστηκε το ποδόσφαιρο.
Ο Παντελίδης κατάφερε να πείσει τους παίκτες του στην ανάπαυλα ότι από αυτούς εξαρτάται η τύχη της πρόκρισης. Να τους ξαναδώσει… συντεταγμένες και κατεύθυνση κανονικού ποδοσφαίρου. Εκείνη με τη σειρά τους απέδειξαν ότι πραγματικά είναι μια πολύ καλή ομάδα. Οι περισσότεροι φανέρωσαν και τα ιδιαίτερα ατομικά τους χαρακτηριστικά κάνοντας τη διαφορά. Δημιούργησαν πολλές κλασσικές ευκαιρίες. Λίγο ο τερματοφύλακας Μπόγκνταν, λίγο τα μέτρια τελειώματα των φάσεων, λίγο και ο Γάλλος διαιτητής που δεν πήρε καλό βαθμό… δε τον άφησαν να πανηγυρίσει την πρόκριση.
Ο Αστέρας του Παντελίδη από πέρυσι έχει ξαναγίνει μια κανονική πολύ καλή ομάδα. Με αρχές και κατεύθυνση στο παιχνίδι της. Με κατανεμημένους, ξεκάθαρους και διακριτούς ρόλους. Με Έλληνες παίκτες όπως ο Κώτσιρας, ο Κυριακόπουλος, ο Δουβίκας, ο Τσιλιανίδης και ο Καλτσάς που έβγαλαν και προσωπικότητα, πέρα από ποιότητα.
Η δήλωση του Παντελίδη περί ενίσχυσης στην τρέχουσα μετεγγραφική περίοδο, δείχνει πως ο ίδιος δεν αυτοπεριορίζεται. Αναζητά την εξέλιξη και γνωρίζει πως δίπλα στους καλούς νεαρούς Έλληνες παίκτες χρειάζονται κάποια ακόμη κομμάτια για να είναι πλήρες το παζλ.
Και αυτά τα κομμάτια μοιάζουν να λείπουν από τον άξονα. Στόπερ, αμυντικός μέσος και επιθετικός μέσος. Η ραχοκοκαλιά των Αρκάδων χρειάζεται ενίσχυση. Προκειμένου να μην πέφτουν όλα τα βάρη σε Μουνάφο, Ιγκλέσιας στη μεσαία γραμμή, αλλά και γιατί είναι πάντα χρήσιμη η προσωπικότητα στην τελευταία γραμμή άμυνας μιας ομάδας.