Έκανε ντεμπούτο τον Ιούνιο του 2017 όταν σε αγώνα κυπέλλου της Μονακό του Λεονάρντο Ζαρντίμ με την Αζαξιό, πέρασε ως αλλαγή στο παιχνίδι για τα τελευταία 17 λεπτά. Την ίδια σεζόν έπαιξε 18 παιχνίδια στην δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας δίνοντας δείγματα γραφής για τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού του.

Έκανε ντεμπούτο τον Ιούνιο του 2017 όταν σε αγώνα κυπέλλου της Μονακό του Λεονάρντο Ζαρντίμ με την Αζαξιό, πέρασε ως αλλαγή στο παιχνίδι για τα τελευταία 17 λεπτά.
Την ίδια σεζόν έπαιξε 18 παιχνίδια στην δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας δίνοντας δείγματα γραφής για τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού του.

Ο Μαντί Καμαρά αγωνίστηκε 45 φορές στη 2η κατηγορία της Γαλλίας πριν υπογράψει στον Ολυμπιακό. Προφανώς και δεν αποκτήθηκε ως βασική επιλογή από τους “ερυθρόλευκους”. Ποιος όμως, με βάση την μέχρι τώρα εικόνα του στον αγωνιστικό χώρο μπορεί να πει πως αν βγει από την ενδεκάδα δεν θα λείψει…

Γεννημένος στη Γουϊνέα, ο 21χρονος μέσος παρουσιάζει βασικά στοιχεία για να ανταποκριθεί σε υψηλό επίπεδο. Ακατάπαυστο τρέξιμο, πάθος, προσαρμογή στα δεδομένα και τα θέλω που βάζει ο προπονητής.

Αντίληψη της υπερβολής και των λαθών του. Έχει το θράσος να πάρει προσπάθειες στην επίθεση, όφειλε όμως – και το έκανε – να το μετριάσει ούτως ώστε να μην σπαταλά άνευ λόγου επιθέσεις της ομάδας του με επιλογές που δεν έχουν μεγάλη τύχη για να πετύχουν.

Προφανώς και δεν είναι, ούτε θα γίνει, ούτε και μπορεί να συγκριθεί με κανέναν Τουρέ ή Καρεμπέ. Η υπερβολή άλλωστε δεν έκανε ποτέ καλό σε κανέναν. Κυρίως όμως δε τη χρειάζεται. Ο Καμαρά είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για τον προπονητή του. Παίκτης που τρέχει ακατάπαυστα παντού στο γήπεδο. Που παίζει άμυνα με ενέργεια και όχι παθητικά. Που μπορεί να βάλει τη μπάλα κάτω και να κάνει την πρώτη πάσα. 

Δεν είναι αυτός που θα βγάλει κάθετες στους επιθετικούς, ούτε αυτός που θα δώσει το επιθετικό τέμπο. Μαθαίνει τον ρόλο του και ανταποκρίνεται πολύ καλά σε αυτόν. 

Είναι πολύ σημαντικό για τον Καμαρά και για κάθε Καμαρά, να έχει ρόλο στον οποίο μπορεί να ανταποκριθεί. και αυτός έχει. Όπως επίσης να διαθέτει το θράσος που θα τον βοηθήσει να βελτιώνεται και να εξελίσσεται. Όπως επίσης να έχει την ψυχολογία για να ανταποκρίνεται σε δύσκολα. Όπως αυτό με τη Μπέρνλι όταν και έκανε το πέναλτι σε φάση που θα μπορούσε εύκολα να το αποφύγει. Όχι απλά δεν επηρεάστηκε όμως, αλλά έβαλε το κεφάλι κάτω, έπαιξε και… του έκατσε και η φάση του κερδισμένου πέναλτι από το δικό του σουτ για να εξιλεωθεί… 

Προς το παρόν, σε ένα πολύ μικρό δείγμα γραφής, δείχνει ικανός να ανταποκριθεί και να κερδίσει χρόνο συμμετοχής που ούτε ο ίδιος ίσως να μην πίστευε ότι θ έχει όταν έμπαινε στο αεροπλάνο για την Ελλάδα…