Ο ορισμός του παραλογισμού

Ευτυχώς, οι γραπτές δηλώσεις μένουν. Μπορείς να τις επικαλεστείς ξανά και ξανά, για να κρίνεις εκ των υστέρων τα λεγόμενα κάποιου. Έτσι και η δήλωση του προέδρου της ΕΠΟ, Ευάγγελου Γραμμένου, ακριβώς την ημέρα που ξεκινούσε το πρωτάθλημα της Super League της σεζόν 2018-2019, δηλαδή, το Σάββατο 25 Αυγούστου 2018, και αφορούσε ακριβώς αυτό.

Απομονώνω κάποια σημεία από τη δήλωση του προέδρου της ΕΠΟ, όπως:

α. “…η διαιτησία οργανώθηκε σε διεθνή πρότυπα και λειτουργεί σε καθεστώς αυτονομίας”

β. “…καλώ όλους τους εμπλεκόμενους στο ελληνικό ποδόσφαιρο να θέσουν πάνω από όλα το ίδιο το άθλημα, να το προστατεύουν και να συνεισφέρουν στη βελτίωσή του, μακριά από οξείες αντιπαραθέσεις και στείρο οπαδισμό, να απομονώσουν τα στοιχεία που πλήττουν το παιχνίδι και να πολεμήσουν με κάθε τρόπο τη βία. Να σεβαστούν τον αντίπαλο, να εμπιστευτούν τον διαιτητή…”

(Ολόκληρη τη δήλωση του Βαγγέλη Γραμμένου μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ)

Σωστά τα λέει ο πρόεδρος της ΕΠΟ. Ασφαλώς και τα λέει σωστά, κανείς νοήμων δεν μπορεί να πει το αντίθετο. Ελάτε, όμως, που μόλις έντεκα ημέρες μετά τη δήλωσή του καταγράφεται ένα στατιστικό δεδομένο στο πρωτάθλημα της κορυφαίας κατηγορίας στην Ελλάδα, που δύσκολα το συναντάς σε οποιαδήποτε άλλη Λίγκα παγκοσμίως και -δυστυχώς- αφορά στη διαιτησία. Σύμφωνα με τη σημερινή (5/9) ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, σημειώθηκε ανεπαρκές επίπεδο διαιτησίας στα έξι από τα δεκαέξι παιχνίδια της Super League των πρώτων δύο αγωνιστικών. Συγκεκριμένα, σε τέσσερα της πρώτης αγωνιστικής και σε δύο της δεύτερης.

Διαβάζει και ξαναδιαβάζει κανείς (και ο πλέον αδαής, δηλαδή) την ανακοίνωση της ΚΕΔ/ΕΠΟ, αντιλαμβάνεται ότι τίθενται εκτός ορισμών -μέχρι νεωτέρας- τρεις διαιτητές και ένας βοηθός διαιτητή, τη συγκρίνει με τη δήλωση του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας μόλις έντεκα ημέρες πριν και δεν πιστεύει στα μάτια του! Ειλικρινά, αν όλο αυτό δεν είναι ο ορισμός του παραλογισμού, τι στο καλό είναι;

Έξι αγώνες στους δεκαέξι συνολικά, σημαίνει ότι στις μισές σχεδόν αναμετρήσεις των δύο πρώτων αγωνιστικών οι διαιτητές έκαναν χοντράδες. Διότι, στην καθομιλουμένη αυτό σημαίνει “ανεπαρκές επίπεδο απόδοσης”, που αναφέρει στη σημερινή ανακοίνωσή της η ΚΕΔ. Αδιανόητο!

Το να έχει προκαλέσει το γεγονός “την ακραία απογοήτευση της ΚΕΔ” μάλλον είναι λίγο. Για τις ομάδες που αδικήθηκαν, οι χαμένοι βαθμοί προφανώς δεν θα επιστρέψουν ποτέ, ενώ στο μυαλό των φιλάθλων (αλήθεια, γι’ αυτούς δεν υπάρχει εν τέλει το πρωτάθλημα;) έχει προστεθεί άλλη μια αρνητική εικόνα διαιτησίας, η οποία δύσκολα θα σβηστεί.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν συνάδουν αυτά τα δύο πράγματα, δηλαδή η πίστη του προέδρου του ΕΠΟ ότι όλα θα πάνε καλύτερα αυτή τη σεζόν και η σημερινή (μόλις έντεκα ημέρες και δύο αγωνιστικές μετά) ανακοίνωση-απολογία-δημόσια εξομολόγηση της ΚΕΔ περί “ακραίας απογοήτευσης” για “ανεπαρκές επίπεδο απόδοσης” των διαιτητών στα μισά σχεδόν παιχνίδια των δύο πρώτων αγωνιστικών της μεγάλης κατηγορίας.

Κι επίσης, αυτό που θέλω να σημειώσω είναι ότι αν, κατά αντιστοιχία, σε μια ομάδα, και μάλιστα σε μια ομάδα που ξόδεψε πολλά χρήματα, μετά την προετοιμασία του καλοκαιριού οι μισοί σχεδόν παίκτες είχαν απογοητευτική απόδοση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είχε αλλάξει ο προπονητής…