Όταν είσαι ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό ξέρεις πολύ καλά πως κανένας αγώνας δεν είναι εύκολος. Και όταν είσαι ομάδα που κουβαλάει τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ελλάδας γνωρίζεις ακόμα καλύτερα πως ο κάθε αντίπαλος θα κάνει ότι περνάει από το… χέρι του για να σε κερδίσει. Η νίκη της ΑΕΚ κόντρα στον ΟΦΗ στο “Γεντί Κουλέ” φαίνεται (και είναι) εύκολη. Για να γίνει όμως εύκολη υπόθεση η κατάκτηση των τριών βαθμών ευθύνονται οι “κιτρινόμαυροι”.
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης παρέταξε την ομάδα του με τέσσερα νέα πρόσωπα σε σχέση με την Τούμπα και οι τρεις ήταν στην αμυντική τετράδα. Το 3-4-3 του Νίκου Παπαδόπουλου είχε στόχο στο να μπλοκάρει το παιχνίδι της ΑΕΚ από τον άξονα και την αποτροπή συνεργασιών με τους επιθετικούς. Το δήλωσε και ο ίδιος στη συνέντευξη τύπου μετά το ματς. Μπακασέτας (κυρίως) και Μάνταλος συνέκλιναν στον άξονα για να παίξουν είτε με τον Πόνσε, είτε με τον Κλωναρίδη που είχε εντολή να κινείται στον χώρο.
Η αμυντική λειτουργία του ΟΦΗ δεν είχε τρόπο να αντιμετωπίσει σε όλες τις περιπτώσεις το κάθετο ποδόσφαιρο της Ένωσης. Μάλιστα, στο πρώτο γκολ οι “κιτρινόμαυροι” (αν μέτρησα σωστά) άλλαξαν 14 πάσες πριν βρει τον ελεύθερο χώρο που χρειαζόταν ο Μπακασέτας για να σουτάρει και να γράψει το 0-1. Η αποβολή του Κομεσίδη και το γκολ του Γκάλο απλοποίησαν ακόμα περισσότερο τα πράγματα για τους φιλοξενούμενους. Οι 8 τελικές της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο φανέρωσαν τη σωστή δημιουργική λειτουργία της ομάδας με την αποτελεσμάτικοτητα να κάνει τη διαφορά.
Η αλήθεια είναι πως το 2-0 απλοποίησε παραπάνω από ότι θα έπρεπε, πνευματικά τουλάχιστον, την κατάσταση για τους παίκτες του Μαρίνου Ουζουνίδη. Οι Κρητικοί μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο χωρίς να έχουν να χάσουν κάτι περισσότερο. Το 0-2 και οι 10 παίκτες τους οδηγούσαν μόνο στο ρίσκο. Σε συνδυασμό με τη χαλαρότητα που έδειξαν οι “κιτρινόμαυροι” δημιούργησαν κινδύνους στην εστία του Μπάρκα, ο οποίος κράτησε ανέπαφη την εστία του. Το γκολ του Πόνσε απλά τελείωσε πιο γρήγορα το ματς.
Αν είσαι προπονητής σίγουρα δεν θέλεις να βλέπεις τους παίκτες σου να χαλαρώνουν. Τους θέλεις συγκεντρωμένους και πειθαρχημένους σε όλο τον αγώνα. Όχι τόσο για το ματς που έχει κριθεί, αλλά για να αποφευχθεί μια παρόμοια κατάσταση μελλοντικά. Όποιος έχει παίξει ποδόσφαιρο μπορεί να καταλάβει απόλυτα την χαλαρότητα που επέδειξαν οι κιτρινόμαυροι. Επιβλητικό πρώτο ημίχρονο, 2-0 μπροστά στο σκορ, παίκτης παραπάνω και ματς Τσάμπιονς Λιγκ μπροστά μέσα σε τρεις μέρες και ντέρμπι την επόμενη Κυριακή. Θέλεις δεν θέλεις το μυαλό χαλαρώνει από μόνο του.
Ο Ουζουνίδης χαρακτήρισε απογοητευτικό το δεύτερο ημίχρονο όχι γιατί ήταν άσχημη η εμφάνιση, αλλά για να ηχήσει καμπανάκι στα αυτιά των παικτών της ομάδας του. Πάντα το έκανε αυτό, σε όποια ομάδα και αν βρισκόταν.
ΥΓ: Μία ακόμα ατυχία για την ΑΕΚ. Ο Έλντερ Λόπες, εάν επαληθευθούν οι πρώτες εκτιμήσεις του ιατρικού επιτελείου, γίνεται ο τρίτος ποδοσφαιριστής της Ένωσης που μέσα σε έναν χρόνο παθαίνει ρήξη χιαστού (Μάνταλος, Γιόχανσον). Άτυχος ο Πορτογάλος που θα χάσει τη σεζόν, όμως η ΑΕΚ επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει στο εσωτερικό της και που τη δυναμώνει πιο πολύ μέρα με τη μέρα. Άπαντες στάθηκαν στο πλευρό του Λόπες, τον οποίο και προσπάθησαν να ηρεμήσουν και να συμπαρασταθούν. Με πρώτο πρώτο τον Λαμπρόπουλο που το έχει περάσει δύο φορές. Περαστικά και καλή επάνοδο, λοιπόν, στον Έλντερ Λόπες.