Τον Ολυμπιακό του Σαν Σίρο πρέπει να τον προβληματίσουν δύο πράγματα: Το γεγονός ότι ο Σισέ είναι μέσα και στα τρία γκολ της Μίλαν, αλλά ακόμα περισσότερο η νέα καθυστερημένη αντίδραση του Μαρτίνς, ο οποίος μπορεί στο ελληνικό πρωτάθλημα να κάνει αργά τις αλλαγές του, αλλά η Ευρώπη δεν είναι Ελλάδα!
Την ώρα που ο Γκατούζο έβαλε στο 55΄ τους Κουτρόνε και Χακάν για να πάρει το ματς, ο Μαρτίνς έκανε την πρώτη του αλλαγή στο 70΄ (αντί στο 60΄ή στο 65΄) με τον Ποντένσε στη θέση του Ναουέλ, αντί να περάσει τον Καμαρά και να βάλει στοπ στις όποιες ορέξεις των Ιταλών.
Στην άμυνα ο αδύναμος κρίκος ήταν ο Σισέ. Στο πρώτο γκολ χάνει την μπάλα στον αέρα κι αυτή πηγαίνει στα δίχτυα από την κεφαλιά του Κουτρόνε.
Στο 2-1 πάει άτσαλα πάνω στον Ιγκουαίν και «τρώει» την ντρίμπλα του, ενώ στο 3-1 «συνεργάζεται» άψογα με τον Σα, αφού δεν απλώνει το πόδι του για να στείλει την μπάλα κόρνερ στη σέντρα που βγαίνει από δεξιά, ενώ την ίδια ώρα ο Πορτογάλος τερματοφύλακας την βλέπει να περνά από τη μικρή περιοχή του, γονατίζει και την κοιτά να καταλήγει στον αφύλακτο Κουτρόνε.
Αυτή είναι η ιστορία των τριών γκολ της Μίλαν και της καθυστερημένης αντίδρασης του Μαρτίνς που δεν ανακάτεψε την… τράπουλα, αλλά έβγαλε και έβαλε παίκτες στην ίδια θέση.
Τα ερυθρόλευκα «συν»
Φυσικά υπάρχουν και αρκετά θετικά στοιχεία από την παρουσία του Ολυμπιακού στο Μιλάνο.
Πρώτο και καλύτερο η παρουσία του Γιάγια Τουρέ που ξεχώρισε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Παρ΄ ότι δεν είναι έτοιμος στο εκατό τοις εκατό, παρ΄ ότι δεν είναι ακόμα στα σωστά κιλά και στη σωστή φυσική κατάσταση, κυριάρχησε στη μεσαία γραμμή, προσφέροντας ηρεμία και αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι των ερυθρόλευκων και συνέβαλε στη σωστή μεταφορά της μπάλας.
Έβαλε έτσι σοβαρή υποψηφιότητα να βρεθεί και στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ για το ντέρμπι με την ΑΕΚ, αν όχι από το ξεκίνημα, τουλάχιστον ως αλλαγή.
Στα «συν» καταγράφεται και η καλή λειτουργία της ομάδας για 70 λεπτά σε ένα ματς υψηλής έντασης, παρ΄ ότι ήταν μια ενδεκάδα που δεν είχε ξαναβρεθεί σε επίσημο ματς μαζί.
Ο Κούτρης συνέχισε από εκεί που έμεινε πέρυσι, ο Γκερέρο έκανε ένα υπέροχο γκολ και πίεσε ψηλά με πολλές δυνάμεις, ενώ και ο Νάτχο με τον Γκιγέρμε στάθηκαν καλά.
Επίσης, σημαντική ήταν και η βοήθεια που έδωσαν οι δύο πρώην… Ιταλοί, Τοροσίδης και Φετφατζίδης.
Για… ρεζέρβες και για καθαρά… πειραματική ενδεκάδα τα πράγματα κύλησαν μάλλον ιδανικά ως το 70΄.
Με μία μόνο κίνηση, που για μένα θα ήταν η αλλαγή του Ναουέλ με τον Καμαρά και περισσότερο κράτημα της μπάλας στο κρίσιμο 9λεπτο της ερυθρόλευκης κατάρρευσης, ο Ολυμπιακός θα είχε μεγάλη τύχη να φύγει με το διπλό ή τουλάχιστον με ένα βαθμό από το Μιλάνο.
Με τα «αν» όμως, ούτε ποδόσφαιρο παίζεται, ούτε τα τρίποντα θεωρούνται δεδομένα.