Γλυκόπικρη γεύση αφήνει στον Ολυμπιακό το κλείσιμο του δεύτερου κύκλου συνεχόμενων αγώνων στη σεζόν, οι οποίοι είχαν υψηλότατο βαθμό δυσκολίας. Ειδικά μέσα σε μία εβδομάδα, έπαιξε κατά σειρά με τον ΠΑΟΚ εντός έδρας και την Μίλαν και την ΑΕΚ εκτός. Η συγκομιδή του ενός βαθμού από την ισοπαλία στο ΟΑΚΑ, σίγουρα δεν ήταν ο στόχος του. Και υπό αυτήν την έννοια, προκαλεί απογοήτευση.
Όμως, η άλλη όψη του νομίσματος κρύβει τρεις συνεχόμενες εξαιρετικές εμφανίσεις από μία νέα ομάδα που συνεχώς βελτιώνεται υπό τις οδηγίες του Πέδρο Μαρτίνς. Εντός αγωνιστικού χώρου, ο Πορτογάλος τεχνικός δημιουργεί ένα σύνολο το οποίο «γεννάει» προσδοκίες. Μόνο που τα αποτελέσματα είναι αντιστρόφως αντίθετα με τις πολύ καλές εμφανίσεις. Τι λείπει, λοιπόν, από τον Ολυμπιακό;
Αν βγάλουμε από την εξίσωση την Μίλαν που ήταν ματς ειδικών συνθηκών καθώς το timing υποχρέωσε τους «Πειραιώτες» να την αντιμετωπίσουν (με πειραματική ενδεκάδα) στον ιταλικό βορρά ανάμεσα σε δύο ντέρμπι, θα πρέπει να παραδεχθούμε πως κόντρα σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ ο Ολυμπιακός έκανε πάρα πολλά. Με την ομάδα της Θεσσαλονίκης είχε 23 τελικές έναντι τεσσάρων.
Με την ΑΕΚ προηγήθηκε, είχε δοκάρι, δέχθηκε την ισοφάριση στο 90’ (με την μπάλα να καταλήγει στον Μπακασέτα μετά από κόντρα, ενώ και στη φάση του δοκαριού των γηπεδούχων προηγήθηκε κόντρα) και στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων ο Γιάννης Φετφατζίδης έχασε ανεπανάληπτη ευκαιρία για να πάρει το τρίποντο η ομάδα του.
Τι λείπει; Στον αθλητισμό χρειάζεται και λίγη τύχη που στην παρούσα φάση έχει στρέψει την πλάτη της στον Ολυμπιακό. Όμως, η γενικότερη εικόνα δημιουργεί προσδοκίες στους φίλους των «Πειραιωτών» ώστε μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω των νέων υποχρεώσεων της Εθνικής, το καλό ποδόσφαιρο της ομάδας τους να συνδυαστεί με θετικά αποτελέσματα. Άλλωστε, μία ομάδα που δημιουργεί, στο τέλος θα κόψει καρπούς.
