Ο Ντέιβιντ Μπλατ είδε τους γκαρντ της ομάδας του να κυριαρχούν στο παρκέ απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, στη νίκη που σφράγισε το 2/2 των ερυθρόλευκων αυτή την εβδομάδα.
Βασίλης Σπανούλης, Νάιτζελ Γουίλιαμς – Γκος, Γιάνις Στρέλνιεκς και Βαγγέλης Μάντζαρης είναι αυτοί που καλούνται να ελέγξουν τον ρυθμό της ομάδας τους σε κάθε αγώνα και να συνδυάσουν οργάνωση και σκοράρισμα. Ο Χρήστος Καούρης ανατρέχει στα προηγούμενα παιχνίδια του Ολυμπιακού, μετρά την παραγωγικότητα και την βαρύτητα τους και την συγκρίνει με τον ανταγωνισμό.
Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τους πόντους κάθε γκαρντ ανά αγώνα, το σύνολο τους, αλλά και το ποσοστό των πόντων σε σχέση με τη συνολική παραγωγικότητα της ομάδας τους σε εκείνο το ματς.
Εξετάζοντας τα δεδομένα που προκύπτουν από τον παρακάτω πίνακα, φαίνεται ξεκάθαρα πως απέναντι στη Ρεάλ η περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού είχε την καλύτερη της φετινή βραδιά. Εντούτοις προκύπτουν και άλλα συμπεράσματα.
Η αστάθεια του Γουίλιαμς – Γκος:
Ο Αμερικανός είναι ρούκι στην Ευρωλίγκα, παίζει στην πιο κομβική θέση της 5άδας και βρίσκεται μόλις στην 2η χρονιά του στην Ευρώπη. Ο απόφοιτος του Γκονζάγκα έχει σκοράρει 10+ πόντους σε πέντε παιχνίδια της φετινής σεζόν, είχε την χειρότερη του βραδιά απέναντι στον «μεγάλο αδελφό» Μάικ Τζέιμς (4 πόντοι) ενώ δεν «μάσησε» απέναντι στα μεγαθήρια (13 με ΤΣΣΚΑ, Φενέρ, 23 με Ρεάλ). Στα καλά νέα, το γεγονός ότι μένει μακριά από τα λάθη, με αναλογία 4.3 ασίστ / 1.3 λάθη σε 26:20 συμμετοχής. Ο Μπλατ αναφέρθηκε σε αυτόν στη συνέντευξη τύπου του χθεσινού αγώνα με τη Ρεάλ, με μια “trust the process” προσέγγιση.
Ο κρίσιμος τρίτος πόλος
Με τον Βαγγέλη Μάντζαρη σε θέση 11ου παίκτη (βάσει χρόνου συμμετοχής), η απόδοση του Γιάνις Στρέλνιεκς αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα. Ο Μπλατ χρησιμοποιεί συχνά τον Άξελ Τουπάν στο «2», δίνοντας στην ομάδα του μέγεθος και αμυντική ικανότητα, ο Γάλλος έχει ανταποκριθεί σε γενικές γραμμές, αλλά δεν είναι δημιουργός, ούτε μπορεί να ανταποκριθεί απέναντι σε πιεστική άμυνα στη μπάλα. Από τον παραπάνω πίνακα μπορείτε να δείτε πως στις τέσσερις από τις πέντε φετινές νίκες του Ολυμπιακού ο Στρέλνιεκς είχε 10+ πόντους. Η εξαίρεση είναι το παιχνίδι με τη Μακάμπι, στο οποίο ο Λετονός ήταν ανέτοιμος και περιορίστηκε σε ένα τρίλεπτο στο παρκέ.
Ο V-Span της εποχής Μπλατ
Η απόδοση και η συμπεριφορά του Βασίλη Σπανούλη στο παρκέ δεν μπορεί να αναλυθεί αποκλειστικά με τους αριθμούς. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού εξακολουθεί να είναι σημαντικός, ενίοτε και κομβικός, αλλά η διαδικασία επιμερισμού της ευθύνης (άρα και της βαρύτητας) είναι φανερά εν εξελίξει. Η απουσία του από το φινάλε του αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε έχει ήδη συζητηθεί πολλάκις, ενώ στα τελευταία παιχνίδια ο 36χρονος Σπανούλης έρχεται από τον πάγκο, πράγμα ανήκουστο μέχρι τη φετινή σεζόν. Ο Σπανούλης συχνά είναι ο μοναδικός γκαρντ στο παρκέ σε ψηλά σχήματα με Τουπάν ή Παπανικολάου στο «2», οι εποχές που βγαίνει από σκριν για να πάρει τη μπάλα φαίνεται ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, ενώ έχει πολλές εκτελέσεις σε transition καταστάσεις, ειδικά για τρεις πόντους.
Ο Μάντζαρης λείπει
Ουδείς περίμενε ότι 28χρονος θα ήταν ο αγαπημένος παίκτης του Μπλατ, ο οποίος πάντα προτιμούσε πολύ πιο aggressive γκαρντ, αλλά ο συνεχιζόμενος παραγκωνισμός του έχει προκαλέσει εντύπωση. Τα μόλις 2:10 συμμετοχής του Μάντζαρη στο Ο.Α.Κ.Α απέναντι στον Παναθηναϊκό ήταν η πρώτη ισχυρή ένδειξη ειδικά από τη στιγμή που ο χωρίς Στρέλνιεκς Ολυμπιακός υπέφερε απέναντι στην περιφερειακή πίεση των Αντετοκούνμπο, Καλάθη. Με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι οι ερυθρόλευκοι είναι σε αναζήτηση γκαρντ, το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πως ο Μάντζαρης προορίζεται για ρόλο 5ου γκαρντ. Μέχρι τότε όμως; Για πόσο μπορεί ο Ολυμπιακός να αγωνίζεται με τρία γκαρντ, ένας εκ των οποίων βαδίζει στο 37ο έτος της ηλικίας του;
Το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι που βρίσκεται ο Ολυμπιακός στη συνεισφορά των γκαρντ του σε σχέση με τον ανταγωνισμό στην Ευρωλίγκα.
Ας το δούμε:
Lineups
Ολυμπιακός: Γουίλιαμς – Γκος/Σπανούλης/Στρέλνιεκς/Μάντζαρης
Παναθηναϊκός: Καλάθης/Λεκάβιτσους/Λάνγκφορντ/Παππάς
Ρεάλ: Γιουλ/Καμπάσο/Κάρολ/Κοζέρ/Πρέπελιτς
ΤΣΣΚΑ: Ροντρίγκεθ/Ντε Κολό/Χίγκινς/Χάκετ
Φενέρ: Σλούκας/Ντίξον/Γκούντουριτς/Μαχμούτογλου/Γκριν
Εφές: Μίτσιτς/Λάρκιν/Μπαλμπάι/Μπομπουά
Αρμάνι: Τζέιμς/Νέντοβιτς/Μπερτάνς/Τσιντσιαρίνι/Ντελα Βάλε/Τζέρελς
Μπαρτσελόνα: Πάνγκος/Ερτέλ/Κούριτς/Ρίμπας
Συμπεράσματα:
- Ο Ολυμπιακός είναι τελευταίος στην παραγωγικότητα από τις θέσεις 1-2 με μόλις 27.4 πόντους ανά αγώνα.
- Η Αρμάνι των Τζέιμς-Νέντοβιτς να είναι το βασίλειο των κοντών με 52 πόντους, ενώ μοιράζουν το 81.2% των ασίστ της ομάδας!
- Η… παραδοσιακή ΤΣΣΚΑ των Σέρχιο-Ντε Κολό-Χίγκινς έρχεται δεύτερη με 45.4, παρότι ο Χάκετ δεν έχει ακόμη προσαρμοστεί στα δεδομένα του Ιτούδη και φαίνεται να είναι μια ταχύτητα κάτω σε σχέση με αυτή της ομάδας.
- Η ισορροπημένη Ρεάλ είναι στο 41.6, με τον Γιουλ να βρίσκεται υπό καθεστώς προσεκτικής διαχείρισης μετά τον περσινό τραυματισμό του και το βάθος του πάγκου να μην φέρνει επιβάρυνση σε κανένα. Ο Πρέπελιτς μπαίνει σιγά – σιγά στο κλίμα, ενώ οι δημιουργοί δεν λείπουν και σε άλλες θέσεις (Ρούντι, Αγιόν).
- Η καλοσχεδιασμένη Εφές παίρνει σκόρ από τον Μπομπουά και δημιουργία από τον τρομερό Μίτσιτς, που παίζει και για τον μέτριο Λάρκιν. Η περιφέρεια της μοιράζει τις περισσότερες ασίστ μαζί με την Αρμάνι (13.3).
- Η Φενέρ έχασε τον Ένις και βασίζεται περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά στον Σλούκα. Γενικά ομάδα που θέλει να εκμεταλλεύεται το μέγεθος της (Ντατόμε, Μέλι, Βέσελι, Λοβέρν), με τους Γκούντουριτς – Γκριν να καλούνται να σηκώσουν το βάρος στο «2».
- Ο Παναθηναϊκός περιμένει περισσότερα από τους Παππά – Λάνγκφορντ, αφού ο Λοτζέσκι κάνει περιστασιακά περάσματα από το «2». Τα 30 λεπτά του Καλάθη δεν αφήνουν πολύ χώρο στον Λεκάβιτσους, όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το τρίποντο. Οι τέσσερις βασικοί του 1-2 σουτάρουν με 26.7% από μακριά.
- Η Μπαρσελόνα παίρνει σκορ σε οικονομική συσκευασία από τον Κούριτς, ψάχνει ποιος είναι ο ηγέτης ανάμεσα σε Πάνγκος και Ερτέλ, με τον Ρίμπας να παίζει το ρόλο του αντίβαρου και του defensive stopper. Τόμιτς/Σίνγκλτον/Οριόλα/Σεραφέν/Οριόλα/Χάνγκα περιμένουν «τάισμα» και μόνο ο πρώτος πασάρει αξιοπρεπώς.