“Μου αρέσουν οι αγώνες. Απόψε δε μπόρεσα να ευχαριστηθώ τον αγώνα εξαιτίας του προβλήματος στο γόνατο, άφησα προσπάθειες. Πέτυχα τον στόχο μου φάνηκε όμως σαν αγγαρεία”, είπε ο πιο τρελός Έλληνας πρωταθλητής Ευρώπης μικλώντας στην δημόσια τηλεόραση λίγα λεπτά μετά το τέλος του αγώνα και με πρόσωπο εμφανώς… ξενερωμένο να υποδηλώνει πως αυτά που δηλώνει είναι η αλήθεια.
Ο Μίλτος Τεντόγλου είναι για 2η διαδοχική φορά πρωταθλητής Ευρώπης στον κλειστό στίβο, σταθεροποιώντας την παρουσία του στην κορυφή της Ευρώπης, πετυχαίνοντας τον βασικό του στόχο για τον κλειστό στίβο και βάζοντας για μια ακόμη φορά ψηλά τον δικό του αγωνιστικό πήχη ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.
Έχουμε δει αρκετούς Έλληνες πρωταθλητές στο παρελθόν να κάνουν εξαιρετικές επιδόσεις σε Πανελλήνια πρωταθλήματα ή μίτινγκ εντός ή εκτός συνόρων, όμως να μην έχουν ανάλογη απόδοση τη στιγμή της μεγάλης πίεσης. Του μεγάλου αγώνα.
Το μυστικό σε αυτό είναι η λέξη “πίεση”. Υπάρχουν χαρακτήρες και αθλητές που όσο ταλαντούχοι και αν είναι τους καταβάλει το άγχος. Η προσδοκία τους για κάτι σπουδαίο σε έναν μεγάλο αγώνα. Χάνουν τη συγκέντρωση, έχουν εύθραυστη αυτοπεποίθηση, μειωμένη εν τέλει απόδοση.
Ο Τεντόγλου είναι το ακριβώς αντίθετο. Ξέρει ότι έχει πάει στην Πολωνία με πρόβλημα τραυματισμού στο γόνατο και πως οφείλει να κάνει τα λιγότερα δυνατά άλματα. Κάνει ένα, πάνω από τα 8 μέτρα πιάνοντας το όριο του τελικού ξεκούραστα και απογειώνεται στα 8.35 στη πρώτο του τελικού, που αποδείχθηκε κομβικό για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, έβδομου για τον ελληνικό στίβο σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα κλειστού στίβου.
Πάει να χαιρετήσει τους συναθλητές του και μοιάζει σαν να είναι στην 6η θέση στην τελική κατάταξη. Χωρίς πανηγυρισμούς, χωρίς την χαρά που θα συνόδευε τους περισσότερους. Η απάντηση είναι ότι ήθελε να κάνει περισσότερα άλματα, να συμμετέχει περισσότερο σε έναν εκπληκτικό τελικό με μεγάλες επιδόσεις. Θα ήθελε να φτάσει ακόμη πιο μακριά γιατί απλά ο δικός του στόχος δεν περιορίζεται στην κορυφή της Ευρώπης.