Συνήθως όταν φέρνω στο μυαλό μου τον Καουάι Λέοναρντ έρχεται μαζί ένα χαμόγελο, όχι επειδή ο ίδιος δεν χαμογελά συχνά αλλά επειδή η συνέπεια, ο τρόπος που προσεγγίζει το μπάσκετ και τα κατορθώματα του μέσα στο παρκέ αποτελούν πάντα μια ευχάριστη εικόνα.
Την επιτυχία μπορεί να την συναντήσεις σε οποιαδήποτε γωνία και δεν υπάρχει μονοπάτι σίγουρο που να οδηγεί εκεί, όπως άλλωστε και σε τίποτα στην ζωή δεν υπάρχει το σίγουρο και το δεδομένο.
Για να συναντηθείς με την επιτυχία αυτό που μπορείς και πρέπει να κάνεις είναι να είσαι εκεί, να δουλεύεις, να προσπαθείς, να βελτιώνεσαι και να βρίσκεσαι περιφερειακά στο τοπίο όπου κρίνονται οι εξελίξεις.
Ο Λέοναρντ ίσως είναι ο ορισμός του επαγγελματία, πάντα χωρίς πολλά λόγια και με οδηγό του την σκληρή δουλειά προσπαθεί να αγγίξει την επιτυχία και μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει αρκετά καλά.
Το αγωνιστικό προφίλ και η εικόνα του παίκτη από το Σαν Ντιέγκο Στέιτ δεν χρίζουν ιδιαίτερης ανάλυσης αφού πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους παίκτες στον κόσμο που η παρουσία τους και στις δύο πλευρές του παρκέ παραμένει το ίδιο καταλυτική για την ομάδα του. Γεγονός πλέον σημαντικό αλλά και πολύ σπάνιο.
Όταν το 2018 οι σχέσεις του Καουάι με τους Σπερς χάλασαν και οι δρόμοι τους χώρισαν τότε πολλοί είπαν ότι θα κάνει μια αδιάφορη σεζόν στο Τορόντο και στην συνέχεια θα ψάξει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.
Σε αυτό το σημείο ακριβώς φάνηκε η συνέπεια και ο επαγγελματισμός που διακρίνει τον φόργουορντ των Κλίπερς πλεόν αλλά και τα πράγματα που πολλές φορές η ίδια η μοίρα φέρνει.
Ο Λέοναρντ τα έδωσε όλα στο Τόροντο και μια αδιάφορη βόλτα όπως την χαρακτήρισαν πολλοί την μετέτρεψε σε στιγμή δόξας αλλά για να γίνει αυτό χρειάστηκαν πολλά παραπάνω.
Θα σταθώ στους τελικούς της Ανατολής του 2019 και την μονομαχία των Ράπτορς με τους Μπακς όπου για όσους δεν θυμούνται πιθανότατα, τα “ελάφια” είχαν προηγηθεί με 2-0 και το τρίτο ματς κατάφερε να το πάρει στην παράταση το Τορόντο και να αλλάξει ολόκληρη την ιστορία της σειράς με την κατάληξη που όλοι γνωρίζουμε.
Την επόμενη σεζόν τα πράγματα έδειχναν ιδανικά, ο Λέοναρντ με ένα ακόμα παράσημο πρωταθλητή είχε επιλέξει να επιστρέψει στην γενέτειρα του με προορισμό τους “Κλιπς” και πλαισιωμένος από ένα ρόστερ ισχυρό και μέσα σε αυτό φυσικά τον Πολ Τζόρτζ.
Το Λος Άντζελες δεν έφτασε καν ούτε στους τελικούς της Δύσης αφού αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τους Νάγκετς και ο δρόμος που έμοιαζε ιδανικά στρωμένος σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον δεν έφερε τίποτα, αντίθετα με την αναφορική και ως ενός σημείου αναγκαστική διαδρομή του Καναδά.
Την επιτυχία δεν μπορεί να την προδιαγράψει τίποτα και κανένας το ζητούμενο είναι η συνέπεια και η συνεχής προσπάθεια και ο Καουάι Λέοναρντ δεν θα σταματήσει ποτέ να προσπαθεί και να βελτιώνεται με την επιτυχία να έρχεται…πολλές φορές όμως όχι εκεί που την περιμένεις.